Donna Blue :: Into The Realm Of Love

Het Nederlandse koppel Danique van Kesteren en Bart van Dalen heeft als Donna Blue Into The Realm Of Love op de wereld losgelaten. Ze leiden je mee naar een feeërieke wereld van dromerige zomersproetenliefde, al had een tepelklem hier en daar niet misstaan.

Donna Blue staat voor Engels/Franse sixtiespop in de traditie van Nancy Sinatra en Lee Hazelwood, geaccentueerd met een mascarastreep donker cynisme die naar Serge Gainsbourg knipoogt. Debuutalbum Dark Roses uit 2022 werd opgepikt door Elton John en Gilles Peterson op BBC Radio 6 Music. Gestuwd door die internationale airplay tourde het duo door de VS en Europa. Bij de eerste luisterbeurt vermoeden we bij Into The Realm Of Love ook een hint vroege Hooverphonic aangelengd met Zero 7 in de afdronk.

Dat eerste single “Fantasy Girl” veel applaus krijgt in Frankrijk verbaast nauwelijks. De baslijn en licht dreigende violen nemen je mee naar een cabardouche in dezelfde achterbuurt waar we ook Gainsbourgs “Hotel Particulier” vinden. De hese, door Gitanesrook priemende engelenstem van Van Kesteren doet ons – samen met de geur van Moog-orgel – aan Air’s “Sexy Boy” denken. “Fantasy Girl” verkent de moderne datingscene en wordt door Donna Blue omschreven als een lied ‘over de illusoire verleidingen van de online wereld, een plek die je constant uitnodigt om verliefd te worden op een fantasieversie van jezelf, en van anderen.’

Ondanks het spel van aantrekken en afstoten, is deze “Fantasy Girl” uiteindelijk te braaf om in meester Gainsbarres inner circle te worden opgenomen. Bij Serge was het van meet af aan duidelijk. Dromerig? Waarom niet. Onschuldig? Dat zeker niet! Er zou geneukt worden. Ons Nederlandse duo aarzelt net iets te veel om de daad bij het woord te voegen.

Mythologie is nooit ver weg op Into The Realm Of Love. Naast “Labyrinthe”, een absoluut geslaagde, maar te korte oefening in Franse yé-yé die Sylvie Vartan en Jacqueline Taïeb het nakijken geeft, is er ook “Aphrodite”. Het nummer is opgezet als een mythologisch duet over een man die zich probeert te bewijzen aan een vrouw die alleen geïnteresseerd is in wat hij voor haar kan doen. Toch blijft ook dit liefdesverhaal wat platonisch aanvoelen.

Een aantal keren worden we wel tot op de rand van de climax gebracht, zoals op het meditatieve en hypnotische “On The Cusp Of Love”. Bezworen door de geest van Sun-Ra en Pharoah Sanders bezingt het duo de overpeinzingen van aantrekkingskracht en fysieke intimiteit in tijden van twijfel. De zon kleurt met haar rode nazomergloed het goudgele gras. Hoewel het net te fris is, lijkt het katoenen kleedje kort genoeg om een aantal zweetparels op ons voorhoofd te toveren.

De ramen van onze even verder geparkeerde Ford Mustang dampen pas echt aan bij “Mains de l’amour”. Het voorspel van bas, ritmesectie en klavecimbel, samen met het hijgende zuchten van Van Kesteren, jaagt onze hartslag gestaag de hoogte in. Hoogtepunt van het album is zonder twijfel de sixties barok-popsong “The Hunter”. Het nummer herschrijft het verhaal van Cupido “in the age of distraction”. Filmische grandeur, Shadows-gitaar en een gelaagd stemgeluid, alsof plots ook de tweelingzus van onze zomerse verovering de slaapkamer binnenstapt. Maar dan hebben we het hoogste punt van extase wel bereikt.

“White horses” begint als een huifkarrentocht door de woestijn. Zwoel, zwetend en zwoegend horen we in de verte Brigitte Bardot “Bonnie and Clyde” vezelen, tot plots een paard op hol slaat en iedereen op het puntje van zijn stoel zit. Jammer genoeg is de tempoversnelling slechts een outro die veel te vroeg komt. Een beetje voor het zingen de kerk uit. Slotnummer “Into the blue” baadt in dezelfde sfeer, maar wie gehoopt had met een of andere deerne in de huifkar te duiken komt bedrogen uit. Het album rijdt als een lonesome cowboy de ondergaande zon tegemoet, zonder dat we onze liefdesdromen hard kunnen maken.

Into The Realm Of Love schetst op zwoele, intrigerende manier een wereld van onaardse liefde. Zo nu en dan kreunen we het zachtjes uit van plezier, maar een paar keer doorduwen had pas echt voor een kreet van ontlading gezorgd.

 

6.5
Snowstar Records

verwant

Air

Filmsterren Matt Damon en Ben Affleck delen een lange...

Air en Arsenal trekken naar Lokerse Feesten

Arsenal speelt deze zomer een exclusieve zomerfestivalshow op de...

aanraders

Eddie Chacon :: Lay Low

Thrillseekers hebben altijd al best in een grote boog...

The Veils :: Asphodels

Finn Andrews is The Veils is Finn Andrews. Zo...

Squid :: Cowards

Op hun derde album Cowards trekken de Britten van...

Adrian Crowley :: Measure of Joy

Adrian Crowley kan je moeilijk lui of gemakzuchtig noemen:...

Lambrini Girls :: Who Let The Dogs Out

De reputatie was er al, nu heeft Lambrini Girls...

recent

Captain America: Brave New World

Na de vette jaren van de Avengers-cyclus, volgden voor...

Frank Westerman :: Zeven dieren bijten terug

Tot in den treure is de achterflap al verketterd...

Inhaler :: Open Wide

Open Wide, de derde van Inhaler, voelt zich vast...

Rabia

Cineaste Mareike Engelhardt heeft eigenlijk een achtergrond in dans...

Pothamus :: “Een publiek dat mee in trance gaat, dat is pure spiritualiteit”

Als er een Belgische metalband is die de laatste...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in