Wat krijgen we nu in de bus? Een nieuw album van Telex? Van onze eigen Telex? Jawel, van onze eigen Telex. Telex? Jawel, Telex, de meest fantastische Belgische eurosong inzending ooit.
Wat u nog moet weten over dit gezelschap? Even terugspoelen naar 1978. Telex wordt opgericht door Dan Lackmans, Michel Moers en Marc Moulin (die enkele jaren geleden, in de schaduw van St-Germain’s Tourist, nog het aardige Top-Secret maakte). Looking for Saint Tropez, het debuut van Telex, is een pastiche van Kraftwerkiaanse elektronica, kinderlijke moog-melodieën en onwaarschijnlijke synthesizercovers van onder andere ‘Ça Plane Pour Moi’ en ‘Rock Around The Clock’. Het nog altijd fris klinkende “Moskow Diskow” levert de band zowaar een cultstatus op.
In 1980 sturen onze Waalse landgenoten van RTBF het trio naar het Eurosongfestival. Het grappige “Eurovision” strandt dankzij twaalf punten van Portugal op de voorlaatste plaats. Telex timmert nog vier albums verder aan dezelfde weg. Commercieel succes blijft uit, maar de heren hebben genoeg andere artistieke bezigheden om het hoofd boven water te houden. Eind jaren negentig verschijnt het tweeluik I Don’t Like Music waarop mensen als Carl Craig, Stacey Pullen, Ian Pooley en Herbert hun eer betuigen bij wijze van een remix.
En nu, twintig jaar na hun laatste echte album, worden we verrast met nieuw werk van Telex. De schoenmakers blijven bij hun leest. How Do You Dance schippert wederom tussen degelijke electropop en hilarische covers van Elvis, “La Bamba” en — hou uw hart vast — “J’aime La vie”. Zo hebben ze alsnog een eurosonghit te pakken.
Moulin & Co. blijven trouw aan hun originele sound. Dat maakt dat deze comeback niet geforceerd klinkt. Maar het betekent ook dat onze wenkbrauwen zich amper verroeren als we Telex’ nieuwste worp aan een luisterbeurt onderwerpen. Dit is geen boysband die bij wijze van een reünie zijn kapitaal wenst op te krikken. Deze heren doen het niet voor het geld, daar is hun zaakje nooit winstgevend genoeg voor geweest. ‘Fun’ is dus waarschijnlijk hun belangrijkste beweegreden. Al zal de hedendaagse electrorevival er ook wel voor iets tussen zitten.
De melige synthesizercovers op How Do You Dance zijn amusant. Maar zoals de meeste grappen doen ze het bij de tweede keer al stukken minder goed. Doe ons maar “Move!”, “Do Worry” en het melancholische “# 1 Song In Heaven”. Geen discolamp die hier aan kan weerstaan.
Telex wordt wel eens de Belgische Kraftwerk genoemd. Die vergelijking gaat zeker op voor een deel, toch is de conceptuele electropop van de Duitsers straffere koffie. Geen probleem voor Telex: “Het mooiste compliment dat iemand ons kan maken, is dat we wegwerpmuziek maken, zoals alle muziek zou moeten zijn,” aldus Marc Moulin. Hoe dan ook: Telex is een stukje Belgische geschiedenis dat u zeker eens nader mag bestuderen. How Do You Dance? is daarbij een aardige introductie.