Van wijkdichter tot stadstroubadour, 2015 is het jaar waarin Tourist LeMC de bakens van zijn eigen kunnen verlegt. In Antwerpen is er ondertussen niemand die nog twijfelt aan het talent van de man en dankzij En Route, een Vlaamse klassieker zoals die nog weinig gemaakt worden, gaat ook de rest van het land overstag.
Johannes Faes, geboren en getogen Antwerpenaar; wereldburger in hart en nieren. Met En Route leverde hij bijna uit het niets de strafste Nederlandstalige plaat in jaren. Een wapenfeit dat ook onze noordenburen niet ontgaat. Na enkele gesmaakte optredens gaat ook daar het pseudoniem waaronder Faes opereert –Tourist LeMC- vlot over de tong, en de festivalzomer is nog lang niet voorbij. Het ultieme bewijs? De collega uit Amsterdam die de kloeke dertiger langer dan voorzien inpalmt. Kloppen de geruchten? Kan het Antwerpse spraakwater van Faes de Nederlandse dorst lessen? En hoe zit het met het grootste struikelblok uit het verleden, dat vermaledijde dialect van hem?
Tourist LeMC:”Onze festivalzomer ziet er wel mooi uit, dat geldt inderdaad ook voor Nederland. Doorbreken daar? Graag, maar een duidelijke kijk heb ik er niet op. We hebben net een aantal gesmaakte optredens achter de rug en ik merk wel dat de taal geen issue meer is. Het blijft voor hen wat moeilijker, maar voor de meesten heb ik een leuk exotisch accent.”
enola: Word je in interviews met Nederlanders geconfronteerd met dat taalverschil?
Tourist LeMC:”Vaak, maar dat gebeurt hier in België ook, eigenlijk meer dan je zou denken. Het is niet zo dat ik regelmatig moet verklaren wat ik precies bedoel met mijn teksten; het gaat dan meer om verstaanbaarheid. Ik blijf de vraag krijgen of ik niet bang ben dat ik buiten Antwerpen gewoonweg niet te begrijpen ben. Eerlijk, die vraag ben ik kotsbeu. Ik begrijp die opmerking ook niet altijd even goed. Mijn taal –het Antwerps als dialect- is de taal van mijn ouders en mijn voorouders, maar de variant die ik gebruik staat daar wat vanaf. Mijn Antwerps is een geëvolueerde versie. En trouwens, van alle Vlaamse dialecten vind ik het Antwerps het makkelijkst te begrijpen. Dat mag ik hopelijk toch zeggen? Ik kan me inbeelden dat voor Limburgers het West-Vlaams van Flip Kowlier toch nog net iets moeilijker is. Ik begrijp niet waarom dialecten zouden afschrikken. Goed, ik ben in een omgeving opgegroeid waarin iedereen dialect spreekt, maar als ik naar een Gentse rapper luister – of eender welke artiest die een andere taal gebruikt – dan vind ik dat net boeiend en verrijkend. Misschien heeft dat ook te maken met het feit dat ik zelf teksten schrijf. Ik denk regelmatig aan andere artiesten en hoe zij bepaalde dingen zouden zeggen of uitdrukken. Die taalkwestie heeft voor mij een enorme meerwaarde.”
enola: Hoe zit het trouwens met hiphop in Vlaanderen? Denk je dat je mee verantwoordelijk bent voor de stijgende aandacht die er nu is?
Tourist LeMC:”Of ik zorg voor meer aandacht voor hiphop? Dat lijkt me sterk. Zelfs voor En Route hoorde je best wat Vlaamse hiphop op Studio Brussel. Zaten er in de laatste editie van de Nieuwe Lichting ook niet een aantal goede hiphoppers? In dat opzicht is er geen groot verschil tussen hiphop en andere genres; talent sijpelt altijd door. Ik probeer op de hoogte te blijven, maar dat gaat dan eerder over kleinkunst dan over hiphop. Tegenwoordig sta ik nog maar met een been in het milieu, maar ik merk dat ik toch nog gezien wordt als referentiepunt in de Vlaamse hiphopwereld. Storend is dat zeker niet; maar persoonlijk zakt hiphop wat meer op mijn eigen belangenlijstje. Op festivals speel ik nu ook met een band. Toegegeven, we zijn daar wat laat mee begonnen, maar we doen het zeker niet slecht.”
enola: Mag ik je omschrijven als een chauvinistische Antwerpenaar? Ik zou En Route zelfs durven samenvatten als een conceptalbum; een geromantiseerd beeld van het leven in Antwerpen.
