Om afscheid te nemen van 2019 presenteert in december elke dag één enolamedewerker zijn of haar song van het jaar.
Dit was het jaar van de transformatie van Tahliah Barnett. Een zware operatie en een door de boekskes geviseerde relatiebreuk beantwoordde ze met een artistiek hoogtepunt. Een kleine twee maanden na de release blijft Magdalene een toonbeeld van kwetsbaarheid en kracht.
In het emotionele centrum van de plaat bevindt zich “home with you”. “Breathe in, breathe out, pain”, zegt twigs in de eerste strofe, zonder kleur in haar stem. Het voert terug naar de operatie die ze moest ondergaan om de gezwellen in haar baarmoederwand te verwijderen. Een doorsnee mens zou het herstel als lang en pijnlijk ervaren. Voor twigs, die als zangeres en danseres bouwt op haar lichaam, moet het niets minder dan een hel zijn geweest.
Verderop, op even lage toon, zingt ze: “When I visualize / All I see is black / Throw me to the floor / Just a little more”. Een grimmige, elektrisch overspannen beat zet zich klem op het hart van de song, terwijl alle gevoel uit twigs lijkt weg te vloeien. Zo mechanisch als hier klonk ze nog nooit — zelfs niet op haar experimentele ep M3LL155X uit 2015.
Maar in het refrein wordt de starre instrumentatie overspoeld door schoonheid. Onder begeleiding van een piano vliegt twigs op; haar stem, ineens hoog en helder, vestigt zich als een aureool boven het nummer. De wonde is opgebloeid. “I’ve never seen a hero like me in a scifi”, zingt twigs, met Robocop-stem, en in die woorden schuilt een klinkklare overwinning.
