Abnormaal is het niet, een ‘best of’ of een singlecompilatie van
een band die er intussen al geruime tijd het bijltje bij neerlegde.
Zeker niet als die band enkele knoerten van hits heeft gescoord én
een poosje de titel heeft gedragen van “Beste Groep van het
Moment”. Niet dat we iets hebben tegen ‘greatest hits’ of ‘best
of’-compilaties, maar was het in het geval van The Verve wel echt
nodig om alle singles van de groep bij elkaar te harken en op één
schijfje te pleuren? Verdienen Richard Ashcroft, Nick McCabe en hun
kornuiten dan geen overzicht? Toch wel, maar dan mocht de groep
misschien toch een tikkeltje productiever geweest zijn. Wie echt
geïnteresseerd is in de artistieke hoogtepunten van de groep, heeft
intussen allang ‘A Storm in Heaven’, ‘A Northern Soul’ en ‘Urban
Hymns’ in huis gehaald, voor de grootste hits van het vijftal uit
Wigan heb je alleen aan die laatste al genoeg. Bovendien zijn
‘Bittersweet Symphony’, ‘The Drugs Don’t Work’, ‘Lucky Man’ en
‘Sonnet’ al op elfendertig Britpop-compilaties verschenen. Met een
beetje geluk zijn de drie cd’s terug te vinden in de mid
price-bakken in de platenwinkel om de hoek, en betaalt u voor dat
triootje niet zo veel meer dan voor deze verzamelaar. We vragen ons
dan ook af wie zal blij gemaakt worden met deze cd. Gezien er
behalve de twaalf singles ook nog twee previously unreleased
tracks figureren op ‘This Is Music’, zal het waarschijnlijk vooral
de die hard fan zijn die weer in zijn leer schiet voor ‘This Could
Be the Moment’ (uit de ‘Urban Hymns’-opnames) en ‘Monte Carlo’ (een
outtake van de ‘A Northern Soul’-sessies). Vergeet deze plaat dan
ook, u bent veel beter af met de gelijknamige DVD.
Maar… Stel dat er tòch nog iemand is die nog nooit van The Verve
heeft gehoord (wegens nog niet geboren in de jaren ’90, jarenlang
verblijf in een isolatiecel of op een andere planeet), dan is ‘This
Is Music’ natuurlijk wel een leuk begin, een aangename kennismaking
met een band die eigenlijk niet in de wieg was gelegd voor (en
zeker niet bestand was tegen) het grote succes, maar er eerder
toevallig inrolde. Want zeg nu zelf: was er niet die legendarische
videoclip geweest, dan had ‘Bittersweet Symphony’ allicht nooit
zoveel airplay gekregen op MTV. Het belangrijkste wapenfeit van The
Verve zou dan het voorprogramma van Oasis zijn geweest, en Richard
Ashcroft zou gewoon de geschiedenis zijn ingegaan als de zingende
echtgenoot van (ex-)Spiritualized-toetseniste Kate Radley.
Ondanks de hits en de erg succesvolle derde plaat heeft The Verve
haar muzikale talent nooit echt kunnen verzilveren. Niet alleen
waren het de pasja’s van The Rolling Stones die dankzij hun attente
ex-manager de royalty’s van ‘Bittersweet Symphony’ opstreken, de
groep gooide ook ten gepaste tijde zelf haar eigen ruiten in, niet
zelden op momenten dat ze op een zuchtje stonden van de grote
doorbraak. Op ‘A Storm in Heaven’ en ‘A Northern Soul’ hoor je
trouwens een band die zich in de verste verte niet inlaat met
carrièreplannen of een gooi naar wereldroem. De eerste plaat klinkt
bij vlagen toch wel tamelijk ijl en hermetisch; de tweede bevat
gitaarsongs als kathedralen, die evenwel toegankelijk zijn voor
slechts een beperkte groep fanatieke gelovigen, niet voor het brede
publiek.
Louter afgegaan op de knappe muziek kunnen we uiteraard niet anders
dan ‘This Is Music’ een behoorlijke quotering geven, maar wij raden
u niettemin aan – indien u dat nog niet gedaan heeft – de drie cd’s
(en eventueel de ep’s) van The Verve op te snorren en de DVD te
vragen aan de Sint of de Kerstman. Deze verzamelaar is heus geen
must, en om de Stones nog een beetje rijker te maken hoeft u het
dus zeker niet te doen!
