Julien Baker :: 3 september 2018, Botanique

De perfecte soundtrack op een grijze maandag? De prachtige muzikale somberte van de nog altijd piepjonge Amerikaanse Julien Baker.

Baker maakt liedjes. Beeldschone liedjes. Haar intieme muziek — enkel zang, gitaar en soms piano, géén drum — is de manier om haar tristesse te verwerken. En ze krijgt haar publiek bij elk concert muisstil — sommige worden zelfs tot tranen toe bewogen. Zo herinneren we ons nog haar optreden op het Primavera-festival in Barcelona. Baker kreeg de aanwezigen zo kalm dat we de zee tegen het beton van het Parc del Fòrum hoorden klotsen. Toen was Sprained Ankle een klein jaar uit. Met dat bloedmooie kwetsbare en tranenopwekkende debuut, boordevol liedjes die meteen het hart raken, raakte ze meteen bekend bij het publiek.

Het vorig jaar verschenen Turn Out The Lights is eveneens prachtig, intens en eerlijk, maar klinkt opener en ambitieuzer. De dan nog altijd maar 22-jarige Baker heeft haar angsten (deels) overwonnen, durft haar grootse stem alle ruimte geven en waagt zich zelfs aan pianoliedjes. En zo krijgt ze met de prachtige opener “Appointments” ook de Orangerie van de Botanique meteen stil. In “Funeral Pyre”, een single die enkel als 7” werd uitgegeven, en “Shadowboxing” krijgt ze hulp van violiste Camille Faulkner en -– of wat had u gedacht -– ook die songs spelen perfect in op de emoties.

De nummers van haar debuut hoeven echter niet onder te doen voor het nieuwer werk. Baker brengt “Sprained Ankle” en “Rejoice” zonder assistentie van Faulkner en we staan nog altijd versteld van de pure emotie die deze prachtsongs uitstralen. Vanaf “Televangelist” komt de violiste weer meespelen en dat moet het enige nummer zijn dat niet blijft plakken. Dat wordt ruimschoots goedgemaakt door “Everything To Help You Sleep” en “Hurt Less”, waarin piano, stem en strijkers het publiek volledig meezuigen naar een melancholische dromenwereld. De instrumenten van Baker en Faulker gaan zich steeds inniger en mooier met elkaar verstrengelen.

Nog intenser –- en misschien wel dé climax — is “Something”. Van de hemelse stem, ontroerende viool en zachte gitaartokkels kan je niet anders dan helemaal week worden. Hét hoogtepunt uit Turn Out The Lights is “Sour Breath”. “The harder I swim, the faster I sink”, zingt Baker op het einde. En we gaan (voor de zoveelste keer) gewillig mee in haar intieme, melancholische vertelsels. Zelfs afsluiter “Turn Out The Lights” kan daar niet aan tippen. Een toegift spelen vindt Baker gelukkig overbodig; dat zou de magie volledig om zeep helpen.

Bakers stem alleen al is genoeg om voor een emotionele catharsis te zorgen. Uiteraard was haar optreden in de Botanique –- haar tweede in een jaar tijd — niet zo pijnlijk mooi als de allereerste keer dat we haar aan het werk zagen, toen ze tourde met haar wonderlijke debuut. Toch blijft ze een van de opmerkelijkste singer-songwriters van haar generatie. Laten we hopen dat menig festivalorganisator al aan haar mouw aan het trekken is voor een betoverend setje ergens in de zomer van volgend jaar.

http://www.julienbaker.com
V2
Matador

aanraders

verwant

Julien Baker :: Tokyo

Een van de weinige voordelen van op piepjonge leeftijd...

Julien Baker

31 mei 2019Best Kept Secret, Hilvarenbeek

Best Kept Secret 2019 :: Band zkt. zanger

Fuck 21 juni, de zomer begint nú. Best Kept...

Julien Baker :: Turn Out The Lights

Start met waarom je iets doet, niet met wat...

Julien Baker

12 november 2017Botanique, Brussel

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in