De zomer loopt op zijn einde en dat betekent dat het weer tijd is voor Autumn Falls. In concertzalen over het hele land zorgt organisator Toutpartout voor een hele reeks concerten van bands wiens geluid als gegoten past bij het vallen van de bladeren. Er zijn natuurlijk grote namen als Nils Frahm en Kurt Vile, maar daarnaast staat er nog heel wat boeiends op het programma. enola pikt er graag een paar uit die volgens ons ferm de moeite zullen zijn.
Cocaine Piss – 12/10 De Casino (Sint-Niklaas) + 26/10 L’Entrepot (Aarlen)
Toen producer Steve Albini eerder dit jaar een pokertoernooi won in Las Vegas deed hij dat in een T-shirt van de Luikenaars. Ondertussen trok de band weer naar Albini’s thuishaven in Chicago om er met hem hun nieuwe album op te nemen. Wie hen ooit al live aan het werk zag weet wat voor een ziedende punkstorm het kwartet kan ontketenen. De anderen kunnen dat goedmaken door richting Sint-Niklaas of Aarlen te trekken deze herfst.
https://cocainepiss.bandcamp.com/
Whispering Sons – 20/10 AB + 10/11 Belvédère (Namen) + 8/12 De Warande (Turnhout) + 14/12 De Centrale (Gent)
Zo’n typische genregroep – vleermuizen! – dat ze niet konden winnen. Zo’n goeie liveband dat ze al de rest op een hoopje speelden en dus wel op het hoogste schavotje zouden moéten. Het werd het laatste, die Rock Rally van 2016. Whispering Sons was een machine, frontvrouw Fenne Kuppens een fenomeen. Nu, twee jaar later, is er eindelijk dat debuutalbum, en een officiële voorstelling daarvan op Autumn Falls. Wat we zagen op Pukkelpop was veelbelovend. Zo veelbelovend dat we ons eigenlijk afvragen waarom u niet met zijn allen de grote zaal van onze nationale poptempel komt vullen.
https://whisperingsons.bandcamp.com/
Phosphorescent – 23/10 Botanique
Vijf jaar dook Matthew Houck onder de radar. Geen liefdesverdriet deze keer, wel integendeel: meneer werd verliefd, trouwde, en er kwamen meteen ook kinderen van. C’est la vie, zegt een mens dan, en die nieuwe plaat laat een gelukkige Phosphorescent horen. Benieuwd hoe dat zal botsen met de nog steeds moeilijk door te slikken brok tristesse die “Song For Zula” nog altijd is.
http://www.phosphorescentmusic.com/
The Ex – 2/11 Cactus (Brugge) + 3/11 JH Tijl (Diest)
Ze zullen het zelf vermoedelijk niet graag horen, maar The Ex, dat is een instituut, cultureel erfgoed. Zo bijzonder dat ze hun eigen genre zijn, maar tegelijkertijd ook zo gewoon als maar kan. Dat komt omdat de band altijd trouw gebleven is aan zijn principes: een open blik, engagement, een uitgestoken hand. En een grenzeloze toewijding. Wat 39 jaar (!) geleden begon vanuit de Amsterdamse krakersbeweging met een anarchistische stempel, groeide uit tot een band die aan de slag ging met improvisatie, Afrikaanse invloeden en muzikanten, en die kenmerkende opzwepende ritmes en gitaargekte. Die legendarische livereputatie doen ze nog altijd alle eer aan, en bovendien bewezen ze eerder dit jaar nog hun klasse met het fantastische 27 Passports. Hoeveel bands kent u die na bijna vier decennia nog altijd evolueren en zelfs een (zoveelste) carrièrehoogtepunt bereiken?
https://www.theex.nl/news.html
Car Seat Headrest – 15/11 Vooruit (Gent)
Car Seat Headrest steekt met het grootste gemak 2018 in zijn zak. Wie dit voorjaar moest missen hoe het viertal liefdevol de Ancienne Belgique in de fik stak, krijgt deze herfst een herkansing in Vooruit. Zeggen dat charmante slungel Will Toledo met zijn mijmerende, tongue in cheek-teksten op weg is de stem van een generatie te worden, is misschien wat voortvarend. En toch… Wie de tracklist overloopt uit instant classics als Teens Of Denial (2016) en het uitstekend herwerkte Twin Fantasy (2018), moet vaststellen hoeveel nummers intussen zijn uitgegroeid tot bescheiden hymnes. “Destroyed By Hippie Powers”, “Fill In The Blank”, “Bodys” en “Drunk Drivers/Killers Whales” schopten het intussen tot publiekslievelingen. Bovendien kweekten Toledo en de zijnen voldoende zelfvertrouwen om hun livesets geregeld op te leuken met covers van pakweg Lou Reed, Death Grips (!), Neil Young of Devo.
Grote troef is dat voorprogramma Naked Giants, drie energieke jonge honden, samensmelt met de hoofdact, waardoor de breed uitwaaierende, grillige indierock strakker en voller door de boxen kan schallen. Afgelopen mei kwam de groep door een ultrastrakke curfew niet meer toe aan het epische “Beach Life-In-Death”. De Belgische fans hebben met andere woorden nog wat te goed.
https://carseatheadrest.com/
John Parish – 22/11 Nosta (Opwijk) + 28/11 L’Entrepot (Aarlen)
Hij mag dan vooral bekend zijn als rechterhand van PJ Harvey of als producer van schoon volk als Arno, eels en Sparklehorse maar tegelijk bouwt Parish rustig aan een eigen oeuvre. Zijn dit jaar verschenen Bird Dog Dante is zijn eerste studioalbum in meer dan een decennium. Met vocale bijdragen van de onvermijdelijke PJ Harvey en van Aldous Harding, is het vooral een eigenzinnige, sfeervolle trip. Benieuwd hoe hij dat op het podium zal vertalen.
http://www.john-parish.com/
Micah P. Hinson – 2/12 Atelier 210 (Brussel)
Net zoals vorig jaar is de Texaan Micah P. Hinson weer van de partij op Autumn Falls. Logisch ook als je zoals hij gezegend bent met een stem die zo melancholisch is dat de herfstbladeren spontaan van de boom vallen. Dit keer komt hij zijn nieuwe album When I Shoot At You With Arrows, I Will Shoot To Destroy You dat hij in een periode van 24 uur opnam met muzikanten die onder de naam “Musicians of the Apocalypse” schuilgaan. Brussel is een van de amper vier haltes die de meest idiosyncratische aller rootsmuzikanten op zijn Europese tour aandoet om de apocalyps te verkondigen.
https://micahphinson.com/
Daarnaast staat er echter nog heel wat boeiends gepland bij Autumn Falls. Raadpleeg het volledige programma van Autumn Falls op hun site.
Enola mag drie duotickets weggeven voor de volgende concerten: The Ex (Cactus) op 2/11, John Parish (Nosta) op 22/11 en MDCIII + BeraadGeslagen (Het Depot) op 12/12. Mail naar win@enola.be!
