Jef Mertens :: NO MAP

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Jarenlang was Jef Mertens in de weer om het werk van anderen in de kijker te zetten. Als filmmaker, labelman of organisator van concerten. Sinds kort is hij niet enkel in de weer met o.m. Taping Policies, maar ook als solo artiest. NO MAP is na NO AMP al zijn tweede release op korte tijd.

Mertens’ eerste werk was een visueel tourdagboek dat Sonic Youth in de kijker zette. Later werkte hij o.m. aan Dronevolk en in 2016 maakte hij de noodzakelijke documentaire A Pollock Of Sound, over noisehelden Borbetomagus (nog altijd van ‘t extreemste dat we ooit op een podium zagen). Nog recenter werkte hij ook mee aan een video over Milford Graves en via Dadaist Tapes en Taping Policies bracht hij werk uit van o.m. Bill Orcutt, Bill Nace, Don Dietrich en Karen Willems. Kortom: het referentiekader krijgt zo wat vorm: Mertens lonkt steevast naar onconventionele oorden, waar experiment, vrijheid en ook noise regelmatig van verhouding wisselen.

NO MAP, verschenen in bescheiden oplage via 291, een onderdeel van Dadaist Tapes, is alleszins geen verraad aan die invloeden. Het grootste deel van het album lijkt immers een soort van soundtrack te zijn bij een abstracte/obscure arthouse-film, met Mertens die regelmatig in weer is met een vrij rudimentaire, ongepolijste aanpak en er niet zozeer op uit is om structuren, laat staan songs te verkennen of een verzameling van duidelijk te onderscheiden hoofdstukken te schilderen, maar werkt aan een flow van vaag verwante ideeën.

Mertens is veel in weer met texturen en resonanties. Niet om in interactie te gaan met de ruimte, maar om geleidelijk aan te verdwijnen in sound. Het is regelmatig dissonant, wringend en schurend, met diffuse harmonieën en ontregelende achterwaartse effecten en feedback. Niet zozeer extreem, maar zelden uitnodigend, met een koppigheid die neigt naar primitivisme, donkere schimmen, drones. Soms stel je misschien het instrumentarium in vraag. Referenties? Niet simpel. Misschien nog het meest andere figuren die de labels ontwijken, van Loren Connors en Bill Nace tot Jean D.L. en Richard Comte dichter bij huis.

En Thurston Moore natuurlijk, die ook een bijdrage leverde aan “In Between Textures”, een compact brokje mysterie met de spanning van een noir-ontknoping. Maar er duiken nog een paar sleutelspelers uit Mertens’ parcours op, zoals Glen Steenkiste (Hellvete,…), die helpt om van “Our First Movement” iets te maken dat bijna de grandeur van een symfonie krijgt. Net zo diep in de avantgarde verwikkeld: “Realm To Realm”, een bijdrage van Borbetomagus-lid Jim Sauter, met een sax die zoals gewoonlijk compleet onherkenbaar is. Het radicalisme is compleet. Afsluiter “Fractured Fragments”, voorzien van een prima titel, zet er een veelzeggend punt achter met een laatste stukje spookmuziek: grofkorrelig en unheimlich tot het laatste effect.

NO MAP is geen voer voor gitaartechneuten en hun honger naar virtuoze snarengeselarij. Het zet zich resoluut af van die traditie door te kiezen voor het experiment, ruwheid en het onbekende. Het resultaat is een dwarse exploratie voor een klein publiek met open oren. Het zal misschien geen nieuwe deuren zal openen, maar is wel consistent en laat vooral horen dat Mertens niet enkel kan registreren en organiseren, maar ook een persoonlijk hoekje afbakende in muziekland.

Op het moment van schrijven zijn er nog slechts enkele tapes te koop. Snel!

291 / Dadaist Tapes

verwant

aanraders

Eddie Chacon :: Lay Low

Thrillseekers hebben altijd al best in een grote boog...

The Veils :: Asphodels

Finn Andrews is The Veils is Finn Andrews. Zo...

Pothamus :: Abur

Pothamus: het woord alleen al klinkt als iets zwaars,...

Heartworms :: Glutton For Punishment

Ze schaafde er bijna drie jaar aan, maar haar...

Squid :: Cowards

Op hun derde album Cowards trekken de Britten van...

recent

When the Light Breaks (Ljósbrot)

Om een goede voedingsbodem te vinden voor zijn films,...

Mogwai

17 februari 2025Ancienne Belgique, Brussel

De nieuwe plaat The Bad Fire werd nog maar...

Pothamus :: Abur

Pothamus: het woord alleen al klinkt als iets zwaars,...

Gabriel Rios

14 februari 2025Het Depot, Leuven

Met Playa Negra trakteerde Gabriel Rios ons in de...

Heartworms :: Glutton For Punishment

Ze schaafde er bijna drie jaar aan, maar haar...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in