Illuminine in IJsland :: 1. Cultureel verantwoord assimileren

Kevin Imbrecht van Mosquito had zin in iets anders, en dat doet hij onder de naam Illuminine. De plaat van dat soloproject laat hij dezer dagen in IJsland mixen door Birgir Jon Birgisson, de vaste geluidsman van Sigur Rós. Hoe het hem vergaat in het land der geisters vertelt hij op gezette tijden in dit dagboek.

Toegegeven, na jarenlang broeden op deze plaat en drie maanden van aangenaam artistiek isolement in de studio van muziekcentrum Het Depot in Leuven was mijn opluchting vorige week groot om dit project (een lelijk woord blijf ik dat vinden) wereldkundig te maken. Al had ik er eigenlijk nooit echt bij stilgestaan en niet in het minste beseft wat dit allemaal met zich zou meebrengen. Nochtans is het allemaal niet meer dan het logisch gevolg van een van mijn laatste jeugdige naïeve onbezonnen buien om een persoonlijk mailtje naar Jónsi en co te sturen met de vraag of zij die plaat wilden afwerken; je wist maar nooit, en voor ik het goed en wel besef zal ik enkele maanden later net buiten Reykjavik in hun eigen homestudio de tien nummers af te werken die ik al enkele jaren in mijn hoofd meedraagt. Meedrijven op de wolk werd me in de oren gefluisterd, zorgen dat de nummers tiptop uitgewerkt zijn en er verder vooral niet te veel zorgen over maken.

Zo geschiedde. Tot het moment dat ik in het vliegtuig stap en voet op IJslandse bodem zet en alles plots wel heel concreet wordt, en ik begin te beseffen dat die slaapkamermuziek toch heel wat andere proporties aanneemt dan ik initieel dacht. Het is een vreemde ervaring; een bijzondere hersenkronkel in het hoofd van uw correspondent ter plaatse die moeilijk op papier neer te schrijven valt.

Eens aangekomen in IJsland, en Reykjavik in het bijzonder, merk je meteen dat muziek en cultuur hier een zeer prominente plaats toegemeten krijgen. Om elke hoek van de straat vind je een hippe (nog zo’n lelijk woord) kunstgalerij of platenzaak, en iedereen heeft hier zijn eigenwijze stijl. Deze hoofdstad voelt eerder als een groot dorp, gelegen in een prachtige bergachtige baai, ademt openheid en creativiteit uit. Allemaal dankzij de beslissing van de regering om wél in cultuur en muziek te investeren, jong muzikaal talent te promoten en om op deze manier de IJslandse economie op te krikken. Met succes dus. Leest u mee, heer Gatz?

Op muzikaal vlak lijkt de Tonar 12 record store me dé veruitwendiging van de lokale muziekscene. Je kunt er individueel en haast intiem muziek beleven én creëren. In tegenstelling tot andere grote steden is de weg naar de ruige undergroundscene echter erg moeilijk of eenvoudigweg niet te vinden en lijkt ieder op zijn slaapkamer zijn eigen muziekjes te fabriceren, zeker als je weet dat hier in de winter amper daglicht te zien is en het leven zo goed als lam ligt. Eens je hier even bij stilstaat, begin je te snappen wat de IJslandse muziek maakt tot wat ze is en hoe wij ze percipiëren. In de Tonar 12 platenwinkel vind je het allemaal terug, en je begrijpt wat deels ook wel een verklaring kan zijn van haar succes. Je kan met een tas koffie – gratis, stel je voor – in verschillende gezellige salons in alle rust en isolement naar muziek luisteren. Vooral IJslandse, want het valt op dat de inheemse muziekmarkt erg protectionistisch is. Goed of slecht? Ik ben er nog niet uit. Zolang die prachtige muziek maar geen karikatuur van zichzelf wordt, wat de laatste tijd – terecht en jammer genoeg – meer en meer wel zo lijkt.

Het zal u dan ook niet verwonderen dat de eerste twee dagen Reykjavik onder de nieuwsgierige toeristenparaplu beleefd werden – al mag hier helemaal niet geklaagd worden over hét weer. Boottocht hier, kerk daar (Hallgrimskirkja, halleluja!) daar en de traditionele queeste naar een waardige vervanger voor Stella was verbazend snel afgerond. Dank u, Viking Beer. Een ideale voorbereiding om te wennen aan de lokale waarden en normen — er zijn er heel wat — en om met een fris hoofd en in zeer mooi muzikaal gezelschap de studio in te duiken, opgehaald en vervoerd door mijnheer Birgisson himself. Er zijn ergere dagen in het leven denk ik dan. Bij deze, tot zeer snel.

recent

Salem

De 'mean streets' van Marseille vormden al eerder het...

Stake :: ”Ik zie ons nog wel doorgaan tot we baarden hebben als ZZ Top”

We hebben het met de manager gecheckt: bedoelde hij...

Roncha :: Fleecedekentje Thuglife

Berichtje aan alle rappers van België: goed bezig. Onze...

The Gentlemen – Seizoen 1

De serie The Gentlemen was een paar jaar geleden...

Louise van den Heuvel :: Sonic Hug

Op Sonic Hug neemt Louise van den Heuvel de...

verwant

Illuminine :: ”Mijn beschermingslaag wordt dunner”

Illuminine is terug. Met #4 verscheen zopas een nieuwe...

Illuminine :: Baptism Of Solitude

Er zijn mensen die goed kunnen praten en er...

Illuminine :: #3

Op de hoes van #3 zien we Kevin Imbrechts...

Wouter Dewit :: Still

Wat Wouter Dewit met zijn in eigen beheer uitgegeven...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in