Live at Rockpalast (WDR) vat al dertig jaar artiesten bij de kraag op het hoogtepunt van hun roem, geeft ze een groot podium en bewaart de televisie-uitzending zorgvuldig, zo getuigt het grote archief op de website. In 1980 en 1983 mocht Joe Jackson met zijn band zo tweemaal schitteren in de grote beurshallen van Hamburg en Essen en eenmaal in de WDR studio, wat genoeg zegt over hoe hoog zijn ster toen rees in Duitsland.
Dat Jackson zijn met jazzschema’s, Latijns-Amerikaanse of oude R&B-ritmes doorspekte, interessante, messcherpe, cynische liedjes nooit minder dan uitstekend speelt en zingt, hoeven we u niet te vertellen. Van die hoogste standaard week hij hier ook niet af. De man is een perfectionist, omringt zich enkel met de beste muzikanten, en het is bijna onmogelijk om hem op een slordigheid te betrappen. Het moet hem dan dertig jaar geleden vast een beetje pijn hebben gedaan dat er wat foutjes opduiken rond het vioolspel dat “Real Men” voor een keertje opsmukt. Het is bijna onrechtvaardig dat deze kleine onvolkomenheid is vastgelegd op dvd en cd.
Zijn teksten zijn bijna opstellen en cynisch, op het punkachtige af met onderwerpen als ‘onbetrouwbare zondagskranten’, ‘dat je in het leven van alles kanker kan krijgen als je niet oppast’. Zijn liefdesliedjes gaan vaak over de donkere kant van de liefde, over willen maar niet kunnen. Zoals een van zijn meest bekende: “Is She Really going out with Him?”. Op cd 1 staat een zeldzame a capella versie, met een brommende mannenbas en vrouwelijke oohoo‘s. Naakter dan dat kan een nummer niet worden, en naakt is mooi. Op cd 2 een uitgerekte, gejamde, versie waarin voor een keer de piano ontbreekt en de bas, drums en scheurende gitaren centraal staan.
Dit is niet het eerste live-album van Jackson. Live at the BBC staat bol van geslaagde live versies van zijn bekende nummers. Valt er dan nog wel iets te ontdekken op deze uitgave van oud materiaal? Is het wel de moeite om nummers van dezelfde artiest dubbel in je collectie te hebben? Jawel.
Op 14 maart 1980 vroeg Rockpalast Jackson met zijn toenmalige band (gitaar, bas en Dave Houghton op drums) in de WDR studio. Voor de gelegenheid zette de anders zo cynische zanger “Fools in Love” uitzonderlijk vriendelijk en vrolijk neer. Het ritme: op en top ska. Naast zijn tekst vond Jackson ook nog de tijd om meesterlijk te soleren op een heerlijk blikkerige en springende mondharmonica. Op Live at the BBC vind je “Fools in Love” ook terug (twee versies zelfs), waarvan één heel lange sessie met een slepende bas, een Afrikaans trommeltje en bijna enge, glasscherpe pianoaccenten. Om maar te zeggen dat Joe Jackson niet snel in herhaling valt wat arrangementen betreft.
Bovendien bevat Live at Rockpalast wat dingetjes die we nog niet vaak gehoord hadden, zoals “Mad at You”, “Beat Crazy”, “Kinda Kute”, “Out of Style” en een cover van Jimmy Cliffs “The Harder they Come”. Zowel in de Markthalle van Hamburg als in de Grugahalle in Essen (beide 1983) trakteert Joe Jackson op een geslaagde Motownmedley. Het is heerlijk om te horen hoe hij in volle jaren ’80 — waarin praktisch niemand, in tegenstelling tot nu, bezig was met retro — Stevie Wonders “Uptight”, de Motown-klassieker “Tears Of A Clown”, “I’m Gonna Make You Love Me” en “How Sweet It Is To Be Loved By You” opviste en meesterlijk onder handen nam.
Het gros van dit dubbelalbum (25 van de 33 nummers) komt uit deze twee optredens in 1983. Omringd door vijf andere uitstekende vocalisten achter conga’s, bongo’s, xylofoon, twee keyboards, bas en drums, voelt Joe Jackson zich met zijn piano, saxofoon en scherpe, maar toch warme stem (hij lijkt soms wel een metaalvijl met een fluwelen handvat) als een vis in het water, en dat hoor je.
Joe Jackson :: Live at Rockpalast toont een veelzijdige Britse artiest op het hoogtepunt van zijn carrière. Een aanrader, ook voor wie al veel live opnames van Jackson heeft.
