Het bescheiden Franse label Be Coq slaagt er de laatste tijd regelmatig in om opvallende en internationaal relevante releases af te leveren. Er zijn niet alleen de Franse streekproducten, zoals Louis Minus XVI en Walabix (die in 2015 een erg leuke plaat maakten met trompettist Bart Maris), maar ook van bands als Cactus Truck en gerenommeerde musici als Hasse Poulsen en Tom Rainey wist het label reeds albums uit te brengen. Een andere recente release die in het oog springt is het debuut van het buitengewone improvisatietrio In Love With, een plaat vol prikkelende interacties, leuke ideeën en zelfs een occasioneel headbangmoment.
In Love With is de band van de Franse drummer Sylvain Darrifourcq, die men al kon leren kennen via projecten als Miles Davis Quintet en een trio met de Belgische saxofonist Manuel Hermia, waarvan vorig jaar een cd verscheen op het Engelse Babel Label. Samen met de broers Théo (viool) en Valentin Ceccaldi (cello) vormt hij dus ook het opmerkelijke trio In Love With, dat niet alleen opvalt door zijn instrumentatie – de combinatie viool, cello en drums is namelijk best zeldzaam – maar ook door de stilistische focus, waarin het vaak draait om ritmisch en metrisch georganiseerde elementen. Tegelijk spelen melodieën en thema’s amper een rol in de composities van Darrifourcq, waardoor deze niet meteen makkelijk in het oor liggen, maar desondanks opmerkelijk vlot te verteren zijn.
Het repertoire van Axel Erotic wordt daarnaast ook gekenmerkt door een afwisseling tussen extremen, zoals een hoog energetische passage die wordt gevolgd door een bijna meditatieve rust of strak afgemeten en beredeneerde partijen versus ongestructureerde expressie. De bijna onwaarneembare, diepe cellopuls waarmee “A Saveur De Très Beurre” opbouwt, komt bijgevolg onverwacht aangezien “Bien Peigné En Toute Occasion” vlak daarvoor met een heftig crescendo abrupt werd afgesloten. De over elkaar schuivende cello en viool die zich koppig vasthaken in een bepaalde toon en de steeds heftiger drummende Darrifourcq lijken hier lange tijd te anticiperen op een nakende storm, maar uiteindelijk volgt alleen windstilte.
De verschillende stukken lopen haast ongemerkt in elkaar over, hoewel er telkens sprake is van afbakening, bijvoorbeeld door een kort motief. Hetzelfde, door viool en cello unisono gepingelde lijntje, komt op die manier voor in zowel “A Saveur De Très Beurre” als het daaropvolgende “Asil Guide”, waarbij het telkens een verandering van sfeer en aanpak inluidt. Een collage-achtige improvisatie vol korte figuren en fragmenten transformeert zo plots is een lekker lompe baspartij, waarbij het lijkt alsof er met vijf vingers tegelijk aan de cellosnaren wordt getrokken. Zulke afwisselingen geven de muziek telkens opnieuw zuurstof, maar het zorgt ook voor een aangenaam speels randje, iets wat nog (te) vaak ontbreekt binnen het nogal serieuze genre van avant-gardejazz en improvisatie.
Ondanks dat flitsen en halsoverkop omschakelen, weet het trio zich ook enkele keren vast te bijten in een aardig idee. Vooral in “Les Flics De La Police” levert de groep een glansprestatie af en gaat het er zo heftig aan toe dat af en toe een onweerstaanbare drang om te headbangen opduikt. Het begint allemaal met wat percussieve nonsens, verschillende kloppende en tikkende geluiden die in verschillend tempo door elkaar worden gehaald. Wanneer cello en drums zich plots in een vlijmscherpe, maar metrisch ingewikkelde groove vinden, komt het trio los en mag Théo Ceccaldi zich solistisch afreageren. Vooral Darrifourcq maakt het vervolgens bont en kletst het ritmische terrein helemaal vol met bombastische uithalen die samen het heftigste moment van de plaat uitmaken.
In “Chauve Et Courtois” mag Darrifourcq vervolgens zijn timekeepingvaardigheden demonstreren, door in een karig afgebakende structuur alles als een bezetene vol te roffelen. Hij zit er ondanks de weinige ankerpunten amper naast, alsof hij over een ingebouwde metronoom beschikt. De tot nog toe weinig bekende drummer laat zich met Axel Erotic wel meermaals op positieve wijze opmerken, maar dat is net zozeer het geval voor Théo en Valentin Ceccaldi, die eerder al sterk voor de dag kwamen met onder meer Chamber 4 en Deux Maisons. Op Axel Erotic lijken ze allemaal in topvorm en leveren daarmee voorlopig een van de leukste improvisatieplaatjes van 2016 af, hoewel het jaar natuurlijk nog lang is.
De plaat is nog niet koud of de groep staat al klaar om enkele concerten te spelen in ons land. Op zaterdag 5 maart staat In Love With geprogrammeerd in Jazz Station in Sint-Joost-ten-Node en een dag later, op zondag 6 maart, passeren ze in Parazzar in Brugge. Er staan telkens drie groepen op het programma, zijnde drie verschillende projecten waarin Darrifourcq of de Ceccaldi’s zijn betrokken: In Love With, Babies en Garibaldi Plop.
