Onmens :: “Ik geloof dat iedereen wel een onmens in zich heeft”

De prijs voor beste bandnaam van de laatste jaren gaat naar het jong geweld van Onmens. Bert Minnaert (ook wel gekend als Sigfried Burroughs) en Kasper Van Esbroeck mogen gerust zware jongens genoemd worden als het op muzieksmaak aankomt. Beiden programmeren in hun Gentse woonkamer meedogenloos harde industrial vermengd met verzengende noise. Denk — als dat kan — aan een mix van The Neon Judgement en Pharmakon. Dus als u live iets uiterst intens en brutaal wil meemaken, moet u dringend Onmens eens proberen. Hierbij alvast een eerste kennismaking.

Het interview vindt plaats in Consouling Store, de koffiebar/platenzaak gespecialiseerd in donkere en vooral stevige muziek. Maar aan de reacties te merken na het optreden van Onmens in de Gentse muziekcafé Video zou zelfs een doorgewinterde Consouling Store-bezoeker de muziek van het duo ultra zwaar vinden. De sonische bom wordt gevormd door zware beats, abrassieve gitaren en onmenselijk geschreeuw. Franky Roels van boekingskantoor Stage Mania was zodanig onder de indruk dat hij op de kar sprong. “Er stonden tot onze verbasing zelfs veel enthousiaste meisjes in het publiek”, lacht Minnaert, die ook speelt bij Kapitan Korsakov en The K. Live is hij de brulboei van dienst terwijl zijn compagnon de gitaren hanteert. “We zagen ook veel zwarte leren jassen. Niet de reguliere hipsters die je er ziet maar eerder gothics. Zo’n opkomst had ik toch niet verwacht, want een uur voor ons optreden was er niemand. Iemand die tijdens de show een foto wou nemen, moest zelfs helemaal achteraan op een stoel gaan staan of zijn camera voor het podium beschermen”, legt Minnaert verder uit.

enola: Hoe lang zijn jullie al bezig met Onmens? Ik had er tot ik het persbericht kreeg nog nooit van gehoord.

Minnaert:: “Bijna twee jaar nu. Maar we hebben nog niet veel live gespeeld.”
Van Esbroeck: “Pas vorig jaar hebben we beslist om een cd op te nemen.”
Minnaert: “We gingen eigenlijk maar twee nummers opnemen, maar van het één komt het ander. Het is van twee naar vijf gegaan en dan naar alles wat we hadden. Waarom? We zijn een beetje zot, zeker?”
Van Esbroeck: “Op een bepaald moment dachten we gewoon spontaan: waarom niet een full cd opnemen?

enola: De muziek van Onmens is als een voorgeprogrammeerde machine. Hoe verloopt het creatieve proces bij jullie?

Minnaert: “Kasper geeft voornamelijk de aanzet tot onze songs. Hij levert de basisideeën op vlak van beats, synths, gitaar. Daarvan komt er een soort ruwe demoversie. Voordeel aan deze werkwijze is dat ik er steeds een objectieve mening over heb, omdat ik tot dan nog niets van Kaspers’ ideeën hoorde. Vanaf daar begint het samenwerkingsproces. Dan proberen we de verschillende geprogrammeerde patronen samen uit, op zoek naar zang, melodie, en naar de samenhang tussen ons en de machine. Maar vooral op zoek naar het gevoel, naar wat het nummer nu net voor ons betekend. Op die manier beginnen we dan aanpassingen aan te brengen aan beats en synths. Texturen toe te voegen. We laten het nummer wat voor zich spreken en dan komen we er vanzelf uit. In uitzonderlijke gevallen hebben we songs samen gemaakt, vanaf scratch.”

enola: Ik ben geen kenner van het genre, maar ik vind Onmens geen evidente muziek. Integendeel zelfs. Het is afgrijselijk luid en zwaar, maar toch grijpt het geheel je op de een of andere manier vast.

