Je zult dat altijd zien: de jaren die je snel wilt vergeten, zul je niet snel vergeten. Veel gemist (vrienden, concerten, ongedwongenheid), veel gekoesterd (gezondheid, vrienden, onthaasting), veel gevloekt (domheid, egoïsme, politieke onmacht en onkunde), en toch ook veel genoten van wat wél nog kon en mocht. Zoals muziek luisteren. Met dank voornamelijk aan de volgende juweeltjes:
Taylor Swift :: Folklore / Evermore De mooiste muzikale vervelling én de mooiste dubbelslag van het jaar. Swifts genie komt eindelijk volledig tot uiting in de handen van Aaron Dessner. Inclusief mooiste nummer van het jaar (“Exile” met Bon Iver) en zoetste wraak van het jaar (op de haters die toch gonna hate). Artistieke krachttoer.- Eefje De Visser :: Bitterzoet Een van de weinige platen die uitkwamen toen Corona nog in de staart van het journaal zat, ver weg van hier. Toen we nog kirden dat we deze sensuele, maar ook ietwat weemoedige nachtplaat ook live wilden beleven. Het komt er nog van. Met deze plaat is Eefje De Visser finaal onze moerstaal ontstegen. Hors catégorie.
- Bruce Springsteen :: Letter To You Het muzikale knuffelcontact van het jaar. Een warm bad dat gevoelens van mistroost die zeker tijdens de tweede lockdown al eens opdoken wegwaste. Net als met The Rising maakt Springsteen weer op een van de zwaarste momenten een van zijn meest lichtgevende platen. De E Street Band vonkt en vuurt dat het een lust is. We gaan deze brief ook in 2021 nog nodig hebben.
- Katatonia :: City Burials Het zal geen toeval zijn dat 2020 een uitstekend jaar was voor metalbands met hun wortels diep in de doom metal. My Dying Bride en Paradise Lost scoorden carrièrehoogtepunten met hun nieuwe platen, maar het Zweedse Katatonia maakte misschien wel hun allerbeste plaat in hun 30-jarig (!) bestaan. Hun tussen diepe melancholie en mistroost struinende metal zat 2020 als gegoten. Probeer gerust met het fantastische “Heart Set To Divide”. Een anthem dat 2020 niet verdiende.
- Fiona Apple :: Fetch The Bolt Cutters Een plaat die gerust in lockdown opgenomen had kunnen worden, doordat Apple alles wat los en vast zit in haar eigen huis als instrument heeft gebruikt. De beenharde teksten over onder andere seksueel en machtsmisbruik kunnen die speelsheid gebruiken. Een zeldzaam creatief statement.
- Phoebe Bridgers :: Punisher Met haar tweede plaat onder eigen naam schaart Bridgers zich bij de interessantste stemmen van haar generatie. Rake bespiegelingen op een bedje van dromerige weemoed bracht ons de schoonheid die 2020 ons veel te veel ontzegde.
- Spinvis :: 7.6.9.6 Met z’n vijfde plaat is Spinvis meer dan ooit hofleverancier van emoties, met een trefzekere willekeur qua keuze van woord en beeld die z’n gelijke in onze taal niet kent. 6.9.6 liet zich daardoor luisteren als een handleiding bij hoe we met dit jaar moesten omgaan. Eefje De Visser de koningin, Erik De Jong de koning van onze muzikale taal.
- Matt Berninger :: Serpentine Prison Berningers eerste soloplaat stelt een avondklok in voor de rusteloosheid die hij al jarenlang probeert te bezweren bij The National. Het is 22u, of middernacht, het licht gaat spaarzaam aan, en zijn eeuwige ongedurigheid, aangelengd met iets sterks dat op eikenhouten vaten heeft gerijpt, gaat over in bedachtzaamheid. Dat is Serpentine Prison.
- Sojourner :: Premonitions Schoonheid puren uit een pekdonkere periode, als water uit een steen, dat is wat de beloftevolle metalband Sojourner doet op hun derde plaat. Atmosferische black metal, aangelengd met prog en folk, met troost en aangrijpende weemoed, die het genre en z’n publiek bijgevolg overstijgt. Zou komend decennium een vaste waarde op de metalfestivals moeten worden.
- Silent Skies :: Satellites Een van de beste zangers in de brede metalwereld, Tom Englund van Evergrey, maakt een wonderschone pianoplaat met klassieke pianist Vikram Shankar. Het resultaat is een verstillend mooie pas de deux op een ijspiste waarin Anathema, Max Richter, Jon Hopkins, Ludovico Einaudi en Ólafur Arnalds ijskristallen zijn. De plaat kwam nog net midden december uit. De soundtrack voor deze winter is bekend. Mocht 2020 nog een maand langer geduurd hebben (het idee alleen al), had ze misschien wel in deze top 3 gestaan.
Maakten 2020 voorts nog draaglijk:
- Ayreon :: Transitus
- Bob Dylan :: Rough And Rowdy Ways
- Deftones :: Ohms
- Code Orange :: Underneath
- Sophia :: Holding On/Letting Go
- My Dying Bride :: The Ghost Of Orion
- Haim :: Women In Music Part III
- Greg Dulli :: Random Desire
- Paradise Lost :: Obsidian
- AC/DC :: Power Up
