Het parcours van Massimiliano Frezzato verloopt redelijk hobbelig. Zijn grafisch werk wordt gelauwerd over de hele wereld. Nu lijkt de vertaling van zijn hoofdreeks De Wachters van Maser toch eindelijk op dreef gekomen te zijn.
In 1992 vertaalde Arboris al eens het eerste deel van Margot, een reeks van de Amerikaanse schrijver Jerome Charyn en de Italiaanse tekenaar Massimiliano Frezzato. Het werk van Frezzato werd toen bijzonder enthousiast onthaald. Een realistische maar ook wat geïdealiseerde tekenstijl vulde hij aan met een indrukwekkende geschilderde inkleuring. Een vertaling van het tweede deel van Margot bleef echter uit. In 1997 begon uitgeverij Talent dan aan de vertaling van Frezzatos nieuwe reeks De Wachters van Maser. Opnieuw bleef het echter bij één deel, terwijl de reeks in het Frans en Engels gewoon door liep. Via verschillende schetsboeken en illustratiewerk bleef zijn werk wel gegeerd door verzamelaars en heeft hij altijd een aanzienlijke fanbasis in ons taalgebied behouden.
Vorig jaar nam Arboris echter opnieuw het initiatief om De Wachters van Maser, waarvan ondertussen acht delen verschenen waren, te vertalen naar het Nederlands. De twee eerste delen werden als een bundel uitgegeven , en nu is het tijd voor een tweede album, dat dan weer het derde deel van de reeks bevat. Het Oog van de Zee is echt een lust voor het oog, maar het verhaal hinkt in niveau toch stevig achterop.
Ehra is in het vorige deel op zoek gegaan naar haar vader Zerit. Die zoekt al geruime tijd naar de mythische Toren, een verloren gewaand relict uit de periode waarin de menselijke beschaving op haar toppunt stond. Sindsdien zijn de dwergen binnengevallen en lijken die hoogdagen erg ver weg voor de inwoners van Kolonie. De menselijke overblijvers leven her en der verspreid over kleine en grote eilanden. Met behulp van Fango slagen Ehra en Zerit erin om te ontsnappen aan de dwergen. Ze komen terecht bij de oude leermeester van Zerit, waar Ehra ook meer te weten komt over haar afkomst.
De plot van dit album is zeer eenvoudig samen te vatten, maar toch slaagt Massimiliano Frezzato er niet in om het scenario duidelijk te houden. Hij maakt door een verwarrende opbouw alles nodeloos complexer. Gelukkig compenseert hij dit met zijn uitzonderlijke teken- en kleurtalent. Net als in de vorige delen blinkt hij in Het Oog van de Zee uit in spectaculaire shots en gedetailleerde personages. Alles lijkt bijna op een film in 3D en springt als het ware uit het album naar buiten. Dit tweede deel van De Wachters van Maser is met andere woorden een visueel festijn, maar het stelt wat inhoud betreft, toch nog wat teleur.
In de volgende delen werkt Frezzato samen met de Fransman Nicolas Mandryka, dus hopelijk betekent dat voor het niveau van het scenario alvast enkele trappen omhoog. Een derde deel wordt al aangekondigd door Arboris, dus wellicht wacht er geen derde onderbreking in de vertaling van een reeks van Frezzato.