Tourist LeMC:”Je mag dat, maar ik ga je onmiddellijk tegenspreken. Ja, de stad komt voor op het album en ja, een aantal nummers steken in een duidelijk Antwerps jasje ; de thema’s die ik aanhaal zijn eerder universeel. Ik twijfel er niet aan dat iedereen zich kan identificeren met de muziek; dat bewijst het succes van “Koning Liefde” ook. Het is nooit de bedoeling geweest een album te maken waarin de stad centraal stond. Dat idee was wel nadrukkelijk aanwezig bij de productie van Antwerps Testament, de vorige plaat. Je bent eigenlijk een van de eersten om dat op te merken.”
enola: Echt? Dat vind ik vreemd. Misschien valt het mij net wat meer op omdat ik zelf geen geboren Antwerpenaar ben?
Tourist LeMC:”Ja, misschien wel. Ik blijf erbij dat ik het album niet heb geschreven met die bewuste ondertoon, maar ik kan niet ontkennen dat ik wel vrij conceptueel werk. Dat lijkt me meteen ook een van de redenen waarom mijn muziek niet alleen als hiphop benoemd wordt. Het gaat ook echt wel meer richting kleinkunst en wat een volkszanger doet. Het album is ook erg gelaagd; ik haal mijn inspiratie uit verschillende stijlen en ik sta ook erg open voor invloeden van buitenaf. Een aantal nummers op En Route neigt voor mij erg naar het materiaal dat je van een singer-songwriter zou verwachten. “Koning Liefde”, nog maar eens dat nummer, past perfect in dat kader.”
enola: Vind je het nergens jammer dat net “Koning Liefde” de grote doorbraak heeft betekent? Mooie song, maar voor mij sluit dat nummer niet meteen aan bij de rest van de plaat.
Tourist LeMC:”Integendeel. Ik heb zelf wat ellebogenwerk verricht om het nummer als single gelanceerd te zien. De vorige singles –“Bilan” en “De Nacht”- waren bijzonder muzikaal en “Koning Liefde” leek mij een logische opvolger.”
enola: “Deze Nacht” is een variatie op “Ik Wil Deze Nacht In De Straten Verdwalen” van Wannes Van de Velde. Was het moeilijk om daar iets mee te doen? Zeker als je rekening houdt met de emotionele waarde van het nummer hier in Antwerpen?
Tourist LeMC:”Zeker, ik heb altijd al iets met Van de Velde willen doen, maar heb toch mijn handen braafjes van zijn muziek gehouden. Maar ja, uiteindelijk hebben we het dan toch gedaan. Toen het nummer af was, zijn we eerst op zoek gedaan naar feedback, gelukkig werd het resultaat positief onthaald. Als ik er op terugkijk… Ja, ik ben blij dat we er toch voor gegaan zijn.”
enola: Krijg jij wel slechte reacties? Ik heb de indruk dat je momenteel zo gehypet wordt dat het absoluut not done is om kritiek te geven op Tourist LeMC.
Tourist LeMC:”Awel, die indruk heb ik ook wel wat. Er hangt een heel positieve vibe rond mezelf als artiest en rond de muziek; dat doet mij uiteraard veel plezier. Ik kan mij niet inbeelden dat er geen kritiek is, maar die lijkt gewoon niet aan de oppervlakte te komen. Tijdens elk interview hoor ik journalisten ook vertellen dat ze de plaat erg goed vinden. Misschien komt dat nog?”
enola: Heeft niemand het geromantiseerde aspect van En Route op de korrel genomen? Het lijkt me naïef om te geloven dat alles waar je het over hebt je ook letterlijk overkomen is.
Tourist LeMC:“Uiteraard stel ik de dingen mooier voor dan ze waren. In alle grootse verhalen en mooie liedjes wordt wat geromantiseerd, of niet? Het is erg moeilijk letterlijk op te schrijven wat ik rond mij zie gebeuren; je wilt uiteindelijk toch ook dat alles mooi klinkt. Dus ja; bepaalde liedjes of anekdotes zijn wat aangedikt. In “Tot Hiertoe Alles Goe” zeg ik dat ook: ‘ik schrijf met gevoel voor drama das duidelijk/ maar ’t leve leef ik eerder simpel als lettergreep’. Er zit heel veel van mezelf in mijn teksten, maar daarbuiten ben ik eerder eenvoudig als mens. Ik eet graag met mijn handen, ik wil niet op alle vragen antwoorden… Maar ja, wat je zegt klopt wel.”
enola: Hoe zit het dan met fans die al je woorden wel voor waar aannemen? Heb je zelf niet het gevoel dat sommigen je teksten of je muziek misschien net iets te serieus nemen? Verliest een nummer zoals “Verhalen Van De Wijk” zo niet aan kracht?
