Jessie Ware :: What’s Your Pleasure?

Na drie popalbums waarin Jessie Ware met wisselend succes zocht naar een eigen stem, mikt ze nu op “What’s Your Pleasure?” volop op de dansvloer en omarmt ze haar lichamelijkheid. Het resultaat is een fijne discoplaat.

Laat er geen misverstand over bestaan: de titels, teksten en pompende baslijnen spreken allen de taal van seks, maar misschien is het dit keer meer dan een verkoopsargument. Ware geeft in interviews aan dat ze wil dat haar muziek zich leent tot achtergrond bij het spelletje van het beest met de twee ruggen, maar benadrukt tegelijk dat het niet meer is dan een fantasie, puur escapisme. Hier is een moeder van twee jonge kinderen aan het woord die wil ontsnappen uit haar keurslijf en schaamteloos luidop fantaseert. Het is de vluchtige en vrijblijvende lichamelijkheid die je kan ervaren tijdens een onbezorgd avondje dansen. In het titelnummer hijgt ze van ‘Just what I need / Come on now / Push, press, more, less / Here together / What’s your pleasure? / Stop, go, fast, slow / Here together / What’s your pleasure?’ Ware gaf in interviews aan dat ze het beu was om steeds als een gevoelig en getormenteerd popsterretje in een hoekje te worden geduwd en gaat nu – barstend van het zelfvertrouwen – voluit voor body positivism.

En zo werd What’s Your Pleasure? een fijne en veilige, maar kunstmatig geconstrueerde wereld als perfecte clubavond. Muzikaal vormt het een geïdealiseerd universum dat niet werkelijk bestaat maar in zichzelf wel zinnig is. Het is een snapshot van een niet bestaand moment, een samenvatting van seventies- en eightiesdisco in een hedendaagse productie. “Step Into My Life” klinkt als een nummer van Lionel Richie in de blender met Anita Ward’s “Ring My Bell” en strijkers van een balorkest. In opener “Spotlight” zet Ware zichzelf voor het voetlicht als de jonge Madonna die begin jaren ‘80 rondfladderde in de New Yorkse discotheken.

De teksten hebben volgens de zangeres bewust weinig om het lijf: ‘If you wanna know the truth / read my lips’ uit “Read My Lips” is geen Shakespeare, maar gaat dubbelzinnig op zijn doel af. Ze worden opgevangen door een vangnet van een uitgekiende productie. De grote ster op deze plaat is de basgitaar die op elk nummer van gedaante vervelt. Op “Mirage (Don’t Stop)” pulseert ze als de hartslag van twee mensen die zich tijdens een dans in elkaar verliezen en waarbij op de achtergrond de oohs en aahs bezwerende pirouettes draaien. “Ooh La La” is evenveel Tom Tom Club als Goldfrapp, met een baslijn die glibbert als een rubbertje, aangevuld met lekkere achtergrondpercussie op lege flessen en zweterige synthesizerlicks: ‘You can love me one time / You can love me two, two time / You get more of my time / If you’re gonna treat me nice.’ Oké dan, Jessie.

Naar het einde toe wordt de sfeer meer introspectief. De Britse popprinses verliest zich in de liefde in “The Kill”, waar dreigende synths het spelletje van aantrekken en afstoten een duister kantje meegeven. Afsluiter “Remember Where You Are” doet ons in euforische samenzang terug landen in de realiteit om deze volop te aanvaarden.

Het is het avondje in de disco zoals we die ons allemaal wel willen inbeelden. Heet, zweterig en wat-zien-we-er-goed-uit-op-de-dansvloer. Geen agressieve blikken in onze richting van ‘hey-heb-ik-iets-van-u-aan-misschien?’ Geen spanningen, enkel overdadig flirten, dansen, sjansen en schuren. Alle gevaar en problemen worden achtergelaten bij de deur. Dansen in de club is tot nader orde nog steeds verboden, maar in de beslotenheid van uw living staat het u alvast vrij om helemaal loos te gaan. Fijn dansplaatje, zij het niet foutloos. Daarvoor mist het soms de originaliteit om over de ganse lijn te boeien.

7.5
Universal
Virgin/EMI

verwant

Jessie Ware

19 augustus 2023Pukkelpop, Hasselt

Best Kept Secret 2022 :: Minder drank, meer aardrijkskunde

Eindelijk. Geen woord past beter na drie jaar afwachten,...

Jessie Ware

10 juni 2022Best Kept Secret, Hilvarenbeek

Jessie Ware :: ”Ik was vergeten hoe leuk het is om popster te zijn”

Genoeg opgebiecht, op haar vierde plaat vindt Jessie Ware...

Jessie Ware :: Glasshouse

Via de toewijding die bij de breuklijnen van de...

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in