Dezer dagen toert Sleepingdog door Europa als voorprogramma van Low. Frontvrouw Chantal Acda houdt voor ons een dagboek bij over haar ervaringen.
Dag 4: Manchester
Vandaag een rustig dagje met fijne tussenstops bij de M&S. Kan iemand me eens uitleggen waarom je die dingen niet in de Benelux hebt? Zo lekker!
Aangekomen in Manchester hebben we rondgehangen met Low in de backstage. Fijne mensen: heel rustig, geen blabla praatjes. De zaal is veel meer rock-‘n’-roll dan afgelopen dagen en dat zal een uitdaging zijn voor het geluid maar ook om het publiek mee te hebben. Na de soundcheck arriveerde Richard Knox, de kracht achter het mooie Gizeh Records,die onze plaat wereldwijd uitbrengt terwijl Zeal Records de Benelux voor zijn rekening neemt. Het is bevreemdend. Ik ben hier ondertussen thuis. De manier van communiceren, het straatbeeld: het klopt gewoon echt.
Ik stapte het podium op, gaf Adam nog een laatste blik en daar gingen we. Het voelt totaal niet als een supportklus, want het hele publiek stond tegen het podium aan en het voelde zo warm. We hebben heel veel goede pers gehad in de UK en ik heb hier veel gespeeld. Ik zag bekende gezichten in het publiek, en het is heel bijzonder voor een vierde keer op een rij het gevoel te hebben dat er iets staat waar ik al jaren naar zocht. Daarnaast, het spelen met een groep als Low… Tja, ik hoef me eindelijk niet te dramatisch te voelen. Ik kan zonder enige terughoudendheid, zonder storende gedachtekronkels, alles eruit smijten. Ik speel me compleet leeg en tegelijkertijd voel ik me zo begrepen door het publiek dat ik meteen weer opgeladen word. Adam heeft het naar zijn zin op het podium. Daar geniet ik dan weer van, want dat is niet zo vanzelfsprekend. En Peter is een perfecte schakel in het geheel.
Ik kan zo nog wel een paar weken hier blijven. Raar om te merken dat het in de Benelux toch wat stiller blijft. Dit is echt een opsteker voor ons!
Na het optreden cd’s verkocht en aangezien mijn Leedse maatjes er waren, nu toch eens een avond goed doorgefeest. Het mag ook wel eens! Nog een gesprekje met My Dying Bride die ook speelden in de zaal naast ons. Hilarisch eigenlijk! Ook nog geprobeerd Alan van Low aan het dansen te krijgen. Meer dan een kontjeschudden zal er helaas niet in! Morgen weer een dag in het mooie Bristol!