Axxa Abraxas :: Axxa Abraxas

82805156

We kennen hem niet persoonlijk, maar afgaand op zijn muziek zouden we er geld voor durven geven dat Ben Ashbury –alias Axxa Abraxas– een heel gemakkelijk mens is in de omgang. Alsook een hippie.

Zo veel vredelievende nonchalance en kalmte stralen zijn nummers uit, dat het praktisch onmogelijk is niet minstens een paar keer stom te grijnzen bij het beluisteren van deze plaat. Fladderende psychedelische indiepop, muziek zonder een wolkje aan de hemel, dat is wat de man serveert op zijn debuutalbum. En dat hij weet hoe hij verdomd aanstekelijke nummertjes in mekaar moet steken. Opener “Ryan Michalak (Is Coming To Town)” is een perfect nummer voor een zonnige roadtrip doorheen een glooiend landschap. In galm gedrenkte gitaren, koddige keyboards en de onmiddellijk herkenbare kopstem van Ashbury: het is de formule die het hele album lang terug zal keren. Geen idee wie die Ryan Michalak wel wezen mag, maar hij komt eraan en het nummer lijkt te willen zeggen dat hij wel een gezellige vent is. Leuke song, en daar is de eerste stomme grijns al.

“Going Forth” teert op hetzelfde hobbelende tempo en is ook een minstens even genietbare popsong. Ook “Beyond The Wind”, een trage psychedelische trip die zich laat voortslepen door een heerlijke baslijn, is zeker het uitchecken waard. Ashbury is duidelijk niet het type songschrijver dat uren zwoegt op een zinsnede of een woordspeling. Zijn teksten zijn eerder een verzameling onbestemde vaagheid, die evengoed een diepzinnige ode aan zijn demente grootmoeder als de lokale groenteboer zou kunnen zijn. Een hoop pseudo-poëtisch geneuzel dat hij ergens tussen pot en pint heeft neergekrabbeld, als je het ons vraagt. Ook over zijn songs heeft hij echter geen urenlange reflectie gedaan.

Jammer genoeg staat er voor elk leuk nummer op Axxa Abraxas ook telkens een die volkomen inwisselbaar en overbodig is. “So Far Away” groovet wel leuk, maar mist een goede hook die ons aanspoort de oren aandachtig te spitsen. “I Almost Fell” is in hetzelfde bedje ziek, en wordt bovendien onnodig opgesmukt met een derderangs gitaarsolo die werkelijk geen sikkepit toevoegt aan de song. Zo zijn er trouwens wel meer jolige gitaarsolo’s te vinden op deze plaat, die allen samen opgeteld nog geen halve toegevoegde waarde verzorgen. “On The Run” is dan weer zeker niet slecht, maar zou eerlijk toegegeven zo een B-kant van de Black Lips kunnen zijn.

Je zou bijna over het hoofd zien dat er wel degelijk nog enkele bescheiden poppy pareltjes te vinden zijn. Zo bijvoorbeeld het instant meezingbare “Painted Blue” waar de frêle stem van Ashbury heerlijk tot zijn recht komt. Dat er ook hier een makke gitaarsolo de boel even komt verstoren, kunnen we dan wel toedekken met de mantel der liefde. Zo is het debuutalbum van Axxa Abraxas een hit and miss affaire. Sommige nummers tonen het potentieel en de charme van de songschrijver Ben Ashbury, andere nummers hadden dan weer nooit zijn slaapkamer hoeven te verlaten.

5
http://www.capturedtracks.com/?ct_artist_page=axxaabraxas
Konkurrent
Captured Tracks

verwant

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

recent

Brihang

28 maart 2024De Roma, Borgerhout

REWATCH: Battlestar Galactica (2004-2009)

Tijd om na vijfentwintig jaar ‘Golden Age Of Television’...

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in