James Yorkston

We hebben er even op moeten wachten, maar even na halftien kregen
we dan toch onze eerste folkartiest te zien. De Schot James
Yorkston
schrijft al sinds het begin van deze eeuw vrij
sterke poëzie, en combineert dit met traditioneel akoestisch
gitaarwerk (hetgeen je misschien eerder op een Harry
Smith-collectie verwacht). Zijn eerste twee platen nam hij samen
met een groep gelijkgestemden op onder de naam ‘James Yorkston
& the Athletes,’ terwijl zijn meest recente plaat (‘The Year of
the Leopard’) een soloproject was.

Toch niet geheel volgens onze verwachtingen kwam Yorkston in zijn
eentje het podium opgewandeld, met als enige strijdmiddelen zijn
gitaar en mondharmonica. Geen Athletes, geen elektronica. Dit alles
bleek echter geen negatieve gevolgen te hebben. Yorkston wist al
snel indruk te maken met zijn sterke (en misschien iets te
onbeheerste) gitaarspel, ondersteund door ingetogen en ietwat
dissonant gezang.

Gezien deze ‘bezetting’ was het dan ook zeer verrassend dat het
gros van de gespeelde nummers uit eerdere albums kwam, waar
Yorkston assistentie kreeg van percussie en andere instrumenten.
Toch bleek de man meer dan capabel genoeg om al deze uitdagingen
weg te pingelen met een ijzersterke akoestische set, al werden
sommige nummers misschien net iets te lang uitgerokken. Er was ook
iets onverklaarbaar moois aan zijn stem; een stem die, zonder echt
dezelfde kenmerken te vertonen, onmiddellijk deed denken aan
Leonard Cohen. Het moet de performance geweest zijn, met die
gekunstelde teksten en perfecte timing.

Onze Schotse folkie deed ook zijn best om zich goed aan te passen
aan het muisstille en oplettende publiek. Hij maakte eigenlijk één
grote grap van het concept ‘bindteksten.’ Meerdere malen kregen we
een korte monoloog over zijn thuisland of recente gebeurtenissen,
gevolgd door: ‘And what about you?’ Wij, het gewone volk,
konden dat wel appreciëren. Hij wist ook enkele interessante
verhalen te vertellen over zijn liedjes; niet meteen vergelijkbaar
met Sufjan Stevens, maar het kwam aardig in de buurt.

Yorkston wist ons tevens te bekoren met enkele traditionelere
songs. Zo kregen we op aanvraag het verzuurde ‘For My Love’ te
horen, een traditioneel Iers lied over overspelige en
tegelijkertijd onweerstaanbare vrouwen (u zag ‘m vast al aankomen).
Het einde van dit optreden werd ingeleid met het prachtige ‘Higher
Germanie,’ oorspronkelijk van Shirley Collins. Daarna was het
definitief afgelopen, net voor de lengte van de nummers en de koele
sfeer het plezier dreigden te verslinden.

Release:
40956
Music in Mind, Concertgebouw Brugge

aanraders

verwant

James Yorkston :: The Year Of The Leopard

Bepalen de dag en het uur waarop je geboren...

James Yorkston & The Athletes :: Just Beyond The River

De Schotse folkie James Yorkston kreeg in de Britse...

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in