Suzanne Vega :: 12 juni 2017, AB

Suzanne Vega heeft meer klasse in haar linkerpink dan wij in ons hele lijf. Om maar te zeggen dat de zangeres met de fluwelen stem, destijds in de jaren tachtig haast op haar dooie eentje verantwoordelijk voor een folkrevival, er opmerkelijk ontspannen bijstond. Kan ook niet anders als je publiek elk luisterkruimeltje uit je hand eet natuurlijk.

Toch was dat heus niet de enige reden voor Vega’s ontwapenende verschijning. De Brusselse AB bleek namelijk het startschot voor de hele tournee. De artieste had dus nog geen sikkepit last van metaalmoeheid, verzon de ene vrolijke bindtekst na de andere en graaide lustig uit haar omvangrijke oeuvre. Anders gezegd: Vega had er kilometers zin in en dat sloeg als het betere virus over op het publiek. Zo schoot Vega, enkel geruggensteund door een prima gitarist, met “Marlene on the Wall” uit haar titelloze debuutplaat al meteen in de roos. Heerlijk om te horen hoe die song én Vega’s stem na al die decennia overeind blijven, toch?

Over die zijdezachte stem zijn er al boeken volgeschreven, geloof ons vrij. Toch moesten ook wij even slikken bij het horen van de seconden lang aangehouden noot in de outro van “Caramel”. Heerlijk gewoon! Al snel vertelde de New Yorkse zangeres er bij dat doorbraakplaat Solitude Standing en het mooie 99,9 F° dit jaar respectievelijk 30 en 25 jaar oud zijn, haast alsof ze zich wou verontschuldigen voor het gulzig plukken uit die twee albums. Toch zijn Vega’s recente platen allesbehalve de kneusjes van dienst; zo bleek als snel met het op een moordgriet van een gitaarrif gebaseerde “Crack in the Wall” uit 2014. Allright!

Maar laat ons een kat een kat noemen: het meeste applaus kreeg de zangeres bij nummers uit haar beginperiode. Wat dacht u bijvoorbeeld van het zo zacht als een kat spinnende “Small blue thing” en zeker bij de onovertrefbare tekst en superieure melodie van “The Queen And The Soldier”, simpelweg wereldklasse, nietwaar? En had u ook de twaalfsnarige gitaar gezien en vooral gehoord die Vega’s gitarist bij laatstgenoemde song, haast met het gemak van een doodsimpel spelletje Vier op een rij, bespeelde?

Het echte kippenvel reserveerde Vega voor “Gypsy”, een gouden, hartverscheurend mooi liefdesliedje dat ze op haar 18e voor een Engelsman schreef en dat, in de woorden van Vega, een heuse ‘sequel’ kreeg met het eveneens niet te onderschatten ‘In Liverpool’. Viel er dan helemaal niets aan te merken bij Vega’s passage in de AB? Nauwelijks dus, of het zou het lichtjes irritante “Blood Makes Noise” moeten zijn, waarbij haar gitarist volledig loos ging op elektrische gitaar. Voor de rest: geen speld tussen te krijgen, echt niet.

En zo was het genieten geblazen van “New York is my destination” en “Harper Lee”, beiden uit Vega’s laatste –prima- worp uit 2016: het jazzy Lover, Beloved: Songs From An Evening With Carson Mccullers. Toch kwam er merkelijk vlotter een groot applaus voor de titelsong uit “Solitude Standing” en het recente, lekker rockende “I Never Wear White”. Vega kreeg het in de Brusselse muziektempel zelfs voor elkaar het publiek te bedanken –een truc zo oud als de mensheid, akkoord maar wel een truc die werkt. Kers op de taart was uiteraard wereldhit “Luka”, zo staccato als droog woestijnzand door Vega en haar gitarist gespeeld in de strofes, zo vol als een maaltijdsoep in het refrein.

Ja, de laatste twee platen van Vega zijn absoluut nog relevant maar inderdaad: we kunnen er niet omheen dat haar werk uit de jaren tachtig zo een absolute voltreffer is, dat haar idee om, onder meer, met een integrale uitvoering van Solitude Standing te gaan toeren nog eens niet zo slecht bekeken is. Vega speelde in de AB misschien net dat tikje te vaak op veilig met ouder werk maar bewees anderzijds dat haar gitaarspel en fluwelen stem nog steeds even overeind staan als de Eiffeltoren. Een concert om in te kaderen en boven je bed te hangen.

Beeld:
Geert Vandepoele

verwant

Suzanne Vega

8 maart 2023De Roma, Borgerhout

"Bedankt om aan jullie ticket vast te houden", zei...

Suzanne Vega vervolledigt affiche Festival Dranouter

De voorbije weken kondigde Festival Dranouter reeds een veertigtal...

Suzanne Vega :: ”Ik pionier? Ik volg gewoon het pad van Dylan en Cohen!”

Suzanne Vega heeft een nieuwe plaat uit na zeven...

Suzanne Vega :: Tales From The Realm Of The Queen Of Pentacles

Eerlijk: wij hadden Suzanne Vega na de loden stilte...

Suzanne Vega + Tom Pintens

Meer afbeeldingen hier!

recent

Heather Nova :: ”Op deze plaat probeer ik mezelf te begrijpen”

Ze vergeleek zichzelf ooit met een verleidelijke sirene, en...

When the Light Breaks (Ljósbrot)

Om een goede voedingsbodem te vinden voor zijn films,...

Mogwai

17 februari 2025Ancienne Belgique, Brussel

De nieuwe plaat The Bad Fire werd nog maar...

Pothamus :: Abur

Pothamus: het woord alleen al klinkt als iets zwaars,...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in