Renaud Dillies is in Frankrijk stilaan een grote naam. Dromen en Muizenissen, waarin de dromerige dieren heersen, is zijn debuut in het Nederlands.
Met Dromen en Muizenissen maken we in ons taalgebied nu ook kennis met het eigenzinnige universum van Renaud Dillies. Deze Fransman kreeg in 2004 voor zijn debuut Betty Blues de prijs voor het eerste album op het festival van Angoulême. In 2009 maakte hij de overstap naar de grote uitgeverij Dargaud met Dromen en Muizenissen. Zijn poëtische en licht absurde verhalen kunnen in toenemende mate op een lezerspubliek rekenen. Tussen het felle fantasygeweld vallen zijn ‘kleine’ verhalen des te meer op. Zijn schattige dierenfiguren tonen zich opvallend menselijk in hun grote en kleine kanten. Daarin gaat Dillies verder dan de prentenboeken voor een kinderpubliek. Zijn dieren zijn prachtige figuren met rijke karakters.
Charlie is een muis die teruggetrokken in zijn verlaten torentje een carrière als schrijver ambieert. Hij zoekt de inspiratie om echte literatuur te bedrijven. In een soort droomwereld beweegt hij zich, nu en dan in het gezelschap van het vogeltje Eenzaamheid. Veel meer heeft de plot niet om het lijf, maar in een album als Dromen en Muizenissen is de sfeer veel meer van tel. Het verhaal zweeft voort en volgt de bekommernissen van Charlie en de dieren in zijn omgeving. Dit album doet vaak denken aan een prentenboek, met een zelfde warme gloed waarin alles baadt.
Ons deed dit album vooral denken aan het werk van Joann Sfar (De Kat van de Rabbijn, Oude Tijden), maar dan zonder de filosofische (en soms moeilijk leesbare) inslag. Ook Renaud Dillies is een aparte stem in een striplandschap dat gedomineerd wordt door formules en clichés. Heel wat stripliefhebbers zullen Dromen en Muizenissen minder kunnen smaken, aangezien het om een lichte plot gaat, waarin ‘weinig gebeurt’. Anderzijds biedt Dillies zijn figuren de kans om te spelen met emoties en nuances.
Dromen en Muizenissen is een prachtig stripverhaal van een gepassioneerd verteller. Zowel de tekeningen als het scenario van Renaud Dillies laten ons kennismaken met een groot talent, waarvan in de toekomst hopelijk meer werk vertaald zal worden. Blloan sluit daarmee een nieuwe parel in de armen. Stilaan wordt de rijkdom van hun catalogus meer en meer duidelijk. Wat ons betreft, kunnen ook het prijswinnende Betty Blues of het recente Abélard zonder probleem in aanmerking komen voor een vertaling.
