The Beatles blijven inspireren. Met De Vijfde Beatle wordt de bepalende manager Brian Epstein nog maar eens voor het voetlicht gehaald. Toch doen de heren Tiwary, Robinson en Baker heel wat meer dan enkel een biografie maken.
Met De Vijfde Beatle verschijnt nog maar eens een graphic novel die zich liet inspireren door de carrière van The Beatles. Recent nog werden Baby’s in Black (van Arne Bellstorf, vertaald door Oog & Blik) en Epstein (van Jaron Beekes, eveneens bij Oog & Blik) aangeboden. Net als die laatste kiest ook De Vijfde Beatle voor de figuur van Brian Epstein als invalshoek voor een alternatieve geschiedenis van de populairste muziekgroep ooit. Net de gedrevenheid en ambitie van Epstein hebben The Beatles zo groot gemaakt als ze nu zijn. Zijn leven biedt genoeg stof voor meerdere boeiende verhalen. Scenarist Vivek Tiwary koos niet voor een uitputtende historische biografie, maar wil via zijn verhaal net de extraverte persoonlijkheid van Brian Epstein extra in de verf zetten.
Voor Tiwary is De Vijfde Beatle een debuut als scenarist van stripverhalen. Nochtans is de man niet van de minste. Zo is hij een vermaard theaterproducent op Broadway en leidt hij zijn eigen entertainmentgroep. Hij werkt nu aan een filmversie van De Vijfde Beatle, voorzien voor 2016. Voor het tekenwerk in De Vijfde Beatle trok hij Andrew Robinson en Kyle Baker aan. Beide heren trekken alle registers open om de complexe verhaalstructuur optimaal in beelden om te zetten. Met tal van tijdssprongen en het vermengen van realiteit en dromen, maakt Tiwary het zijn tekenaars allesbehalve eenvoudig.
De namen van de tekenaars doen wellicht geen luide bellen rinkelen bij de stripliefhebbers. Toch zijn beide heren gepokt en gemazeld in de Amerikaanse comics. Kyle Baker levert in De Vijfde Beatle een beperkte bijdrage in de vorm van een verhaal-in-het-verhaal over The Beatles die naar de Filippijnen op tournee gaan. Hij tekent al sinds de jaren 80 zowel superheldencomics als meer persoonlijk werk. Vaak heeft zijn werk een sterk humoristische en maatschappijkritische inslag.
Andrew Robinson is dan weer vooral bekend als tekenaar van coverillustraties. Hij vermengt realisme en cartooneske figuren tot een eigenzinnig en aantrekkelijk geheel. De Vijfde Beatle is zijn eerste graphic novel. Eerder tekende hij al afleveringen van Superman/Batman en werkte hij aan korte strips van zijn eigen creatie Dusty Star. Een volwaardige bundel van dat werk zou één van zijn volgende projecten zijn. De Vijfde Beatle is een strip waarin we met een bijzonder talent kunnen kennismaken. Het tekenen lijkt Robinson bijzonder makkelijk af te gaan en de dynamiek van zijn figuren is haarscherp.
Wanneer we De Vijfde Beatle even naast de concurrentie leggen van Epstein en Baby’s in Black, dan valt vooral de levendigheid van het werk van Tiwary en Robinson op. Waar de andere albums eerder aansluiten bij de small press graphic novels, gaat De Vijfde Beatle resoluut voor het brede publiek. Scenario én tekeningen zijn van een bijzonder hoog niveau en de strip verdient dan ook een succes te worden. De grootste kwaliteit van de strip zit net in die laagdrempeligheid. Zelfs als complete leek in de geschiedenis van The Beatles kun je perfect genieten van De Vijfde Beatle. De strip overstijgt de pure biografie met schijnbaar gemak.
