PUKKELPOP 2009 :: Main Stage, donderdag 20 augustus

En hopla, we zijn meteen al vertrokken met de warmste dag van het jaar. Tot de nationale drash tijdens Deftones moest u dan ook niet aan de Main Stage zijn voor stomende optredens. Op deze hondsdag mochten we al tevreden zijn ¬als zowel publiek als band het einde haalden zonder uitdrogingsverschijnselen.

De Dertien

De uitgebreide verslagen van de dertien beste concerten leest u met één klik hieronder.

Een betere openingsact dan The Maccabees hadden we niet kunnen verwachten. Ondanks ijzersterk debuut Colour It In liep het nooit storm voor de groep en — in tegenstelling tot andere youngsters —viel het dus wel mee met de druk toen het op een tweede album aankwam. Dat dat er aan moet komen, blijkt uit de keuze voor overwegend nieuwer werk. De Britten lieten zelfs de meeste toppers van Colour It In achterwege. "Love You Better" en "Can You Give It" werden door de aanwezige Britten in het publiek dan weer wel met veel overtuiging meegezongen. The Maccabees zorgden onder meer voor het betere gitaarwerk van het weekend en sloten met "First Love" hun bijna perfecte set af. Het was fijn om te zien hoe bescheiden deze tieners wel waren. See you in Vorst, als voorprogramma van Editors, zegt een mens dan.

Ghinzu is een van de weinige Belgische bands die "het" op het hoofdpodium mogen doen dit jaar en naar de reputatie van onze voorvaderen betreden zij dapper de in de middaghitte badende bühne. Op dit moment lijkt de wei echter meer op een recreatiezone voor zonnekloppers dan op een festivalterrein. Kleppers als "Do You Read Me?" en "Cold Love" doen hun werk wel, maar nog voor we onze handrem kunnen afgooien, dringt frontman Stargasm er zelf op aan om het voorlopig toch maar kalm aan te doen en voldoende te drinken.

Wat gezegd van Paolo Nutini? De Schotse posterboy die zichzelf verkoopt als Italiaanse, zoete wijn lokt enkele rijdiktes jonge meisjes die nadrukkelijk solliciteren naar hun eerste muzikantenzaad, maar daarachter gaapt een leegte. Helaas ook muzikaal. Niet dat Nutini een slechte zanger is, maar het geheel klinkt allemaal te onschuldig, te glad en vooral te onderling inwisselbaar. Bovendien doet de naam van ’s mans laatste plaat, Sunny Side Up, het spook van Raf Van Brussel herleven, we kunnen er écht niet aan doen.

Maxïmo Park is één van de leukste Britse livebands van het moment, maar ook zij kunnen niet helemaal op tegen de koperen ploert aan de hemel. Nochtans doet frontman Paul Smith ook in deze ondankbare omstandigheden meer dan zijn best om het publiek van bij opener "Grafitti" aan te vuren en schakelt hij daarbij vlot over naar eigen varianten van het Frans en het Nederlands. Vooraan krijgen het aanstekelijk vettige "Let’s Get Clinical" (het blijft een grappig zicht om de niet bepaald aantrekkelijke Smith zo bronstig zijn eigen lul achterna te zien zingen) en "Books From Boxes" dan toch wat rijen aan het meezingen, maar ver reikt de slagkracht van de groep toch niet. In het najaar wordt het kouder, en dan staat Maxïmo Park in de AB. Niets zou dan een feestje in de weg mogen staan.

Is Smith een doemdenker die lacht met zijn eigen romantisch onvermogen, dan is Johnny Borrell een god in het diepst van zijn gedachten. Dat wij er een andere mening op na houden en zijn bandje Razorlight van een stuitende banaliteit vinden, zal hem dus hoogstwaarschijnlijk worst wezen. Er ging voldoende volk uit zijn dak voor hitjes "America" en de vreselijke Live-ripoff "Wire To Wire". De loden lucht die aan de einder opdoemde, lieten nochtans merken dat ze het daarboven vreselijk met ons eens zijn.

"Het gaat donderen op de mainstage", zo voorspelde Luc Janssen vooraf. Hij kreeg gelijk, al hadden de Deftones een handje hulp van de weergoden nodig om hun optreden werkelijk memorabel te maken. De band, met invallersbassist Sergio Vega, die de nog steeds van zijn coma revaliderende Chi Cheng verving, speelde een degelijke maar vrij geroutineerde set. Het publiek reageerde aanvankelijk dan ook lauwtjes. Het was met het onweer, dat eerst nog voorzichtig kwam aankloppen tijdens "Hole In The Earth" maar al snel ongenadig neerstriemde, dat de sfeer echt uitgelaten werd. Het sterke "Change (In The House Of Flies)" kreeg zo een ronduit onvergetelijke uitvoering mee, en het optreden met "Back To School" een waardig einde. Opvallend was evenwel de gemiddelde leeftijd van de toeschouwers die nergens lager ging dan de twintig. Het piepjonge volkje luistert tegenwoordig naar andere dingen, meneer. En dat is jammer, want de Deftones getuigen nog steeds van een tijdloze kwaliteit.

"ayayayayay" keft Dexter Holland net als wij even langs het optreden van The Offspring wandelen, en dat zijn exact onze gedachten op dat moment: nog steeds teert de groep op successen van tien tot vijftien jaar geleden en hoe leuk we dat indertijd — we waren jong en wisten nog van niets — vonden, na een heel puberleven hebben deze nummers al hun relevantie en charme verloren. Dit was een anachronisme.

Maar dat geldt niet voor de hoofdact van vanavond. Ondertussen zijn de heren ook al op een respectabele leeftijd gekomen, maar meer dan een decennium na hun split, klinkt Faith No More vitaler dan ooit. Dit is een triomf van jewelste. De uitvinders van de funkmetal — ja, daarmee zijn ze helaas ook verantwoordelijk voor Fred Durst — klinken indrukwekkend, hallucinant en compromisloos. Hoewel er geen enkel zwak moment op te merken valt, zijn het toch de hits die bijblijven: het salvo "Midlife Crisis" en "Epic" blijkt een ongenadig duo en met "Suprise! You’re Dead!" wordt glashelder dat Faith No More nog net zo scherp staat als weleer. Na een kolkend "We Care A Lot" zit de eerste dag er op en ligt de lat voor het vervolg hoog. Héél hoog.

http://www.pukkelpop.be
http://www.pukkelpop.be

recent

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

Froukje

24 maart 2024Ancienne Belgique, Brussel

Van een blitzcarrière gesproken: een krappe drie jaar geleden...

verwant

2 Many DJ’s

19 augustus 2023Pukkelpop, Hasselt

Osees

19 augustus 2023Pukkelpop, Hasselt

Steve Lacy

19 augustus 2023Pukkelpop, Hasselt

Dry Cleaning

19 augustus 2023Pukkelpop, Hasselt

Rema

19 augustus 2023Pukkelpop, Hasselt

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in