Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke lol van Coeur. Meer over ‘le love’. C’est du trap romantique, quoi.

“No more shit / C’est le show / Ça shine / C’est le show”: Vier jaar na Minouche Maffia keert Charlie ‘Coeur’ Duran terug met een mini-album dat nog eens kort en krachtig zegt waar het op staat. Was dat debuut een nog iets te breedvoerig spervuur, dan schiet de Lyonese op deze opvolger gerichter. Negen beknopte nummers heeft ze nodig om zich definitief te vestigen als de koningin van de Franse trap, en nadien ligt de ladder tegen de grond: niemand heeft zicht op deze troon. “J’suis une diva Da!”

Dat doet ze al meteen met die opener van éénenveertig seconden waarin ze krijsend de boeken toe doet: “NOMORESHIT”. Wat volgt is de “SHOW”, waarin Cali Cartier een heerlijk guestrap dropt. En wanneer dat voorbij is, is er de potige “Heads Will Roll”-basriff van “SPICY”, waarvan Duran het zelf ook op een heerlijk ratelrappen zet. In “Tonerre” schetst ze zichzelf: “Voix fragile bébé vénère / Cordes vocales brisées direct / Charisme à prix élevé va pas sans kit fêlé de toutes mes galères”.

Autoritair pakt Coeur elk genre beet, en levert ze er een toptrack in af. Hyperpop? Daar is “Forever”, met lichte hulp van Thx4Crying. Vette trap? Met de hulp van Tracy De Sá knalt “BIG BANG” uit de boxen. Tussenin is “CUPIDON GANG” minimaal en bruut; een monotone synthriedel, een dravende beat, en een stem die het filtertje ‘scheuren’ heeft meegekregen. Dat al deze nummers werden gemaakt met producer Mona hoor je; dit is één consisent geheel.

Het duurt allemaal niet te lang, maar het knalt zolang het kan. Dit is ook een echte mixtape; het ene nummer schopt het andere vooruit. Wat zorgt dat je blijft luisteren is Duran zelf, die met haar treiterige meisjesstem vooral blijft acteren. In “DIVA” – niet gelogen – teemt ze dat het geen naam heeft. Het is spelen wat ze doet, en daarin bestrijkt ze het hele gamma van schreeuwen tot pruilen. Wat Coeur zo leuk maakt, is de gretigheid waarmee ze zich in elk nummer van al die mogelijkheden bedient.

“Combattre la shit avec la love / C’est ça la vie / C’est ça le job” gaat “CUPIDONGANG”, en als dat de jobomschrijving was, dan is de missie alweer geslaagd. Zelfs al was onze maart tot nu niet al te best, we zijn de miserie alweer bijna vergeten.

8.5
Insolence

verwant

Eindejaarslijstje 2024 van Matthieu Van Steenkiste

Als de inleiding van dit soort lijstjes één constante...

Coeur :: Minouche Mafia (Deluxe)

Een groot bakkes. Een gebroken hart en een trouwkleed....

Coeur :: Loving V

Omdat iets die nu al kleffe kerstsfeer aan stukken...

aanraders

Eddie Chacon :: Lay Low

Thrillseekers hebben altijd al best in een grote boog...

The Veils :: Asphodels

Finn Andrews is The Veils is Finn Andrews. Zo...

Adrian Crowley :: Measure of Joy

Adrian Crowley kan je moeilijk lui of gemakzuchtig noemen:...

Lambrini Girls :: Who Let The Dogs Out

De reputatie was er al, nu heeft Lambrini Girls...

Malvin Moskalez :: Not Today

Het leven loopt nooit rechtlijnig en is geenszins zwart-wit....

recent

Elizabeth O’Connor :: Walvistij

Denk aan het leven op een nauwelijks bewoond eiland,...

Heraclitus :: Alle Woorden

Alle Woorden als titel van een boek klinkt indrukwekkend,...

We Are Open 2025 :: Een bosaardige bodem vol bloed

7 februari 2025Trix, Antwerpen

We hadden de MIA's, de Week van de Belgische...

Yūko Tsushima :: Een Vrouw rent over een Berg

Onder het pseudoniem Yūko Tsushima publiceerde Satoko Tsushima (1947-2016)...

Paddington in Peru

n 2014 zorgde een combinatie van CGI en ‘motion...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in