Toxic Holocaust :: Chemistry Of Consciousness

82825310

Experimenteerdrang, nada, verrassing, noppes, originaliteit, ziltch: op Chemistry Of Consciousness, het vijfde volwaardige werkstuk van Toxic Holocaust, gebeurt niets wereldschokkends, maar het zet wel de grootste houten Klaas in beweging.

Vroeger was Toxic Holocaust een eenmansproject met Joel Grind als manusje-van-alles, nu werkt de zanger-gitarist al een aantal jaar met vast volk: Phil Zeller (aka Philthy Gnaast) en Nick Bellmore (aka Nikki Rage) op respectievelijk bas en drum. Grind blijft echter een bezige bij met de werkethiek van een Henry Rollins; zo bracht hij nog begin dit jaar onder eigen naam The Yellowgoat Sessions uit.

Maar, without further ado over naar de nieuwe schijf: naar aloude Toxic Holocaust-traditie klokt dit plaatje, tekeergaand als een furie met het premenstrueel syndroom, rond de dertig minuten af, pakweg de tijd die nodig is om van Gent naar Eeklo te rijden (en je dan af te vragen wat een verstandig mens in godsnaam in Eeklo zou moeten uitvreten.).

Het is bij gelegenheid een smakelijk, maar ook wat ongeïnspireerd soepje van D-beat, hardcore, black metal en vooral goede oude thrashmetal. Galopperende ritmes, refreinen die zich in de hersenen vasthaken, pompende drums, een daverende bas en Grinds … euh ….grintstem, dit alles in een tempo strakker dan een minitanga om de kont van Serena Williams. De typische thrashmetalwendingen zullen soms een banane op uw tronie toveren maar het resultaat blijft al bij al eerder povertjes: een handvol vaardige songs ontdaan van alle tierlantijntjes, daar niet van, en van vrij gelijkwaardige kwaliteit maar helaas nogal onderling inwisselbaar.

Het plaatje schiet alvast Usain Bolt-gewijs uit de startblokken met “Awaken The Serpent” en je weet: die cursus vipassanameditatie zal voor een andere keer zijn. Het koleirige sfeertje — na de pardaf genaamd “Deny The Truth” gaat u daar niet meer aan twijfelen — blijft tijdens deze dollemansrit aanhouden met — op de tweede helft van het album — enkele hoogtepunten tot gevolg: de wantrouwige schoft “Mkultra” (met bijhorende paranoïde lyrics) en het meedogenloze loeder “I Serve …” (die aanzet!) zijn de beste nummers op de plaat, overrompelend afgesloten door het titelnummer “Chemistry Of Consciousness”, de smerigste ploert van allen.

Nerds inzake metal en punkrock zullen in alle nummers wel tal van invloeden vinden. De vernuftigheid van oude Sepultura of Metallica, de verbetenheid van Kreator of de scherpte van Anthrax, onloochenbaar is de jaren 80-thrash, maar ook de grimmigheid van Venom of Bathory, het gejakker van Motörhead, de lompheid van High On Fire gemixt met lappen Bolt Thrower, Megadeth, Exodus of Testament en punkinvloeden van Discharge of The Exploited, dit alles komt in een flits voorbij. Zo nodigen songs als “Salvation Is Waiting” en “Out Of The Fire” uit tot het spelletje “zoek het Slayernummer”.

De mannen uit Portland rijgen overmatig veel metal- en punkclichés aaneen. De sound van Toxic Holocaust mag dan wat rijper en nog meer onbehouwen zijn geworden, het komt op schaamteloos jatten neer. Kwaad kan je evenwel niet zijn op de band: daarvoor klinkt de oprechte liefde voor thrash te sterk door. Toxic Holocaust fabriceert ongecompliceerde en compromisloze platen die je om de vijf jaar eens afstoft en afspeelt, maar nu al valt te voorspellen dat de band, hoewel beter dan talloze talentloze epigonen, nooit een klassiek album als hun voorgangers zal schrijven. U kunt het supervinnige plaatje een keertje of drie na elkaar laten wervelen, maar daarna heeft u weer wat rust in de kop nodig. Daarvoor gaat u bijvoorbeeld best eens langs bij Miles Davis. Tip: neem ‘Round About Midnight.

5.5
http://www.toxicholocaust.com/
Relapse

verwant

DIT WAS 2011 :: Toxic Holocaust :: ”Punkers in hart en nieren”

De hele maand december blikt goddeau.com terug op het...

Toxic Holocaust :: Conjure And Command

Thrash metal is weer helemaal hip. Je merkt het...

Toxic Holocaust :: An Overdose of Death

Relapse, 2008 Dus we zitten in een recessie? Dikke pech...

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in