Het is een wonder dat Antwerpenaar Ken Broeders erin geslaagd is om het zesde deel van Apostata uitgegeven te krijgen. En gelukkig maar, want het blijft een topper in de Vlaamse stripwereld en het verhaal van Julianus Augustus is nog zeker niet uitverteld.
Wat is dat toch met het blind zijn voor talent in ons apenlandje? Nadat Apostata na vier delen bij Standaard Uitgeverij, die ondanks beloofd, in een kleiner formaat werden uitgegeven dan gewenst, ging deel vijf naar Medusa. Zij brachten het in het vaste Medusa-formaat uit dat ook het gewenste formaat van Broeders was. Een cover die een natuurgetrouwe weergave was van een mozaïek maakte het geheel af. Toch stopte de overeenkomst na één album. Gelukkig was er dan uitgeverij Indruk, van de Berchemse stripwinkel Alex, die het de moeite vond om het verhaal verder te laten lopen in hun beheer. We kunnen ze er enkel dankbaar om zijn.
Broeders had immers nog heel wat toe te voegen aan het verhaal van de Romeinse keizer Julianus Augustus ‘Apostata’ (de afvallige). Een van de laatste keizers van het Romeinse Rijk, een gestudeerd man die slechts drie jaar regeerde maar toch wel wat verwezenlijkte. Zijn bijnaam Apostata verdiende hij vooral met het verwerpen van de christelijke (staats)godsdienst. Hij wilde terug naar de oude Romeinse godheden. Toch was zijn strijd tegen de christenen niet die van zijn voorgangers. Hij vermoordde ze niet, maar pestte ze gewoon weg. Apostata was lang een vergeten keizer maar kreeg de laatste decennia heel wat aandacht in boekvorm en niet van de minste auteurs: Henrik Ibsen, Gore Vidal en twee jaar geleden nog in het Nederlands: Jan van Aken. Toch vertelt Broeders een origineel en meeslepend verhaal. Je merkt dat zijn vertelkunst sterk geëvolueerd is in vergelijking met zijn vroegere reeksen Tyndall en Voorbij de steen. Het kader is historisch correct met veel aandacht voor decor en dagdagelijkse gebruiken, maar hij voegt er net genoeg fictie aan toe om het verhaal een goede vaart te geven en zelfs spannend te houden. Het is aangeraden om de eerste vijf delen eerst te lezen, maar je kan even goed elk deel apart lezen. Je krijgt voldoende informatie mee om perfect te kunnen volgen.
In het zesde deel zien we de persoonlijkheid van Julianus verworden tot wat hij zelf vroeger bestreed. Hij wordt meer moorddadig en meer belust op macht. De eunuch Eusebius die in deel vijf op de vlucht sloeg naar zijn paleis in Neshrakavan wordt op de hielen gezeten door Milius en Rakshad, twee lijfwachten van Julianus. De aandacht van dit deel ligt dan ook op die twee Romeinse Rambo’s, vooral op Milius. Dat zorgt ervoor dat deel zeven elke kant op kan: ofwel gaat het naar het einde van Julianus die gedood wordt in de strijd door een speer (nee geen spoiler want non-fictie) of streeft Broeders naar een spinoff met Milius in de hoofdrol?
Dit deel ziet er in elk geval weer als een pareltje uit. Geel is de hoofdtoon, waardoor de woestijn beter tot zijn recht komt en elke bladzijde munt uit door de gouaches en de layout. Omdat Broeders de inktpen achterwege laat, krijg je een zachter geheel wat het wrede verhaal beter verteerbaar maakt.
Dat deel zeven in de pijplijn zit, heeft hij zelf al laten weten. Alles hangt een beetje af van de financiën. Een heruitgave van de zes delen in drie hardcovers met extra bonusmateriaal zou de uitgever al een heel eind op weg kunnen helpen. Geef die man toch subsidies! Het zou zonde zijn om dit talent niet meer kansen te geven. Wij kunnen enkel zijn strips kopen en vooral lezen!