Van Esbroeck: “Bedankt! Dat was ook ons doel, ja. Er is alleszins hard over de muziek nagedacht. We zijn niet snel tevreden en proberen ook muziek te maken waar wij zelf op kicken.”
Minnaert: “Wat heel typisch is aan Onmens, ondanks het feit de muziek voorgeprogrammeerd is, is dat we songs maken. Wij hebben echt een strofe, refrein, bridge en dergelijke. Veel industrial en EBM die in begin jaren tachtig gemaakt werd neigen vaak naar een of twee patronen waaruit de song is opgebouwd. Logisch ook, dat was ook een erg experimentele fase natuurlijk. Die mannen hebben toen de basis gelegd voor alles wat wij vanzelfsprekend vinden. Techno, house, dance, industrial, noem maar op … Harde industrial of noise worden jammer genoeg te vaak één monotone brij. En de kwaliteit zit hem juist in het zorgvuldig of gematigd kunnen omspringen met al die factoren vind ik. Nuance, daar proberen wij met Onmens toch bewust aandacht aan te besteden.”

enola: Over de jaren tachtig gesproken: in een recensie van Misdracht wordt een zekere Dirk Ivens aangehaald. Kennen jullie hem? Hij speelde bij belangrijke bands als The Klinik en Dive.

Van Esbroeck: “Die kennen we niet eens. (lacht) Maar die twee groepen in de recensie zeggen mij ook niet veel. Dive had ik al eens horen vallen en ik heb er nu ook eens goed naar geluisterd, maar ik snap de associatie wel een beetje.”
Minnaert: “Wat vooral een inspiratiebron is, is de Boccaccio-shit (de legende wil dat new beat ontstond in de bekende club in Destelbergen). Ik vind het geschift wat Front 242 allemaal gemaakt heeft. Beeld je in dat je begin jaren tachtig die groep zag spelen. Om nog een vergeten Belgische band te noemen: La Muerte is ook een invloed, maar het is niet dat we die band willen na-apen.”
Van Esbroeck: “Blawan kan evengoed een invloed zijn in onze muziek. Voor mij kwam er ook echt een keerpunt toen we op Incubate Consumer Electronics zagen. Ik heb toen gehoord hoe je alleen met samples en noise een bandeffect kon creëren.”
Minnaert: “Ook Pharmakon is geniaal. Eigenlijk is noise wel onze belangrijkste invloed.”

enola: Daarom dat “Shrine” de vreemde eend in de bijt is op de plaat. Het nummer klinkt zelfs een beetje loungy.

Minnaert: “Het is het meest toegankelijke nummer van de plaat, maar had ik nu één nummer moeten kiezen, zou ik één van de brutale nemen om de wereld in te sturen, zoals “Motherly Bruised”. Maar dat komt nog, het is momenteel even aftasten naar waarmee we beroemd kunnen worden.”(lacht)

enola: Hebben jullie een bepaald publiek voor ogen? Een collega die naar de show in café Video geweest was, zei dat jullie zowel op een metalfestival als I Love Techno kunnen staan. Een mooi compliment.

Van Esbroeck: “Toen onze muziek nog niet zo ver ontwikkeld was, dacht ik dat we oude new wave-fans zouden aantrekken. Of zag ik ons eerder spelen in kraakpanden.” (lacht)
Minnaert: “De muziek klinkt een beetje raar, scheef of hard, maar ik hoop echt wel dat we liefhebbers van goeie nummers kunnen aanspreken. Daar proberen we toch heel hard aandacht aan te besteden. Echt keiharde muziek maken, is geen doel op zich. Nummers maken wel.”

enola: Ik denk dat Onmens zowel op plaat als live het publiek ademloos wil achterlaten. Klinkt het tijdens een optreden allemaal nog extremer?

Minnaert: “Daar ben ik vrij zeker van. Onmens heeft die live-vibe net nodig om tot zijn recht te komen. De geprogrammeerde hardware door de versterker is de sound waar het echt om draait. We hebben de plaat nu zelf opgenomen, omdat we onszelf wilden weergeven zoals wij Onmens horen, en dat is zeker met de nodige dosis oversturing, ruis en korrel. Niet meteen een cleane versie van onszelf. Maar moesten we nu in contact komen met iemand die ons live geluid kan overzetten op plaat dan zou ik er meteen met plezier voor tekenen. Optreden is absoluut extremer dan de opname, of dan repetitie. Tijdens repetities kan ik soms ook wel eens in die donkere zone komen, waarop ik vanbinnen begin te koken. Maar tijdens onze shows is dat intense gevoel vanaf de eerste noot aanwezig. Dan raken mijn emoties verwikkeld in een gevecht op leven en dood. Mijn lijf doet ook vaak de dag na een show echt fysiek pijn, en ergens vind ik dat best een goed teken. Ik hoop dat dit gevoel nooit weg gaat. Want voor mij is dat het teken dat ik eerlijk ben geweest tegenover ons publiek. Dan was ‘de Onmens’/mijn onmens oprecht.”

enola: Waar komen Misdracht en de songtitels vandaan? Ik vind alvast een zeer geschikte albumtitel.

Minnaert: “Die titel was er plots. (naar Kasper) Was jij daar bij? We gingen bier halen in de nachtwinkel en ik zei: ‘gaan we de plaat gewoon niet zo noemen?’ Dat is zo spontaan gekomen, ja.”
Van Esbroeck: “Bij sommige nummers was de titel er eerst, bij andere was hij zo slecht dat we hem nadien vervangen hebben. Ze zijn alleszins goeie omschrijvingen van de muziek, vinden we.”
Minnaert: “Maar het gaat vooral over haat; daarmee bedoel ik dan vooral mijn persoonlijke innerlijke woede. Niet tegenover het systeem, of een specifiek persoon of onderwerp. Er zit voor mij een persoonlijke ervaring achter, en daar zijn geen verklaringen voor nodig. Ik geloof dat iedereen wel een onmens in zich heeft.”

enola: Hoe zijn jullie bij Pieter-Jan Symons van Sideburn Records terechtgekomen?

Minnaert: “Op aanraden van, hij is daarnaast ook nog een toffe jonge gast en 100 procent zijn eigen baas. Drie uur na mijn mail stuurde hij al terug en hij zei dat Onmens een van de beste dingen was dat hij afgelopen jaar had gehoord. Pieter-Jan begrijpt compleet wat wij voor ogen hebben. Dat was belangrijk, want het was eerst niet makkelijk om eigen materiaal uit handen te geven. We hadden alles zelf opgenomen en gemixt, dus dat was toch een beetje ons eigen kindje.”
Van Esbroeck: “Hij werkt volledig voor de muziek zonder eigen belang. We kunnen geen betere samenwerking hebben.”

Onmens is te zien op 14 maart op Swine Flu Festival in jeugdhuis Sjaloom in Machelen. Gentenaars kunnen op 16 maart afzakken naar café Krawietel of op 26 maart in KERK, waar Onmens dan met Briqueville ten dans speelt. Op 13 april staat Onmens met Staer in Magasin 4 in Brussel Staer. Op 15 april tenslotte speelt het duo opnieuw in Gent en meer bepaald in de Kinky Star.

http://soundcloud.com/onmens
http://www.facebook.com/onmensbaar/
Sideburn Records

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

verwant

Doodseskader :: MMXX: Year Zero

Wat krijg je als twee bevriende muzikanten met een...

Doodseskader: “Deze samenwerking stond in de sterren geschreven”

Ze zijn met twee, maar ze maken lawaai voor...

Northern Escorts :: Impeccable Class

Northern Escorts wordt ergens omschreven als een combinatie van...

Post-punk in België anno 2017 :: Al lang niet meer voor zwartjassen

Whispering Sons won vorig jaar Humo’s Rock Rally en...

Onmens :: Witruimte

“Als je het een minder extreme plaat vindt, is...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in