Tourist LeMC:”Nee, waarom wel? Het gesprek dat de basis van de tekst vormt, is op zich inderdaad nooit gebeurd. Ik ben die gast tien jaar later niet tegengekomen en we hebben daar niet samen op die straathoek gestaan, maar ik heb hier wel heel veel gezien, gevoeld en beleefd. Niet alleen op persoonlijk vlak; ik heb hier in Antwerpen ook gewerkt als maatschappelijk werker. Als laagdrempelige hulpverlener kom je ook constant in contact met anderen. De problemen die ik in het nummer aanhaal bestaan echt, maar het klopt dat ik die verschillende elementen heb samengebracht. Het thema is er; het verhaal komt van mij.”
enola: Dus in dat opzicht klopt het label “stadstroubadour” zeker bij je muziek? Ik moet toegeven dat ik oorspronkelijk wat het gevoel had dat je zo gemakkelijkshalve werd benoemd om meer albums te verkopen.
Tourist LeMC:”Om eerlijk te zijn, veel mensen – journalisten – hadden bij de release van En Route best een aftastende houding, maar de conclusie is vaak dezelfde. Het feit dat ik bepaalde aspecten van het album wat kan verklaren, doet het geheel beter kloppen. Ik heb de indruk dat journalisten beter het idee van Tourist LeMC als troubadour begrijpen als ik de kans krijg om mijn teksten of wat dan ook te kaderen.”
enola: Heb je als straathoekwerker nog de mogelijkheden om het onderste uit de kan te halen, als je de koers van het huidige stadsbestuur in ogenschouw neemt?
Tourist LeMC:”Ik werk nu eerder als hulpverlener; de invulling van de job is wel anders dus ik vind het moeilijk om die vraag duidelijk te beantwoorden. Ik hoor wel van collega’s dat er wat dingen veranderen: geldkranen worden dichtgedraaid, bepaalde programma’s worden geschrapt. Het klopt dat de eerstelijnshulp niet meer zo toegankelijk is als vroeger. Mensen vallen uit de boot en dat is jammer. Ik hoor hier en daar wel van journalisten dat sommige regels uit bepaalde teksten op En Route licht politiek getint zijn, maar daar ben ik op zich helemaal niet mee bezig. Voor mij is het wel belangrijk om aan te geven dat de plaat tot op bepaalde hoogte maatschappijkritisch is. Ik geloof ook oprecht dat het niet aan politici is om een maatschappij te veranderen; verandering start bij de bevolking, dat idee leeft nu ook enorm. Je ziet overal biowinkels en initiatieven rond eerlijke handel opduiken, die dingen tellen. Gewoon het idee dat je op een bepaalde persoon stemt en dan verwacht dat hij of zij vier jaar lang alles oplost, vind ik lichtjes onzinnig.
enola: Zijn er al pogingen van buitenaf ondernomen om jouw boodschap politiek te verpakken? Ik vind dat je op het album wel een duidelijke voorkeur kan horen.
Tourist LeMC:”Nee, dat is nog niet gebeurd. Ik krijg nu en dan weleens de vraag om bepaalde evenementen te ondersteunen die een zeker maatschappelijk idee uitdragen, het Ringland Festival bijvoorbeeld. Uiteindelijk hebben we dat niet gedaan, maar de weigering stond los van de ideeën achter dat festival. Ik wil mezelf niet binden aan politiek omdat ik dat niet relevant vind. Voor alle duidelijkheid, ik vind ook niet dat ik mijn keuzes als artiest door invloeden van buitenaf moet laten sturen. Ergens niet mogen spelen vanwege de muziek die ik maak of de teksten die ik schrijf, dat is toch ondenkbaar. Uiteindelijk gebruiken we muziek toch om bruggen te bouwen, of niet? Maar nee; ik denk niet dat je mij snel op een campagneposter gaat zien.”
