“The most beautiful sound next to silence” is zo’n slogan waarmee de uitgaven van het ECM-label aan de man gebracht worden. Kan wel zijn, maar als we het hebben over het totaalpakket van muziek en artwork, dan mag het jonge Aspen Edities in deze contreien stilaan als voorbeeld gelden. Amper zeven releases op de teller, en nu al een thuishaven voor fijnproevers die meerdere zintuigen willen verwennen. Zaterdag 17 augustus speelt de band die je zowat het moederschip van het label kan noemen – Linus + Økland/Van Heertum/Zach – op de Club Stage van Jazz Middelheim (misschien een klein beetje miscast als je de rest van het programma daar overloopt), voldoende reden om eindelijk eens werk te maken van die trip door de voorlopige catalogus van het label.
Dat er zoveel aandacht uitgaat naar hun cd- en vinylreleases zegt eigenlijk niets over hoe de mensen achter het label – muzikanten Ruben Machtelinckx en Niels Van Heertum en schrijfster Sanne Huysmans – staan ten aanzien van digitale muziek. Die kan je immers net zo goed aanschaffen, maar ze gaan wel resoluut voor releases waarvan elk detail telt. De muziek wordt zorgvuldig gekozen, moet in de lijn van het label passen, maar ook wat het artwork betreft wordt er gestreefd naar uitzonderlijke kwaliteit. Daarvoor deden ze inspiratie op bij enigszins verwante labels als ECM, Winter & Winter, Rune Grammofon en Hubro, die er ook voor zorgen dat muziek en design op elkaar aansluiten en dat er consistent gewerkt wordt.
Dat zorgt ervoor dat je hier niet enkel estheten, maar ook verzamelaars mee kan plezieren. Tot nog toe werd elke hoes gesierd door het werk van een andere kunstenaar, en dat zijn niet altijd de minsten. Bovendien wordt de volledige voorhoes vrijgehouden voor dat artwork. Namen, titels (altijd in kleine letters) en label-logo zijn voor de zij- en achterkant. Kijk je naar die zijkant van de release, dan zegt het aantal streepjes iets over het catalogusnummer. Er staat trouwens ook geen letter te veel op die releases, alles wordt beperkt tot het hoogstnodige. Songtitels bestaan vaak uit één woord, dat vaak te maken heeft met de natuurlijke wereld en regelmatig al opvalt door de poëzie van de klanken op zich (iets dat ze gemeen hebben met o.m. Ab Baars).
Er is zelden een directe link te ontwaren tussen muziek, titels en artwork, maar doorgaans wordt wel snel duidelijk dat het niet gaat om een willekeurige optelsom. Het album van Veder is verpakt in toepasselijk monochrome kleuren, het artwork van Almadies reflecteert de muziek van Karl Van Deun, en het surreëel-getinte schilderwerk van Philippe Vandenberg dat gebruikt werd voor het album van Poor Isa voorspelt misschien al een beetje de even intense als onwerkelijke geluidencombinaties die je te horen krijgt. En dan komt er voor elke release nog een stukje tekst bij, zorgvuldig geselecteerd door Sanne Huysmans. Een flard uit een songtekst, woorden uit een gedicht, een uitspraak. Soms is de link met de artiesten of muziek duidelijk of helpt het je aan een extra invalshoek. Soms blijft het ook gissen, zadelt het je op met een hersenbreker. Alles bij elkaar opgeteld maakt het van de Aspen-releases echte hebbedingen die je, net als de handgemaakte exemplaren van KLEIN of de originele formaten van granvat, al uit de kast zou halen om ze nog eens te kunnen vastpakken.
En dan is er nog de muziek: zelden instant vertier, regelmatig verankerd op de wip tussen compositie en improvisatie, soms ook helemaal zoekend in dat laatste kamp. Met de eerste release, het vierde album van Linus, werd uitgehangen in Noordelijke regionen, maar gaandeweg is dat kleuren- en stijlenpalet blijven uitzetten, met omwegen langs verbasterde rootsmuziek, imaginaire films, eigenzinnige solo-excursies en ritualistische miniatuurtjes. Alles ademt hier smaak en discipline, exces wordt vermeden. Aspen-releases zijn doorgaans ook aan de korte(re) kant, maar ze zijn consistent en coherent. Niets zo irritant als een plaat die maar niet wil ophouden. En het is frappant om vast te stellen dat de muziek op deze zeven releases bij elkaar gespeeld werd door amper elf verschillende mensen.
Kortom: met zeven releases in twee jaar kiest Aspen Edities resoluut voor duurzaamheid en kwaliteit. Het houdt de geest fris en de oren hongerig, het ideale scenario. En omdat wij nooit die discipline en dat talent voor dosering zullen hebben, hier nog wat extra woorden over de albums in kwestie: