London Grammar :: 11 december 2017, Lotto Arena

Het zat de laatste tijd noch London Grammar noch de toeschouwer mee. Na een paar geannuleerde concerten door een hardnekkige keelontsteking was het even onzeker of Hannah Reid zou kunnen zingen in Antwerpen en toen daar positief uitsluitsel rond gegeven werd, raakte België ondergesneeuwd en opgestropt. Een avontuurlijke tocht later zagen we het trio in een plots minder vol dan uitverkochte Lotto Arena, maar met een volenthousiast publiek dat genoeg onderkoeld was om zich op te warmen aan de Britse trippop.

London Grammar is een groep die pijlsnel de zalen is ontgroeid waarvoor hun muziek bestemd leek. Dat maakte dat setlists al eens magertjes uitvielen of Hannah Reid wat bedeesd overkwam op een groter podium. In een vorige tour werden de songs nog door strijkers aangedikt, dus toen alleen het trio de Antwerpse bühne betrad, was het even bang afwachten of hun werk niet verloren zou gaan in de betonnen bunker. Niets van dat alles echter, want zelfs bij het meest ingetogen werk vond de klank haarfijn zijn weg naar het middenplein. Hier en daar werd een beroep gedaan op hardere beats om de songs wat meer peper in hun gat te steken, maar nooit met overdreven effecten. Integendeel zelfs, de zwaardere elektronica en een vette knipoog naar “Unfinished Sympathy” in de drumsectie maakten “Metal & Dust” tot het prijsbeest dat het op het debuutalbum nog net niet was.

Ook Hannah Reid bloeide doorheen de set helemaal open tot een frontvrouw die zelfverzekerder de front stage opzocht en haar publiek aansprak, onder meer over de onzekerheid die ze voelde bij het halen van de hogere noten van het nieuwe werk. Allemaal onzin bleek achteraf, want het blijft bewonderenswaardig hoe ze schijnbaar moeiteloos op de toonladder danst en haar noten er bij momenten zelfs zuiverder dan op plaat uitperst. Dat rondje yeahyeahs moduleren in de aanloop naar “Hey Now” was daarbij onnodige stemacrobatiek, want het werk van de band zelf etaleert al voldoende dit talent. “Rooting For You” zou een pittig eindexamen conservatorium opleveren, waarin Reid — in de eerste helft zelfs a capella — elke noot recht in de roos raakte.

De set van deze tour schoot helaas nogal langzaam in gang door een vreemde setlistkeuze: “Who Am I” en “Flickers” hadden een zacht kabbelend middenluik kunnen vormen, maar staan er niet genoeg om een concert te openen. Pas toen de laatste middenin doorheen trillende gitaarreverb een flard “Help Me Lose My Mind” mixte, schoot het concert echt in gang. De fletse start werd echter snel ingehaald met een doorleefde versie van “Nightcall” — dat steeds meer als een London Grammar- dan een Kavinsky-nummer aanvoelt — en “Wasting My Young Years”, dat finaal toonde hoe de band klaar is voor de middelgrote zalen, met een forser uit de hoek komend refrein en visuals die eindelijk een meerwaarde aan het podiumbeeld gaven.

Hoewel het publiek duidelijk meer vertrouwd was met de debuutplaat, hoefde het materiaal uit Truth Is A Beautiful Thing daar allerminst voor onder te doen. “Hell To The Liars” en “Oh Woman, Oh Man” stonden als hoogtepunten te blinken met een ingetogen start en een stevigere finale, gekleurd met triphop en gitaar. Het waren slechts enkele voorbeelden van de ingrepen die de songs kregen om in een grotere setting te werken zonder dat ze overdreven opgezwollen overkwamen. De groep die voor de AB gemaakt leek, temde dus succesvol de grotere podia. Gelieve volgende keer echter het publiek niet het refrein van “Strong” te laten zingen, Hannah; dergelijke volksmennerij gaat beter richting Night Of The Proms.

http://www.londongrammar.com
Universal Music
Ministry Of Sound
Beeld:
Peter Duyts

verwant

London Grammar :: Baby It’s You

Het was een paar jaar ijzingwekkend stil rond London...

London Grammar :: Truth Is A Beautiful Thing

Ken je het gevoel wanneer je de cinemazaal buiten...

London Grammar, Editors, PJ Harvey en meer voor Pukkelpop

Pukkelpop maakt vandaag met een reeks van liefst 79...

London Grammar :: 7 oktober 2014, Vorst Nationaal

Nog geen jaar geleden trad London Grammar op in...

recent

Jasmine.4.t :: You Are The Morning

Jasmine Cruickshank had hoogstwaarschijnlijk een boek kunnen schrijven over...

When we see Us :: BOZAR, Brussel

In BOZAR zijn honderdvijftig kunstwerken van pan-Afrikaanse kunstenaars neergestreken....

Douglas Firs

12 februari 2025Het Depot, Leuven

Met je ogen dicht waan je je bij de...

Captain America: Brave New World

Na de vette jaren van de Avengers-cyclus, volgden voor...

Frank Westerman :: Zeven dieren bijten terug

Tot in den treure is de achterflap al verketterd...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in