Fat Possum, 2011
Met zijn 22 jaar nog erg jong en tot voor kort nobel onbekend,
kwam Youth Lagoon bij de release van ‘The Year of Hibernation’
plots in de spotlights te staan. Een zoveelste hype uit de
Amerikaanse bedroom scene, of is er toch iets meer aan de
hand? Ons oordeel leest u hier.
Een warme wolk van synthesizers en een dichtgeknepen
strottenhoofd heten je welkom. Daarna nemen eenvoudig efficiënte
beats en heldere gitaarlijntjes het over. Voeg er hier en daar nog
een emotionele climax bij en je hebt het recept voor de gemiddelde
Youth Lagoonsong. Voor cynici is er dus al bij de eerste aanvaring
met deze one-man-band voldoende gif om kwistig rond te
strooien: een groot gebrek aan variatie wordt gemixt met een
ondertussen eerder alledaags geworden geluid.
Dat je oogst wat je zaait, hebben deze zwartkijkers helaas
meestal niet al te vaak gehoord uit de mond van hun moederkloek. En
dus blijven zij in dit geval gespeend van de prima smakende krop,
dankzij hun eigen toxisch gal. Want wie even voorbij deze
mankementen kijkt, ondervindt al snel de ontwapenende schoonheid
van dit debuut.
Trevor Powers heeft namelijk naast een ultracoole naam ook een
uitzonderlijk talent voor het bedenken van melodieën. En waar hij
faalt zich van de rest te onderscheiden met zijn sound en zijn
songstructuren, slaagt hij hier wel in met zijn sierlijke
zanglijnen en sterke gitaarpartijen. Hoewel technisch verre van
perfect, is zijn ijle falset de meest bepalende factor bij de
atmosfeer die het album oproept. En dat is er één van zoete
melancholie en herinneringen aan vervlogen tijden.
Ook tekstueel refereert Powers vooral aan dromen en zijn nog
maar net ontgroeide kinderschoenen. Verbaal vuurwerk levert dit
niet altijd op, maar af en toe zorgen enkele naïeve doch zorgvuldig
gesmede zinnen toch voor kippenvel. Luister bijvoorbeeld maar eens
naar het refrein van ‘Seventeen’ en u weet meteen wat we
bedoelen.
Mogelijke referenties zijn onder andere Sigur Rós anno ‘Takk…‘, Wu LYF,
The Radio
Dept. en de recent uit zijn voegen gebarsten scène van huis-,
tuin- en keukenmuzikanten. Erg opvallen daartussen doet de man
vooralsnog niet helemaal, al doet zijn craftmanship
vermoeden dat dit in de niet zo verre toekomst wel eens zou kunnen
veranderen. Het wordt hoe dan ook nog even afwachten, u hoort het
meteen zodra wij meer weten.
Kort samengevat: voor een volstrekt unieke belevenis moet u ‘The
Year of Hibernation’ niet in huis halen, voor veertig minuten
vertederende popmuziek wel. Benieuwd of u dit plaatje na een jaar
nog zult opzetten? Wij ook. Maar mochten we het uit het oog
verliezen en enige tijd later herontdekken, zal het vast een blij
weerzien zijn.
Youth Lagoon speelt op 27 februari 2012 in de Botanique,
Brussel.
http://www.facebook.com/youthlagoon
http://soundcloud.com/youth-lagoon
