Wat er daar aan de hand is bij Asthmatic Kitty weten we niet, maar blijkbaar voelen alle artiesten op dat label de druk om met alsmaar exuberanter werk te komen aanzetten. Sufjan Stevens verloor zichzelf vorig jaar nog in een ADHD-notenfestijn vol barokke versieringen en elektronisch gestuiter, en nu laat ook My Brightest Diamond, oftewel Shara Worden, op haar nieuwe plaat een veel meer geornamenteerd geluid horen.
Al moeten we er wellicht meteen maar bij zeggen dat Worden zich met All Things Will Unwind veel meer tot de essentie beperkt heeft dan mentor Stevens. Ook de songs zijn centraal blijven staan, al durven de arrangementen wat meer in your face of enigszins frivool te zijn. Niet dat sterk gearrangeerde muziek vreemd is aan het werk van Worden (net zoals het dat niet was bij de muziek van Stevens), want ook haar vorige platen Bring Me The Workhorse en A Thousand Shark’s Teeth stonden bol van de strijkers- en blazersarrangementen.
Het verschil ligt hem vooral in de positie die de arrangementen innemen in het totaalgeluid. Was dat op vorige platen nog vaak veeleer een begeleidende rol, dan worden ze hier volledig naar voren geplaatst. Worden nam de gitaar bijna volledig weg, verving hem waar nodig met een bariton ukelele, maar liet voor het grootste deel de songs leiden door het zeskoppig kamermuziekensemble yMusic, zodat zij zich haast volledig op haar zang kon focussen. Dat levert een bijzonder eigenzinnig en opvallend gevarieerd geluid op, ergens tussen indie en hedendaagse kamermuziek in. In vergelijking met de twee vorige platen waarin een rockband vaak centraal stond, weliswaar met rijke arrangementen, is dat een behoorlijke klankverschuiving, want rock is hier nauwelijks te bekennen.
In opener “We Added It Up” doet de gitaar bijvoorbeeld niet veel meer dan de maat aangeven en begeleiden, en is het de stem en later de andere instrumenten die de leiding volledig op zich nemen. Dat Worden een begenadigd componiste is op zichzelf, kan blijken uit het rijke arrangement dat ze de muzikanten van yMusic te spelen geeft in het middendeel, wanneer strijkers en blazers zich om elkaar heen wikkelen op een manier die wel wat doet denken aan de impressionistische klankkleuren van pakweg Debussy of Ravel. Hoewel dat klinkt alsof Worden een metershoge barrière opwerpt tussen zichzelf en haar totnogtoe voornamelijk indie-minded publiek, is niets minder waar, want in essentie zijn veel van de songs op All Things Will Unwind steeds doordrongen van een redelijk lichtvoetige simplesse.
Waar Worden op vorige platen nogal vaak donkere, melancholische oorden opzocht, valt hier ook op dat de klank bijzonder helder is, en vaak zelfs ronduit “gelukkig”. Behoorlijk wat van het materiaal gaat bijvoorbeeld over de liefde, zoals “Escape Routes” of “I Have Never Loved Someone”. Al wordt dat ook gecounterd door een bijtende satire op de verantwoordelijken voor de recente economische crisis in “There’s A Rat” en het op de zware derde symfonie van Henryk Gorecki (een emotionele rollercoaster van jewelste) geïnspireerde “Be Brave”. Dat laatste nummer is meteen ook het hoogtepunt van de plaat met haar vloeiende moodswings en heftige explosie aan het einde. In het geheel genomen lijkt All Things Will Unwind tekstueel tegelijkertijd een beeld van evenwicht en de verstoring daarvan uit te stralen. “Alles zal zich ontvouwen”, inderdaad, maar dat zal niet zonder horten, stoten en heen en weer geslinger gebeuren.
Besluiten doen we dan met dat All Things Will Unwind een uitstekende plaat is, die ondanks haar haast barokke arrangementenrijkdom wel nog steeds een heldere klank centraal weet te stellen. Bovendien herbergt de plaat in zich een enorme stijlbreedte, wat het tot zowel een uitdagende als voldoeninggevende luisterplaat maakt. Worden evenaart weliswaar niet het niveau van haar vorige platen, maar met All Things Will Unwind heeft ze wel een boeiend nieuw hoofdstuk geschreven aan haar reeds bijzonder rijke carrière.
My Brightest Diamond speelt op 28 november een concert in STUK.
