LES NUITS: Andrew Bird :: 8 mei 2016, Koninklijk Circus

undefined

Andrew Bird heeft de ware liefde gevonden. Het vertaalde zich naar Are You Serious, een goeie, naar zijn normen behoorlijk rechttoe rechtaan plaat met vooral (meta)liefdesliedjes, waarop Bird meer dan ooit in zijn sas klinkt als groepsleider. Dat viel ook live te horen.

Weinig verbazend natuurlijk als je weet dat Bird al enkele jaren met een vaste band rond zich werkt, en dat de laatste plaat in die zin een vertaling van de livecontext naar de studio was. Dat was vroeger wel anders, met Bird die op z’n eentje de baan op trok om met behulp van een resem loopers, effectpedalen, een fikse dosis improvisatie en veelkleurige sokken de veelgelaagde sound van zijn platen live over te brengen. Die elementen zijn weliswaar niet verdwenen (al moeten we toegeven dat we zijn sokken deze keer niet konden zien), maar de drie muzikanten op drums, bas en gitaar/banjo zorgden wel voor een ferme dosis punch die de optredens vroeger wel eens misten.

Verschillende songs in deze setlist lieten bijvoorbeeld een relatief nieuwe interesse in stevig rockende of groovende ritmes horen. Vaak met indrukwekkende resultaten: aan het einde van “Truth Lies Low” viel bijvoorbeeld een hecht samenspel te horen, met hoekige ritmes die mooi in elkaar haakten voor een zwoel schuifelende groove. Stevigere gitaren en drumpartijen dan weer in “Plasticities” en “Puma”. Die laatste is op Are You Serious veruit de minste track en wist ook hier helaas niet echt boven zichzelf uit te stijgen, ondanks verdienstelijke instrumentale prestaties.

Gelukkig was “Puma” zowat de enige mindere song in de setlist en selecteerde Bird verder een mooie verzameling songs uit zijn omvangrijke oeuvre. Akkoord, meer dan de helft van de songs werd uit Are You Serious gelicht, maar dat spreekt haast voor zich, het is nu eenmaal de plaat waarvoor hij de baan op trekt. Bovendien is die plaat wat individuele songs betreft rijk gezegend met uitschieters, zodat weinig kwaliteitskenteringen te horen waren ten opzichte van klassieker gerief als “A Nervous Tic Motion Of The Head To The Left” (verrassend vroeg in de set als tweede song), “Tenuousness” of “Give It Away”.

Daarbij is opvallend hoezeer Bird doorheen zijn carrière een geslaagde spreidstand heeft kunnen behouden tussen een signature sound en creatief nieuwe grenzen verkennen. Hoewel sommige songs hier al ruim tien jaar oud waren, werkten ze toch perfect in de setlist. Dat Bird daarbij voortdurend nieuwe elementen introduceert in die oudere songs, arrangementen aanpast of andere songs gaat citeren, helpt daarbij natuurlijk: het is duidelijk dat Bird zijn songs als open gegevens benadert, artistieke uitingen die naargelang de ingeving van het moment deze of gene richting kunnen uitgaan. Opnieuw een pluim voor de band dat ze Bird daarin steeds kunnen bijbenen.

De mooiste voorbeelden daarvan waren wellicht de twee bissen “Give It Away” en “New Saint Jude”, die gebracht werden in een soort potpourri-barbershop versies waarbij Bird, de gitarist en de bassist rond één en dezelfde microfoon gingen staan. “New Saint Jude” verloor daarbij dan wel de opmerkelijke West-Afrikaanse invloeden, de opzwepende ritmes wisten ook in deze meer richting Americana neigende context een bescheiden feestje te onsteken.

Een goed optreden dus, al hebben we Andrew Bird al indrukwekkender gezien op z’n eentje: wanneer hij zich volledig kan laten leiden door de muze van de improvisatie en de momentaire aha-erlebnis. Maar ach, nu hij zich volledig door de muze van de liefde laat leiden, levert dit nog steeds uitstekend materiaal op, dus er valt eigenlijk weinig te klagen.

http://www.andrewbird.net
http://www.youtube.com/user/andrewbirdmusic
Loma Vista

verwant

Rufus Wainwright :: Folkocracy

Het was alweer een paar jaar geleden dat we...

Andrew Bird :: My Finest Work Yet

Spoiler alert: zijn beste plaat is het niet. Maar...

Andrew Bird :: Sisyphus

My Finest Work Yet is de titel van de...

Andrew Bird :: Are You Serious

Soms zijn muzikanten als oude vrienden: door omstandigheden verlies...

Andrew Bird :: Hands Of Glory

"Veelschrijver", het is geen bijnaam die Andrew Bird zich...

recent

Heather Nova :: ”Op deze plaat probeer ik mezelf te begrijpen”

Ze vergeleek zichzelf ooit met een verleidelijke sirene, en...

When the Light Breaks (Ljósbrot)

Om een goede voedingsbodem te vinden voor zijn films,...

Mogwai

17 februari 2025Ancienne Belgique, Brussel

De nieuwe plaat The Bad Fire werd nog maar...

Pothamus :: Abur

Pothamus: het woord alleen al klinkt als iets zwaars,...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in