Zowel Scott Snyder als Sean Murphy zijn hot properties in de Amerikaanse stripwereld. Hun samenwerking The Wake is intens en ontregelend. Science-fiction en horror worden op intrigerende wijze vermengd.
Met zijn verhalen voor de Batman-comic groeide Scott Snyder de laatste jaren uit tot dé populairste schrijver in de Amerikaanse stripwereld. Ondertussen schreef hij ook nog Superman Unchained voor tekenicoon Jim Lee en bouwt hij verder aan zijn vampierenreeks American Vampire. Met zin voor structuur en gevoel voor karakters maakt Snyder sterk uitgewerkte én diverse verhalen die altijd bij zijn tekenaars in de smaak vallen. Voor The Wake putte hij inspiratie uit horror en science fiction. Films als The Abyss zijn nooit ver af. De fascinatie voor de diepzee en de mysteries die zich daar zouden kunnen bevinden, is echt van alle tijden.
In Sean Murphy vond Snyder een tekenaar die ook op het toppunt van zijn roem staat. Al tijdens zijn studies werkte deze Amerikaan voor grote uitgeverijen Dark Horse en DC. In 2005 maakte hij met Bruce Jones de mini-serie Batman/Scarecrow – Year One. Ook in 2005 verscheen zijn eerste eigen graphic novel Off Road. De jaren daarna werkte Murphy aan verschillende projecten. Het was zijn samenwerking met Grant Morrison aan Joe the Barbarian die hem helemaal op de kaart zette. Hij bevestigde zijn talent met Punk Rock Jesus (opnieuw met eigen scenario) en nu met The Wake. Murphy combineert een grote expressieve kracht met een fijne elegantie in zijn lijnenspel. Haastwerk is niet aan hem besteed, hij investeert altijd voor het volle pond in elk van zijn projecten. Die passie voor het vak toont zich ook in zijn gedetailleerde platen.
Lee Archer is een bioloog gespecialiseerd in de onderwaterwereld. Op een dag wordt ze aangesproken door een agent van DHS om deel te nemen aan een expeditie die de herkomst moet achterhalen van bevreemdende onderwatergeluiden. De geluiden brengen bij Lee herinneringen naar boven uit haar jeugd. Al snel blijkt DHS ook andere experten geëngageerd te hebben en blijkt er heel wat meer aan de hand te zijn onder water. Wat volgt, is een tocht vol ontdekkingen over de oorsprong van de mens. De dreiging voor de mensheid blijkt ook groter dan eerst door Lee ingeschat werd. In het tweede deel van het verhaal maken we een sprong naar de verre toekomst. De jonge Leeward (die opvallende gelijkenissen vertoont met Lee Archer) voert daar het verzet tegen de heersende gouverneur. Ze lijkt te veel te weten en heeft bovendien vermoedens dat de oplossing voor hun wereld in het verleden gezocht moet worden. Ze krijgt een boodschap van ene … Lee Archer.
Dat het bovenstaande vergezocht lijkt, is zeker geen toeval. Het is heel moeilijk om in een notendop het verhaal van The Wake na te vertellen. Het verhaal valt uiteen in twee delen die naar het einde toe in elkaar overvloeien. De creatie van Scott Snyder is bij momenten bizar, met een wereld waarin piraten in het lichaam van een zeemonster hun schuilplaats vinden. Het contrast met de realistische sfeerzetting in het eerste deel van het verhaal is hier en daar te groot. Zo viel dat tweede deel te ver buiten de verwachtingen uit het eerste deel. Het resultaat is dat The Wake op het einde te weinig één hecht verhaal blijkt. Anderzijds is het straf dat een gevestigd scenarist als Snyder nog zo gedurfd en vernieuwend uit de hoek durft te komen. Met een supertalent als Sean Murphy aan boord is The Wake alleszins grafisch één van de beste strips die RW in zijn korte, maar drukke bestaan al in vertaling bracht.
