In Lord Of The Dance laten we maandelijks een dj aan het woord over het draaiend bestaan.
Met naar eigen zeggen zes loyale haters en een leven vol good vibes, danst Hakim Chatar al sinds 1989 door het bestaan. Als Hakimm draait hij desnoods de hele nacht platen, en als het écht moet – maar alleen dan – krijgt u van hem zelfs “Empire State Of Mind”. “Mensen zingen dat mee alsof dat een volkslied is, maar sorry, neen.”
enola: Hoe ben je in het dj’en gerold?
Chatar: “Mijn vader was dj in de jaren zeventig, en had een gigantische platenkast waar we met geen vinger aan mochten komen. Wat uiteraard alleen maar meer interesse opwekte. Flash forward: ik begon te werken in een restaurant waar ze in het weekend dj’s boekten. Op rustige avonden mochten we soms zelf oefenen. Ik heb lang geen eigen materiaal gehad, maar wel tonnen goesting. We zijn dus van nul moeten beginnen, maar dat maakte het net zo schoon.”
enola: Wat is de oudste plaat die je draait?
Chatar: “Moeilijk kiezen, maar Marvin Gayes “Got to Give It Up” uit 1977 blijft een vaste waarde. Tijdloos. Net zoals bepaalde oldschool hiphop of 70’s funk. Sommige tracks blijven gewoon werken, los van tijd of context.”
enola: Wat als de techniek faalt?
Chatar: “Dan zie je wie er echt dj is en wie gewoon op knopjes duwt. Rustig blijven is key. Publiek meenemen, grapje maken, en als het echt moet: a capella zingen tot alles opnieuw werkt? Alles beter dan panikeren of boos worden. Zulke dingen gebeuren.”
enola: Vinyl, cd of mp3?
Chatar: “Mp3 voor het gemak en de flexibiliteit. Vinyl voor de liefde. CD’s? Da’s een fase waar ik met veel heimwee op terugkijk. Want daar zijn we uiteindelijk écht mee gestart. Al die illegale downloads …” (knipoogt)
enola: Kan een goeie dj van een slecht nummer toch een succes maken?
Chatar: “Zeker. Alles draait om timing en context. Zet “Barbie Girl” net na een donkere techno-break en het dak gaat eraf — deels van verbazing, deels van euforie. Het publiek voelt wanneer je speelt met verwachtingen.”
enola: Welk nummer zet je op wanneer je naar het toilet moet?
Chatar: “In de club: “Let Me Ride” van Dr. Dre, en dan specifiek de extended versie die tien minuten duurt. En anders? Op de tanden bijten. Soms helpt die druk net om een extra goeie mix te droppen.”
enola: Wat is de vreemdste plek waar je ooit terechtkwam om te draaien?
Chatar: “Een corporate live event. Tijdens de repetities werd mijn dj booth telkens verder naar achter geschoven … tot ik letterlijk tegen een betonnen muur stond. Bleek dat ik niet eens in beeld kwam op de stream. Maar hé, ik werd goed betaald, dus gedraaid heb ik.”
enola: Zijn de hippe feestjes leuker dan de scoutsfeestjes?
Chatar: “Dat hangt ervan af. Op scoutsfeestjes wordt er gewoon minder moeilijk gedaan. Minder poses, meer losgaan. En da’s heerlijk verfrissend.”
enola: Wat vind je van vooropgenomen sets?
Chatar: “Voor radio of shows met zware visuals: begrijpelijk. Maar live op een feestje staan doen alsof je aan het mixen bent terwijl je eigenlijk een USB in hebt gestoken? Zulke dj’s zijn er, maar dat is niets voor mij. Ik zou mij doodvervelen.”
enola: Hoe is de stiel veranderd in de laatste twintig jaar?
Chatar: “Iedereen kan dj worden, wat op zich mooi is. Maar de lat ligt elders hoger: je bent tegelijk je eigen marketeer, content creator, en merk. Ook de mentaliteit is veranderd. Ik draai allnighters als het moet. Tegenwoordig doen sommigen moeilijk als ze langer dan zestig minuten moeten spelen. Ik moet dus opletten dat ik geen oude zeurpiet ga worden.”
enola: Nuchter of in een roes draaien?
Chatar: “Nuchter. Altijd. Ik drink ook niet, dus ik zie exact wat voor stoten er rondom mij gebeuren — en geloof me, sommige dingen wil je liever niet zien.” (lacht)
enola: Zonder namen te noemen: wat is het vreemdste dat je een andere dj al hebt zien doen? En wat heb je zelf ooit al uitgespookt?
Chatar: “Veel dingen waar ik niets over kan vertellen. (grijnst) Maar een dj die live tijdens z’n set een pizza bestelde via z’n laptop, en die ook effectief liet leveren op het podium? Gezien. Zelf ben ik ooit met een draadloze controller het publiek in gegaan en liet ik iemand in het publiek beatmatchen. Hij deed dat verdacht goed.”
enola: Heb je ooit dingen naar je hoofd gekregen?
Chatar: “Ja. Een vleestaco, met bijbehorende pintjes, midden in de set. Geen idee of het uit liefde of haat was. Ik heb hem wel gevangen, en dat was de eerste en laatste keer dat ik een snack ving tijdens het draaien. Sowieso: als iemand iets gooit met slechte bedoelingen, stop ik de set, en spreek ik de mensen daarover aan. Een drankdouche omdat iedereen aan het moshen is? Dat is een andere zaak.”
enola: Welke plaat vind je zelf verschrikkelijk slecht, maar werkt toch?
Chatar: “”Empire State of Mind”. Sorry, echt. Iedereen brult dat refrein mee alsof het ons volkslied is, maar ik voel het niet. Te bombastisch, te veel pathos. Maar bon, het werkt, dus ik zet het soms – lees eigenlijk nooit – toch op. Met tegenzin.”
enola: Is feesten nog feesten, of is het enkel werk geworden?
Chatar: “Tijdens het draaien ben ik gefocust, dus dan is het werk. Maar als alles klopt — het publiek, het geluid, de vibe — dan ben ik mee in het feest. Alleen kan ik nooit meer normaal naar een optreden of dj-set kijken zonder naar de techniek te staren.”
enola: Vrees je voor gehoorschade?
Chatar: “Ja. Ik moet dringend investeren in goeie oordoppen. Ik zeg het al jaren, maar het moet er echt van komen. Gehoor is je kapitaal als dj. En tinnitus is een sluipmoordenaar.”
Hakim Chatar draait ongeveer elke dag op de Gentse Feesten en staat deze zomer ook op WeCanDance.
