Toogenblik, Beveren, 8 april 2005
Vergeet even wat Peter E. de afgelopen twee jaar heeft uitgespookt.
Jaren voor het mediacircus rond Idool 2003 op gang kwam, was Peter
E. namelijk frontman van Uncle Meat, één van de mooiste rockgroepen
die in de jaren ’90 aan ons landjes ontsproten is. Na enkele
wissels in de line-up ging Noenkel Vlees ter ziele om te
herrijzen als Toner. Na een lange rustpauze staat deze groep
er terug. Wij benieuwd, natuurlijk.
Van voorprogramma’s als Tud Russel onthouden wij vooral dat
het te hard stond, te lang duurde en dat de enige meerwaarde was
dat we aan de toog konden gaan hangen. Terug naar het repetitiehok
en niet meer buiten komen voor je minstens één deftig nummer hebt,
is de enige goede raad die we kunnen geven. Everglow was al
geen haar beter: de kelende zangeres kwam geen enkel moment boven
de groep uit en naast een paar flauwe pogingen tot songs hadden ook
zij niks te bieden. Terug naar de toog dan maar.
Toner dan. Ondanks het feit dat de muziek al de hele avond
loeihard stond, kreeg de geluidsbrij nu voor het eerst definitie,
iets wat bij harde rock wel eens anders is.
Het eerste wat dan ook opviel, is dat gitarist Jan V. en bassist
Pat een sound neerzetten die niet staat als een huis maar als een
hele wijk! In your face is voor zoiets de gangbare
uitdrukking.Nog nooit een kwartet gehoord dat zo’n klankmuur op
poten kon krijgen. Een goede geluidstechnieker alleen krijgt dit
niet voor elkaar, dit is het werk van klasse muzikanten!
Peter E. was vrij goed bij stem, maar zoekt amper contact met het
publiek. Hij verbergt zich zowat het hele optreden in zijn lange
haarbos. Wat mij betreft mag hij gerust iets meer frontman spelen,
criticasters (waarvan uw BW zowat de ergste is als het op onkunde
of dikkenekkerij aankomt) krijgen bij een groep als deze geen poot
om op te staan. Het is u bij deze vergeven, Peter!
De songs staan er dan ook. Single ‘My Own Ground’ blijft plakken en
wordt zeker een Afrekening-hitje. De hele set laat duidelijk
invloeden van Alice in Chains horen, met hier en daar een vleugje
van de oude Uncle Meat. In de jaren ’90 had dit zeker hoge toppen
gescoord, en misschien is het nog niet te laat voor Toner om
hiermee ook nu voet aan de grond te krijgen, want dit is grote
Belgische rockklasse, die verdient om gehoord te worden.
