Maïorana & Ayroles :: D: 1. Lord Faureston

D betekent een welgekomen terugkeer van een publiekslieveling. Na de sympathieke, sprookjesachtige humor van Garulfo verandert hij nu wel resoluut van register. De wereld van de Britse clubs en het mysterie van een vampier vormen echter een even vruchtbare voedingsbodem voor een sterke strip.

Alain Ayroles is een Frans stripscenarist met een wat ongewoon parcours. Zijn twee voornaamste wapenfeiten zijn de reeksen Garulfo (eveneens met Bruno Maïorana) en Sabels en Galjoenen (met Jean-Luc Masbou). Met die twee reeksen wist hij zich de afgelopen tien jaar echter behoorlijk in de kijker te werken. Zijn fijnzinnige mix van humor en een verhaal vol verrassende plotwendingen bezorgden hem vrij snel een ruim én trouw lezerspubliek. Ondanks die vrij beperkte productie reikt zijn faam toch ver genoeg om ervoor te zorgen dat er naar de vertaling van D door vele lezers uitgekeken werd. Hij verplaatst alleszins het geweer resoluut van schouder voor dit nieuwe drieluik.

We bevinden ons in het Victoriaanse Londen, waar de ontdekkingsreiziger Richard Drake net terugkeert van een verre reis. Hij begeeft zich in de mondaine wereld van de stijve feestjes en de exclusieve clubs. Daar ontmoet hij de mooie Catherine, die echter ook het hof gemaakt wordt door de vreemde Lord Faureston. Een jaloerse Drake doet alle moeite van de wereld om Catherine voor zich te winnen. Ene Mr. Jones beweert echter dat Faureston een vampier is, waarop hij al lange tijd jaagt. Langzaam begint het Drake te dagen dat die Jones er wel eens helemaal niet zo ver vandaan zou kunnen zitten.

Het uitgangspunt van D is verre van origineel te noemen. De combinatie van het Victoriaanse Engeland met vampiers en mysterie wordt regelmatig opgevoerd. Wat D dan toch net dat ietsje meer geeft, is net het talent van Alain Ayroles. Zijn dialogen knetteren heerlijk en hij maakt van de discussies tussen zijn hoofdpersonages heerlijke momenten. Hij slaagt er zelfs in om de humor niet helemaal uit het oog te verliezen. Niet dat er in D geschuddebuikt wordt, maar via lichtvoetige teksten en speelse wisselwerking tussen de personages vermijdt hij om van D een te donkere gothic fantasy te maken.

Met Bruno Maïorana maakte Ayroles eerder al Garulfo. Zijn tekeningen kunnen ons minder bekoren. De inkting van zijn pagina’s komt wat onevenwichtig over. Zo zet hij sommige lijnen dik aan, terwijl er eerder een fijnere lijnvoering verwacht kan worden. Los daarvan ondersteunt zijn werk wel perfect het verhaal . Na het ludieke en felgekleurde Garulfo slaagt Maïorana er bovendien in om de sombere sfeer die D nodig heeft, op te roepen.

D was voor ons alleszins de ontdekking van een sterke scenarist en een degelijke tekenaar. Een tweede deel is al aangekondigd bij uitgeverij Silvester en in het Frans verschijnt binnenkort ook al het slotdeel.

7.5
Bruno Maïorana
http://www.silvesterstrips.nl

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

aanraders

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

Maxim Osipov :: Kilometer 101

Dat zelfs op al onschadelijk gemaakte dissidentie nog steeds...

Olga Tokarczuk :: Empusion

Weg met de achterflap! Hoewel het iedereen vrij staat...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

verwant

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in