Laten we wel wezen: onze oosterburen mogen Einstürzende Neubauten
op hun beide knietjes danken. Duitsland heeft namelijk geen
onbevlekte reputatie op muzikaal vlak. Geen zakdoek blijft droog op
de gemiddelde mosselsoupé wanneer Peter Maffay’s ‘Du’ weerklinkt en
hetzelfde kan worden gezegd van het gemiddelde bakvisslipje tijdens
optredens van Tokio Hotel. Met een carrière van rond de 30 jaar en
een rijk oeuvre poetsen de Neubauten het besmeurde Teutoonse
blazoen echter al behoorlijk op. Dadaïsme, deconstructionisme,
industrialisme en ga maar door: geen vlag is groot genoeg om de
lading van dit eigenzinnige collectief te dekken. Met hun laatste
drie platen verrasten de Neubauten opnieuw door een ingetogener pad
in te slaan. Hun sound is geen betonnen bunker meer waar het zweet
van de muren druipt, maar een constructie van glas en staal met een
aircosysteem dat dromerige melodieën aanvoert. Het vorig jaar
verschenen ‘Alles Wieder Offen‘ bewees niet alleen dat de
ramen al eens mogen openstaan, maar ook dat Blixa Bargeld en zijn
kompanen nog lang niet aan hun postscriptum toe zijn. Het concert
in de AB onderstreepte die stelling met verve!
Eerst was het echter aan het Chinese White om
barstjes in de gewelven van de AB aan te brengen. De manier waarop
Shou Wang en Shenggy elektronica, noise en industrial op een
puinhoopje gooiden was jammer genoeg al te gemakzuchtig om indruk
te maken. Het duo schipperde een klein half uur tussen
inspiratieloos geklooi en bevreemdende koortsdromen, maar echt
boeien deed hun voorspelbare derivaat nergens. Enkel wanneer de
gitaar werd gehanteerd ontstond een boeiende conversatie tussen het
snarengeweld en de grillige elektronica. Nog voor de laatste door
de mangel gehaalde klanken wegstierven, waren we Wang en Shenggy
echter al vergeten en zaten we met onze gedachten naar het lekkers
dat de Neubauten uit het drukbezette podium zouden puren.
Bij de Duitsers heeft de bühne namelijk veel weg van een
containerpark, hoewel het radicale experiment al even tot hun
infame verleden behoort. Blixa Bargeld is ook nog steeds de
onverstoorbare architect en werfleider van Einstürzende
Neubauten. Dat bewees de man onmiddellijk met zijn mantra
in ‘Die Wellen’, een stukje crescendo die de zaal al meteen onder
stoom bracht. Toen daarna ‘Nagorny Karabach’ werd ingezet, vreesden
we even voor een routineus naspelen van ‘Alles Wieder Offen’, maar
daarvoor is de song een te fraai gefraseerd staaltje pop-perfectie
en was de live-versie te loepzuiver. Hoe de Duitsers slijpschijven
en olievaten een kwikzilveren popjasje aanmeten, blijft verwonderen
en verbazen.
Toch was de show geen interbellum van verstilde parels. Met ‘Let’s
Do It A Dada’ en ‘Weil Weil Weil’ weerklonken ook twee
oorlogsmarsen waarin het vuur van het vroegere werk weerklonk.
Terwijl Bargeld fulmineerde in plaats van te zalven werd met emmers
gezwierd, met ijzeren platen geslagen en werd zelfs even een
verkleedpartij op touw gezet. De rauwe, roestige gensters van het
verleden mogen dan wel niet meer van het podium spatten, met dit
een-tweetje bewezen de Neubauten dat ze nog steeds een ferm blik
dadaïstische percussietrips kunnen opentrekken.
Ook tijdens de rest van het optreden werd vooral uit ‘Alles Wieder
Offen’ geput. ‘Von Wegen’ was een sublieme popdrone die doorkliefd
werd met een snijdende gitaarpartij, ‘Susej’ klonk heerlijk
ingehouden, het regende metaal tijdens ‘Unvollständigkeit’ en de
intro van ‘Ich Warte’ op een klein gitaartje door de besnorde reus
Alexander Hacke was zonder meer aandoenlijk en vertederend. Het
uitblijven van materiaal uit andere platen was dus geen ramp,
hoewel ‘Dead Friends (Around The Corner)’ uit ‘Perpetuum
Mobile‘ en ‘Sabrina’ uit ‘Silence Is Sexy’ meer dan deugd
deden.
Heden ten dage hangt de financiële toekomst van Einstürzende
Neubauten af van hun fans, maar die onzekerheid kan de Duitsers
duidelijk am Arsloch roesten. En gelijk hebben ze want met
dit soort optredens zullen de Neubauten de liefhebbers alleen maar
meer motiveren om hun favoriete band nog meer te steunen. De
fundamenten van de Neubauten blijven onverwoestbaar. Klasse!
(Afbeeldingen EN)
