Vergeef ons de gezochte vergelijking, maar net als bij goede wijn, is het voor sommige platen beter om ze even te laten liggen tot de tijd rijp is om ze opnieuw boven te halen. Twin Sisters’ Color Your Life verscheen oorspronkelijk al enkele maanden geleden, maar komt in deze besneeuwde dagen pas echt tot zijn recht.
De in wazige tinten blauw en roze uitgegeven EP komt hier niet alleen: in het doosje zit ook Vampires With Dreaming Kids, het al van 2008 daterende debuut van de Brooklynse band, dat tot nu toe niet bij ons te verkrijgen was. Geen slechte zet, want de plaat bevat vier ruwe pareltjes die, naast een duidelijke zoektocht naar een eigen geluid, ook het onmiskenbare potentieel van Twin Sister tentoonspreiden. Bij de eerste luisterbeurt maakt de EP nog weinig indruk, maar langzaam aan ontvouwt zich de onafgewerkte schoonheid van het plaatje.
Opener “Dry Hump” mag voorzichtig de toon zetten: een akoestische gitaar en wat ijle synths creëren een zacht klankentapijt dat de ideale achtergrond vormt voor de wonderlijke, sprankelende stem van frontvrouw Andrea Estella. “If you’re all alone / bring over your bones / and pay me / anyway you want to” zingt ze, en klinkt daarbij als een verleidelijke kruising tussen Cat Power en Joanna Newsom. Het ingetogen gitaargeluid ruimt naar het einde toe baan voor een repetitieve elektrische loop, die tegelijkertijd de intro van “Ginger” vormt. Na het verstilde openingsnummer is dit een haast bombastisch shoegaze-achtig anthem voor de rosse medemens (“Ginger kids all love to get lost in the earth”). Het instrumentale refrein bouwt laag na laag verder aan een oorverdovende geluidsmuur, die abrupt weer afgebroken wordt voor “Nectarine”.
Daarin neemt gitarist Eric Cardona voor het eerst ook de microfoon ter hand, met als resultaat een fragiliteit die aan het zachtste van The Microphones doet denken. De song bloeit pas echt open wanneer Estella hem vergezelt met haar mooie ooh-ooh’s en een invallende mondharmonica lijf en leden verwarmt. Het experimentele, aan Dirty Projectors verwante “I Want A House” — spaarzame instrumentatie, net-niet-valse, ontdubbelde stem — vormt het perfecte bruggetje naar plaat twee, Color Your Life. Op die EP kiest Twin Sister immers voor een minder akoestisch en verstild geluid, en wordt er voor meer elektronisch aandoende klanken geopteerd. In “Milk & Honey” leidt dat tot een vreemdsoortig klankenspel van hoog uitschietende zang en houterige ritmes en tempowisselingen, waarover behalve ‘compleet richtingloos’ erg weinig te zeggen valt.
Wél een succes is de disco van “All Around And Away We Go”: Estella haalt haar meest hijgerige stemgeluid boven voor een track die niet zou misstaan op een dansvloer in de jaren ’70, en is daarmee ondertussen wel erg ver verwijderd van de winterse schoonheid van Vampires With Dreaming Kids. “The Other Side Of Your Face” doet iets soortgelijks met zijn stevige drumbeat, maar met stukken minder resultaat — ruw en onafgewerkt is duidelijk niet voor elk nummer de beste keuze. Van een heel ander kaliber is dan weer het toepasselijk getitelde “Lady Daydream”, dat het kleine zusje van Beach House’ “Master Of None” zou kunnen zijn, al baadt het lang niet zo erg in het soort galm waarop die band een patent heeft. Maar zeker even schoon, dat wel, al was het maar voor de zinsnede “Even though I’m losing / Doesn’t make me a loser yet”. Zoek overigens ook eens de oorspronkelijke cassetteversie op Youtube, die is zo mogelijk nog mooier.
Dat “Galaxay Plateau” en “Phenomenons” vervolgens nauwelijks meer dan fröbelende vulsels zijn, bewijst vooral dat we van Twin Sister het laatste nog niet gehoord hebben. Een volledig album is nog niet echt aan de orde — daarvoor ontbreekt het hen nog net iets te vaak aan een eigen smoel en ligt de lat niet altijd hoog genoeg — maar nieuwe experimenteerdrift in de vorm van een EP zal hier alvast met open armen ontvangen worden.
