Editors :: 12 maart 2018, Academiezaal (Sint-Truiden)

Om zijn nieuwe plaat te promoten, doet Editors dezer dagen enkele bijzondere locaties aan voor een exclusief akoestisch optreden. In Belgiƫ viel het oog op de inderdaad erg knappe Academiezaal in Sint-Truiden, muzikaal hoorden we de groep er verschillende gezichten opzetten.

Het zou hun dertigste optreden op Belgische bodem worden, en dus mocht er wel wat gebeuren. “Dat het hoogst uniek was. In een unieke locatie. Voor de eerste keer een volledig akoestisch concert”, de presentatrice kan het vooraf niet genoeg benadrukken. Dat het trio Tom Smith, Justin Lockey en Elliott Williams — drummer Ed Lay en bassist Russell Leech bleven rustig thuis — vorige week ook in Nederland en Duitsland bijzondere plekken als een militair museum aandeden voor exact dezelfde show, ach. We zullen het aan haar opwinding toeschrijven. Het blijft sowieso interessant om een groep zichzelf eens te zien uitkleden, zeker als dat in puike akoestische omstandigheden kan gebeuren.

Een stadionband als Editors zie je niet snel meer in zo’n kale setting, de vraag wat onder al die bombast schuilgaat, ligt vandaag open en bloot. Het antwoord is meervoudig en gaat alle richtingen uit. Als het tegenvalt, zoals bij “Papillon”, dat al heel snel wordt bovengehaald, overstijgt dit optreden het niveau van een akoestische radiosessie niet. De melodie wordt adequaat gereproduceerd, Smith steekt wat vage toetsen onder de gitaren en klaar is kees. Ook “Formaldehyde”, van de vermaledijde ‘rockplaat’ The Weight Of Your Love, doet het niet veel beter. Soms is het zelfs niets, als het niet snel genoeg gepasseerde “A Ton Of Love”. Toch chapeau hoe Smith een gitaar met gesprongen snaar nog voor het refrein alweer gewisseld heeft: vakmanschap.

Op andere momenten hoor je hoe de groep harder heeft moeten nadenken hoe de meer elektronische sound van het recente Violence naar deze setting vertaald kon worden. Het levert misschien niet toevallig de spannendste momenten op, zoals in de titeltrack waarin dreigende, lage piano-akkoorden de drums van het origineel moeten doen vergeten. In “Magazine” hoor je de band dan weer gracieus een uitweg zoeken om de van breaks en sfeerwisselingen aan elkaar hangende track toch een eenheid mee te geven. Het is inventief, en doet vloeken dat de band “Cold”, een andere sterkhouder van die nieuwe plaat, gewoon omtimmert tot oerklassieke pianoballad. We hadden de groep liever het brutale “Hallelujah (So Low)” eens radicaal onder handen horen nemen.

Ergens gaan in Smith en co ook een stel folkies schuil, zo blijkt. Het mooist komt dat tot uiting in een ontroerend “Smokers Outside The Hospital Doors” dat herleid wordt tot zijn essentie. Te weten: een nummer dat in zijn akkoorden knipoogt naar “Redemption Song”, maar vooral het hart achter het grote gebaar blootlegt. Dat gebeurt vanavond misschien te weinig, maar meer mooie momenten zijn desondanks te vinden in een versie van doorbraaksingle “Munich” waarin Lockey fingerpicking inzet als antwoord op Smiths ruwere aanslagen, of een “Nothing” waarin de gitaren in duo jengelen.

Natuurlijk moet “No Sound But The Wind” er even door. Het blijft Editors’ grootste hit tot nu toe, maar Ć©Ć©n waarmee ze eenzelfde verwrongen relatie hebben als Simple Minds met het niet eens door henzelf geschreven “Don’t You (Forget About Me)”. Smith hield wel zelf zijn pen vast, maar stond even verbaasd te kijken door die toevalstreffer die enkel in BelgiĆ« aansloeg. Dat het nummer nu alsnog op plaat is opgenomen, is net zo goed bedoeld om die anomalie eindelijk recht te trekken — “putting it to bed”, noemt ie het zelf — maar solo op gitaar gespeeld blijkt het plots een stuk draaglijker dan de bombastische pianoversie. Meevallertje, dus.

Nog eentje? Vooruit dan maar. “Blood”, ooit Ć©Ć©n en al gierende Chris Urbanowicz-gitaren, wordt verbouwd tot een omineuze torch-song, en dan is Smith weg. Nog eventjes een kleine pirouette, het flesje bier hoog geheven, en de coulissen in. Nog snel de babysit regelen voor de kinderen vanaf vrijdag, nog even vuurwerk inslaan, en dan weer Ć©cht op tour, in full force. Zaterdag staat voor Editors alweer het Sportpaleis op de agenda, maar als ooit alles foutgaat — een grote elektriciteitspanne, Putin die de gaskraan dichtdraait, we zeggen maar iets — weet Editors nu dat ze ook in de pubs en de koffiehuizen terechtkunnen. Als er nog wat aan de setlist gesleuteld wordt, tenminste.

PiaS
Beeld:
Thomas Geuens / StuBru

aanraders

verwant

Editors

8 maart 2024Sportpaleis, Antwerpen

Editors

26 oktober 2022Vorst Nationaal, Brussel

Op zevende plaat EBM gooide Editors het roer om,...

Editors :: EBM

EBM. Editors + Blanck Mass, maar ook: Electronic Body...

Hear Hear 2022 :: Bompa in zijn reservaat

De podia stonden er toch al, dus waarom ook...

Editors

14 augustus 2022Hear, Hear, Hasselt

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

Ā„$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carriĆØre zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp ā€“ de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past StƩphane BrizƩ binnen...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in