Weinig voer voor de muzikale meerwaardezoeker op de wei dit jaar. Waar vorig jaar nog Mogwai, Sigur Rós én Death Cab For Cutie te ontdekken vielen als grote indie-acts, moeten we het dit jaar met Blonde Redhead stellen. Met een ijzige cool serveerde het trio dan maar het mooiste optreden van deze editie. Het haar op onze armen is nog niet helemaal gaan liggen.
Twee jaar geleden tekende Blonde Redhead voor een mooi en intiem concert in de club op Pukkelpop. Zoet en zwoel fluisterde Kazu Makino over de muziek van de Italiaanse broertjes Amadeo en Simone Pace. Niets deed toen vermoeden dat ze een grote tent als de Pyramid moeiteloos zouden aankunnen, maar met het nieuwe uitstekende 23 onder de arm, is dit precies wat de groep doet.
Met beide voeten geworteld in de New Yorkse No-Waveschool — met als voornaamste leraren Sonic Youth — vond de groep sinds Misery Is A Butterfly uit 2004 haar eigen geluid: een kruising tussen de dwarse cool van Thurston Moore en de dromerigheid van groepen als Cocteau Twins die in de jaren tachtig het mooie weer maakten op het 4AD-label waar ook Blonde Redhead bij tekende.
Ook in de Marquee van Werchter weet het trio een prettige droomatmosfeer te creëren. In deze auditieve mangaversie van "Alice In Wonderland" zingt de verrukkelijke Makino als een Alice die de weg kwijt is, af en toe klinkt het heerlijk jachtig alsof Meneer Konijn achterna gezeten wordt door het roedel honden van de Koningin van Wonderland. En in deze omstandigheden wil Blonde Redhead al eens dansbaar klinken.
De groep heeft zich een potig geluid aangemeten, dat de tent moeiteloos vult: samples maken het geluid voller en meer elektronisch, en de koele gitaarklanken van Sonic Youth worden verrijkt met een aangename warmte en emotie. Naar het einde toe gaat "Silently" zelfs vergezeld van een pompende beat. Het jonge volkje dat ondertussen langzamerhand een plek komt opeisen voor bij Klaxons straks, kan er maar blij om zijn. Met een set als deze heeft Blonde Redhead hopelijk wat zieltjes gewonnen. Heerlijk groepje, prachtconcert, en wij zijn stiekem een beetje fan geworden.
