Iron And Wine-frontman Sam Beam blijft een bezig baasje: tussen twee albums door vindt hij geregeld de tijd voor een extra e.p., terwijl hij in zijn schuif ook nog enkele songs liggen heeft die op een soundtrack hier en daar geplaatst worden. Deze laatste zijn nu samen met een verzameling outtakes en ander restmateriaal gebundeld op niet minder dan twee cd’s.
Vanaf zijn eerste, minimalistische plaat The Creek Drank The Cradle (2002) profileerde Beam zich als een begenadigd songschrijver die doorheen de jaren steeds meer instrumenten in zijn muziek incorporeerde. Dat culmineerde uiteindelijk in het in 2007 verschenen The Shepherd’s Dog, waarin hij zijn kwaliteiten als songschrijver ten volle kon botvieren op knap gearrangeerde en georchestreerde songs. Wie nog steeds zweert bij de oude Beam, kan alvast zijn hart ophalen bij Around The Well.
Op de eerste plaat van deze dubbel-cd valt namelijk de intieme Iron And Wine te horen zoals deze schoon weer maakte op de eerste twee albums. En dus primeren de banjo en de akoestische gitaar in de prachtige opener "Dearest Forsaken" en mag de countrysleper "Morning" zich daarna beroepen op de inbreng van de slide-gitaar om zijn verhaal te vertellen. Ook het verstilde "Loud As Hope" en het akoestische "Sacred Vision" zweren bij een minimale invulling die het verhaal centraal stellen.
Want hoezeer steevast op de muziek van Beam gefocust wordt, hij blijft in de eerste plaats een verteller die zijn verhalen moeiteloos uit de lucht plukt alsof ze aan iedereen en niemand toebehoren. Dat is ook de reden dat het louter met banjogetokkel gevulde "Friends They Are Jewels" werkt en zich in goed gezelschap weet van de stokoude countrysong "Hickory". Zonder het knappe "Call Your Boys" uit het oog te verliezen wijzen we ten slotte op het wonderlijke "Swans And The Swimming", dat slechts een van de vele verborgen parels is die dit album herbergen.
Toch durft Beam ook een enkele keer de bal mis te slaan; zijn keuze voor covers mag dan wel opmerkelijk zijn, de afwerking laat veel te wensen over. Zo vangt hij weinig aan met The Postal Service’s "Such Great Heights", al zullen kwatongen beweren dat het origineel ook al niet veel soeps was. "Peng! 33" (Stereolab) weet niet te overtuigen zodat de last ten slotte op de schouders van "Waitin’ For A Superman" valt, een verdienstelijk nummer dat evenwel nergens het niveau van zijn eigen werk, noch dat van het origineel van The Flaming Lips haalt.
Het zijn drie kleine smetten op een verder magistrale plaat die in het tweede gedeelte van dit album een gevulder klinkend tweelingbroertje vindt. Op deze tweede cd mag een rijker gearrangeerde Iron And Wine aantreden. Intrigerend genoeg schuilt de rijkdom niet noodzakelijk of alleen in het gekozen instrumentarium, maar ook in de productie en het totaalgeluid zoals "Communication Cups And Someone’s Coat" meteen aantoont. Het nummer bevat niet meer dan een akoestische gitaar en stem, maar klinkt welluidender dan alle songs op de eerste cd.
Vanaf "Belated Promise Ring" schuiven de verschillende muzikanten meermaals mee aan de feestdis. Bij "God Made The Automobile" zorgt dit voor een vroeg hoogtepunt dat niet contrasteert met het veel meer ingetogen "Homeward These Shoes" of het op een tegendraads ritme leunende "Sinning Hands". Ook de cover "Love Vigilantes" (New Order) heeft zijn verdiensten, al dient opnieuw opgemerkt te worden dat eigen nummers "Serpent Charmer" en "Kingdom Of The Animals" het nummer moeiteloos overklassen. Ook de publieksfavoriet "The Trapeze Swinger" mag niet op het appel ontbreken, al zou het zonde zijn om in de rush naar dit nummer de andere songs (waaronder het bloedmooie "Carried Home" of het knappe "No Moon") te negeren.
Op Around The Well verzamelt Iron And Wine allerlei songs die de laatste zeven jaar nooit de reguliere studioalbums gehaald hebben. De redenen daarvoor zijn hoogstwaarschijnlijk alleen Sam Beam gekend, maar het is veilig te stellen dat de kwaliteit van de nummers niet doorslaggevend was. Waar de eerste plaat van het album zich moeiteloos naast The Creek And The Cradle en Our Endless Numbered Days mag plaatsen, kan de tweede cd van Around The Well zonder blikken of blozen de titel van opvolger van The Shepherd’s Dog claimen, zozeer is van een gelijkaardige aanpak te spreken.
De output van Beam is zonder meer indrukwekkend, vooral omdat de kwaliteit van zijn werk er nauwelijks onder lijdt. Around The Well is officieel een verzamelplaat en dus de facto voer voor de fans, maar eigenlijk doet eenieder die zich deze plaat niet aanschaft, vooral zichzelf onrecht aan.
