Wanneer je de grote meneren Kieran Hebden (Four Tet) en Adem
Ilhan (Adem) samen eens op de sofa wil hebben, dan is daar maar één
manier voor: een interview met Fridge. Fridge is namelijk die band
waarvoor het voor hen en voor drummer Sam Jeffers vroeger echt
begon. Toen waren het jonge jongens met een gedacht. Vandaag zijn
het ervaren rotten met een gedacht. Rotten die ons na een
afwezigheid van een vijftal jaar vandaag trakteren op hun nieuwe
The Sun. Voor
hen onderbraken we maar al te graag de optredensstroom op Pukkelpop om het met
het trio te hebben over vroeger, vandaag en morgen. Of wat
anders?
enola: Hoe gaat het ermee?
Allen: goed!
enola: Hoe verliep jullie optreden van
daarnet?
Adem Ilhan: Schitterend.
Sam Jeffers: Iedereen ging ervoor en er was een goed geluid.
We houden ervan luid te spelen voor veel mensen.
Kieran Hebden: Ik hou ook van dat specifieke podium (Chateau,
kvv). Het voelt aan alsof je binnen speelt.
Adem: Onze set zou op een podium in open lucht nooit hetzelfde
effect gehad hebben.
enola: Jullie zijn op dit moment bezig aan een minitournee.
Hoeveel optredens doen jullie nu met Fridge?
Kieran: Vijf. Een wereldtournee! Dit is het voorlaatste
optreden. Gisteren waren we in Dublin en de andere drie zijn in
Groot-Brittannië.
Adem: We spelen maar enkele shows om het allemaal wat speciaal
te houden.
Kieran: Het is ook zo dat deze periode de enige is waarin we
ons alledrie vrij konden maken. Sam studeert in Amerika en Adem en
ik hebben het altijd druk met onze andere projecten. Wellicht doen
we in oktober nog enkele optredens in Japan en nog een in
Spanje.
Adem: We zijn al blij dat we dit kunnen doen en proberen ervan
te genieten.
enola: Hoewel jullie met drie zijn, stonden jullie daarnet met
vijf op het podium…
Adem: Het is echt leuk om meer gedetailleerd te kunnen
spelen.
Kieran: We maken alles met drie en nemen alles op met zes
handen en zes voeten.
Sam: Voor deze tour hebben we er een aantal oude vrienden
bijgehaald om alles wat rijker te maken. Alleen voor deze
optredens.
Kieran: Je weet nooit. Stel dat ze zich goed inwerken…
(lacht). Hopelijk zijn we niet te erg om voor te werken.
Ideeën en het experiment centraal
enola: Heeft het lang geduurd om de oude nummers opnieuw in
jullie vingers te krijgen?
Kieran: Eigenlijk ging dat behoorlijk goed. Een van de dingen
die ik altijd goed heb gevonden aan deze band is dat we
onmiddellijk als Fridge klinken. We hebben misschien een halve dag
nodig om op te warmen, maar dan zijn we weer vertrokken. Wanneer je
met dezelfde mensen speelt sinds je dertiende of veertiende, dan
wordt dat voor de helft je stijl.
Adem: Alles past zo mooi in elkaar. We hadden nu in vijf jaar
tijd geen enkele keer samengespeeld. Dan oefen je even en klink je
precies hetzelfde als vijftien jaar geleden.
Kieran: We zijn ook goed in non-verbale communicatie. Als
iemand knikt, dan weet de rest wat dat betekent.
enola: Wanneer je nu op een podium staat, merk je dan een
verschil vergeleken met pakweg zes jaar geleden?
Kieran: Ik denk dat we nu meer ontspannen spelen dan we ooit
hebben gedaan. We vatten het nu ook beter. We waren zo jong toen we
begonnen dat we een groot deel van wat we maakten zelf niet
begrepen. We waren geïnteresseerd in jazz en dance en we wilden dat
samenbrengen. Nu hebben we het wel allemaal door en kunnen we meer
geconcentreerd werken.
enola: Jullie zaten samen op de middelbare school
?
Sam: Klopt. We hebben elkaar ontmoet toen we elf
waren.
Adem: Kort daarna begonnen we afzonderlijk muziek te
maken.
enola: 
Dus jullie konden elk een instrument bespelen en zijn dan
maar een band begonnen…
Sam: Zij speelden een instrument. Ik toen nog niet.
Kieran: Ik denk dat we aanvankelijk in aparte groepen zaten.
