Titeuf 11 :: De zin van het leven (Zep)

Waar andere gagstrips ophouden, daar begint Titeuf. Met dit nieuwe deel van zijn succesreeks heeft Zep ons nogmaals verrast. Een verslag van deze ervaring vindt u hieronder.

In Frankrijk betekent een nieuw album van Titeuf een ware volkstoeloop op de stripverkopers. Meestal valt de verschijning samen met het begin van een nieuw schooljaar en de marketingmachine is dan ook enorm. Het contrast met de Nederlandse vertaling kan niet groter zijn. De uitgeverij lijkt bijna beschaamd over Titeuf en wil de albums liefst met zo weinig mogelijk ruchtbaarheid in de rekken verstoppen. Sinds enkele jaren vertalen ze her en der eens een deel uit de reeks en laten ze het Franse eerste deel dan nog schieten, waardoor de nummering volledig anders loopt dan in de oorspronkelijke editie. Het gevolg is dat Titeuf in ons taalgebied een kleine speler blijft tussen de klassieke grootheden uit de Dupuis-stal, zoals De Kleine Robbe of Cédric.

In De Zin van het Leven toont Zep weerom aan hoe tragisch dat is voor onze lezers. Titeuf is nog steeds het kleine jongetje dat volop in het leven van nu staat en dat een hartverwarmende combinatie van puberale fixaties en een overweldigende menselijkheid tentoon spreidt. Zep brengt in zijn strip thema’s aan bod die je nooit op een dergelijke tactvolle manier zou verwachten in een humorstrip. In dit deel krijgt de vader van Titeuf te kampen met een depressie. Het verbaasde ons hoe ernstig Zep dit thema aanpakt in een strip die toch de plas, kak en seks niet schuwt. Hij toont ons de pijnlijke gevolgen van een depressie voor de directe omgeving, maar telkens met een kwinkslagje zonder moraliserende vingerwijzing.

Het blijft ook verbazen hoe uitgewerkt elke gag in Titeuf wel is. Je kan Zep nauwelijks betrappen op een tussendoortje of een faliekant fout afgelopen pagina. Ook zijn tekenwerk blijft na elf delen nog steeds prachtig uitgewerkt en uiterst dynamisch. Hij geeft zijn personage telkens een heel persoonlijk uiterlijk mee en de lichaamstaal van zijn figuren is dan ook pure slapstick. De laatste jaren maakte ook de reeks Mooie Navels een opgemerkte entree met gagalbums die toch een verhalende meerwaarde kregen door de minutieuze uitwerking door Delaf en Dubuc. Ondanks de verschillende gevoelswerelden van de hoofdfiguren uit beide reeksen, staan ze wat ons betreft toch samen aan de top van de gagstrips. We kunnen alleen maar hopen dat Glenat wat meer uit zijn schulp komt en Titeuf ook in het Nederlands de aandacht geeft die de reeks absoluut verdient.

http://www.zepounet.com
http://www.zepounet.com

recent

Lara Taveirne :: Wolf

Sommige boeken wil je niet schrijven, maar dringen zich...

Father John Misty :: Mahashmashana

De nieuwe plaat van Father John Misty is een...

De mannen broeders :: Sober maal

AmenRa-frontman Colin Van Eeckhout is niet vies van een...

Eigen huis. Het geheugen van een museum :: Museum Dr. Guislain Gent

De 19de-eeuwse architectuur van het psychiatrisch verzorgingstehuis Dr. Guislain...

aanraders

Lara Taveirne :: Wolf

Sommige boeken wil je niet schrijven, maar dringen zich...

Robert Musil :: De verwarring van een jonge Törless

De Oostenrijkse schrijver Robert (von) Musil (1880-1942), is vooral...

Yves Bossart :: Een kleine filosofie van de humor

Filosofen worden beschouwd als ernstige mensen die nadenken over...

verwant

Zep :: Een vreemd maar teder geraas

Na Mannen onder elkaar zoekt Zep de stilte op....

Zep :: Mannen onder elkaar

Venten die samen op weekend gaan. Je hoeft zelfs...

Zep :: Titeuf: 13. Word toch eindelijk eens volwassen, Titeuf!

Elk nieuw deel van Titeuf lijkt de doorbraak in...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in