Vijay Iyer & Craig Taborn

Paleis voor Schone Kunsten (BOZAR),
Brussel 19 april 2011

Een dubbelaffiche is niet ongewoon en kan in
sommige gevallen een goede manier zijn om een interessante namen te
strikken. De organisatie van de BOZAR overtrof zich deze maal door
twee ruwe bolsters uit de jazzwereld op hetzelfde moment, naast
elkaar, te programmeren. De veelbetekende namen van Vijay
Iyer
en Craig Taborn stonden in contrast
met het kale podium in de Henri LeBoeufzaal. Slechts twee zwarte
piano’s tegen elkaar, voorzien van een comfortabel ogend stoeltje.
Meer dan dat bleek het duo niet nodig om hebben om het publiek een
intense maar bevreemdende ervaring te zorgen.

Een deel van het publiek had duidelijk andere
verwachtingen van het concert. Vijay Iyer kwam namelijk niet ‘Solo’
of ‘Tirtha’ voorstellen maar leek erop gebrand om samen met Taborn
even alle conventies aan zijn laars te lappen. Een nevelige start
ging snel over in een gekronkel van chromatische akkoorden. Het
technische huzarenstuk speelde zich grotendeels af op het ritmische
domein: tussen al die vingervlugheid en ongeregelde ritmes zochten
twee pianovirtuozen naar een gelijklopend spoor. Dat werd makkelijk
gevonden en op die manier lieten ze ook aanvoelen dat het niet
zomaar om wat improvisatie ging.

De scherpe invallen en de algehele omkering van
melodische conventies leek voor een aantal luisteraars iets te veel
te vergen en een aantal besloten om vroegtijdig de zaal te
verlaten. De blijvers werden niettemin getrakteerd op een
beklijvend samenspel dat zowel significante hoogtes als een aantal
kleine dipjes kende. Een groot deel hing af van de persoonlijke
inbreng van de pianisten. Taborn was doorgaans iets flamboyanter in
het spelen en durfde het publiek wel wat jennen met wat gedurfde
speeltechnieken (het slaan met de handpalmen of zelfs de elleboog
op inventieve wijze gebruiken in het weelderige klankenspel). Iyer
was daarentegen wat statischer qua houding en leek weggeplukt uit
een zakelijke omgeving. Van de twee virtuozen, was het vooral
Taborn die voor de aangenaamste verrassing zorgde.

Herkenbare composities vielen er nauwelijks uit
het concert te ontleden. Wat het meest opviel was de wijze waarop
beiden heerlijke metamorphoses creëerden tussen momenten van
spanningsopbouw en berusting. De melodie bevatte weinig punten van
aanhechting maar de subtiliteit die geregeld in de speeltechniek
werd gelegd, was een uiting van ongebreideld talent. Alleen jammer
dat die gevoeligheid niet in alle delen was terug te vinden. Soms
lag nadruk in de performance iets te hard op het
ambachtelijke: kracht, timing en precisie in overvloed, alleen iets
te weinig emotionele beleving. De fysiek afstand van de concertzaal
speelde beide muzikanten misschien parten.

Een anderhalf uur durend pianospektakel dat
meanderde tussen expressionisme en impressionisme. Tussen intense
momenten van drama dook soms een zachte melodieus partikel of een
dwarrelende notenstroom op. Het vergde de opperste concentratie
voor iedere luisteraar al werden de volharders beloond met een
heimelijke schoonheid in de kleinste segmenten van de muziek.
Uitmuntend stielwerk, een showcase voor techniek en
experiment. Benieuwd of het eigenzinnig pianogekronkel van de twee
muzikanten in de toekomst nog zijn vruchten zal afwerpen.

‘Solo’ van Vijay Iyer is uit bij ACT.
‘Avenging Angel’ van Craig Taborn is uit bij ECM.

aanraders

verwant

Vijay Iyer Trio :: 24 oktober 2013, Handelsbeurs

Voorlopig lijkt er nog altijd geen einde te komen...

Vijay Iyer Trio :: Accelerando

ACT/Vision, 2012 "Vijay Iyer is tot betere dingen in staat."...

Vijay Iyer Trio :: Accelerando

Historicity (2009), Iyers vorige plaat met Stephan Crump en...

Vijay Iyer Trio :: 13 oktober 2011, De Roma

Vijay Iyer is intussen geen onbekende meer in deze...

Roscoe Mitchell & The Note Factory :: Far Side

Sound, Roscoe Mitchells debuut uit 1966, was niet enkel...

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

Â¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in