Wanneer je met een groep begint, selecteer je die mensen die een
instrument het best beheersen. Iedereen brengt iets bij maar
niemand heeft dezelfde muzieksmaak. Toen we met Fridge begonnen,
was dat wél met gelijkgestemde mensen.
Adem: Toch wisten we nog vrij weinig: we wisten niet welk
soort muziek we zouden maken, welke richting we zouden uitgaan,
welk instrument we zouden bespelen, … We wisten enkel dat we iets
samen zouden doen.
Kieran: Op dat moment zijn ideeën belangrijker dan techniek.
Het was het midden van de jaren negentig. De hele lo-fi beweging
was aan de gang. In Londen was het al drum ’n bass dat de klok
sloeg. Centraal stonden ook bedroom recording, diy (do it
yourself, kvv) en er hing een sfeer dat iedereen muziek kon
maken. Ik denk dat wij daarop een antwoord wilden geven. Wij hebben
het vertrouwen opgegeven te denken dat we een plaat moesten
maken.
Adem: En dat we er een konden maken. Het was nooit: laten we
nu eens een band beginnen, opgroeien en beginnen werken. We gingen
er gewoon voor.
enola: En nu worden jullie bestempeld als invloedrijk in de
evolutie van de Britse post-rockbeweging. Ik veronderstel dat
jullie zich daar op dat moment weinig bewust van
waren…
Kieran: Ik vind dat altijd grappig klinken. Ik denk dat mensen
het verleden zich nooit herinneren zoals het was. Het is niet alsof
we toen toerden of zo. We deden wel een aantal optredens en we
maakten platen, allemaal zeer basic. Maar we waren nooit een band
als Mogwai bijvoorbeeld, met uitgebreide tournees en zo. Ik vind
het leuk dat mensen ons als iets belangrijks herinneren maar we
waren toen behoorlijk klein. Op onze shows kwam maar 200 man
af.
Sam: Je kan je afvragen wie we precies hebben beïnvloed. Als
er al iemand is.
Adem: Ik denk dat je gewoon door deel uit te maken van een
scène automatisch anderen beïnvloedt.
Sam: Wat is de Britse post-rockscène eigenlijk?
Kieran: Ik ontmoet veel mensen onderweg en onlangs nog James
Holden. Hij vertelde me dat hij een tiental jaar terug een van onze
optredens gezien heeft.
Adem: De mensen die ik heb gesproken die toen fan waren van
Fridge, maken vandaag allemaal volledig andere muziek. Dat is ook
een deel van onze opzet. Ideeën stonden altijd centraal bij ons.
Het experiment ook. Mensen nemen er hun deel uit en verleggen
grenzen op welk gebied ook.
Kieran: Wanneer we uitgaan in Londen is dat vaak met andere
muzikanten, zoals de jongens van Caribou of Icarus, en allemaal
maken we een andere soort muziek maar toch is er een verband.
Nooit echt gestopt
enola: Waarom een nieuwe plaat na een pauze van zes
jaar?
Adem: We waren het echt al heel lang van plan maar dit bleek
gewoon het eerste moment dat we konden.
Kieran: Op een bepaald ogenblik wilden we iets anders doen met
ons leven maar we vinden het zo leuk om samen muziek te maken dat
we steeds moeten terugkeren. Eigenlijk zijn we nooit gestopt. Het
feit dat we nu slechts vijf optredens doen, bewijst dat Fridge niet
datgene is waarmee we ons hele leven willen vullen. We zien het
eerder als iets extra. Als iets dat er altijd zal zijn en waarnaar
we steeds terug kunnen. Zowel Adem als ik hebben het erg druk gehad
met onze eigen muziek, die toch wel heel anders is, en dan is het
leuk om even terug te kunnen vallen op Fridge.
enola: Nu veel mensen jullie beter kennen dankzij jullie
solomateriaal, hebben jullie het gevoel populairder te zijn met
Fridge?
Kieran: Op dat vlak is het hetzelfde gebleven.
Adem: Veel mensen associëren mijn solowerk niet met wat we met
Fridge doen, denk ik.
Kieran: Wellicht zijn meer mensen zich nu bewust van Fridge
door MySpace en andere technische mogelijkheden die er zes jaar
geleden veel minder waren.
Sam: We hebben een kleine hardcore fanbase die ons in alles
volgt.
enola: Voor jullie solowerk is er een groter publiek dan voor
Fridge. Hoe zou je dat verklaren?
Adem: We hebben daar de voorbije vier jaar hard voor gewerkt
en ermee getoerd. Kieran al veel langer.
Sam: Volgens mij is het een kleinere scène. De muziek die
Fridge maakt is geen muziek waarvan iedereen op elk moment kan
genieten. Dat vinden wij helemaal niet erg.
Kieran: Een van de principes van Fridge is dat we nergens in
willen passen. We kiezen eerder voor een jazzaanpak, terwijl
platenbazen en veel andere mensen ons liever rockelementen zouden
zien gebruiken zodat we zouden klinken als Mogwai of Radiohead. Dat
interesseert ons totaal niet. Er zijn andere bands die dit wel
doen.
Adem: Als we ook maar in de buurt komen van wat iemand vroeger
al heeft gedaan, gaan we onmiddellijk een andere richting
uit.
Kieran: Daarom is werken met Fridge zo leuk voor ons: er is
totaal geen druk om platen te verkopen, in een of andere lijst te
komen of mensen te plezieren. We doen gewoon verder met
experimenteren, met waar we zin in hebben.
Te duur materiaal
enola: Zijn jullie klaar nu voor vijf nieuwe platen met Fridge
of wordt het weer even wachten?
Sam: Ik zie niet in waarom niet.
Adem: Ik denk dat we zestig zullen zijn wanneer we er nog vijf
zullen gemaakt hebben (lacht).
Kieran: Wanneer we een kans vinden om samen tijd vrij te
maken, zullen we zeker nieuwe muziek maken. Maar dat kan best nog
even duren.
enola: Staan er bands op de affiche vandaag die jullie hebben
gezien of gaan bekijken?
Kieran: Wel, we hebben net een zeer leuke set van James Holden
gezien.
Adem: Festivals hier zijn eigenlijk fantastisch, ook voor
bands.
Kieran: Klopt. Het verschil met festivals in Groot-Brittannië
is groot. Die zijn top wat sfeer betreft, en randactiviteiten. Maar
festivals hier bieden veel meer kwaliteit op muzikaal vlak, maar
ook in omkadering, belichting, artiestenruimte, personeel,… De
affiche hier op Pukkelpop is echt sterk. Kijk eens naar die
zaterdag: Tool, Sonic Youth, Nine Inch Nails, Hanne Hukkelberg,…
toch wel allemaal top.
Sam: Silverchair komt ook morgen. Die gasten waren wellicht
even jong als wij toen ze begonnen.
enola: Wat is de band van het moment voor
jullie?
Sam: Silverchair (lacht).
Adem: Battles!
Kieran: Voor mij misschien wel James Holden. Ik heb zijn plaat
erg veel gedraaid. Caribou ook. En Panda Bear en Animal Collective
en de daaraan verwante dingen.
Adem: Naar de nieuwe Hot Chip kijk ik ook hard uit.
enola: Hoe lang was jullie rider voor
vandaag?
Kieran: Het enige wat wij vragen is iets simpels om te eten en
te drinken.
Adem: ‘Frieten’!
enola: Dus jullie wensen geen enorme waslijst zoals een Amy
Winehouse?
Kieran: I don’t believe in any of that shit. Tenzij
er iets is dat je echt nodig hebt zoals warme thee om je stem te
verzorgen.
Adem: Wij hebben ook ervaring om zelf shows te organiseren en
we weten hoeveel werk het is enkel om alles gewoon te laten
gebeuren in normale omstandigheden.
enola: Indien Fridge morgen immens populair zou zijn, zou dat
enig verschil voor jullie uitmaken?
Adem: Ik denk het niet. We zouden waarschijnlijk een betere
lichtshow hebben (lacht).
Kieran: Ja, licht zou wel leuk zijn. Een goede geluidsman
ook.
Sam: Onze liveshow is toch nog wel het mindere deel van wat we
doen.
Kieran: Alle materiaal waarmee wij live spelen kunnen wij ons
zelf niet veroorloven. Bij elke show die we doen, huren we het
grootste deel. Het is gewoon te duur. Het transport alleen al.
Mochten we met onze muziek veel geld verdienen, dan zou het wel
leuk zijn om op ons eigen materiaal te kunnen spelen.
enola: Dus van Four Tet en Adem worden jullie geen
miljonairs…
Adem: Dat is onze bedoeling ook niet.
Kieran: Ik ben erg gelukkig met mijn leven zoals het is. Ik
kan nu doen waar ik als jonge gast enkel kon van dromen: de wereld
rondreizen, gratis festivals, veel interessante mensen
ontmoeten,…
enola: Hebben jullie nog een laatste boodschap voor jullie
fans?
Sam: Onze nieuwe plaat komt er in…. Zolang het niet begint
met ‘201’ zal het goed zijn.(lacht).
The
Sun is nu verkrijgbaar bij Domino.
