Sommige onderwerpen lijken een onuitputtelijke bron van inspiratie. De Eerste Wereldoorlog is er daar dit jaar zeker een van. Galandon en A.Dan slaagden er alvast in de hype te overstijgen.
Het voorjaar van 1919 is aangebroken. Na meer dan 6 jaar afwezigheid keert Felix terug naar zijn geboortedorp in het hartje van de Pyreneeën. Een vreselijke oorlog, die al zijn vrienden het leven heeft gekost, laat hij achter zich. Hij voelt zich niet echt op z’n gemak om zijn vrouw en zoon, die hij niet heeft zien opgroeien, terug te zien. Die gerechtvaardigde bezorgdheid heeft ook te maken met zijn nieuwe uiterlijk. Aan het front is hij door de inslag van een obus een deel van zijn gezicht verloren waardoor hij een masker moet dragen. Het heeft van hem een gebroken man gemaakt. Als hij probeert om de banden met zijn gezin te herstellen en zich terug in het burgerleven te nestelen, raakt hij verwikkeld in enkele opeenvolgende tegenslagen.
In de eerste plaats moet hij leren leven met het feit dat zijn vrouw het tijdens zijn afwezigheid had aangelegd met zijn beste vriend, die ondertussen ook gesneuveld is. Daarnaast raakt hij willens nillens betrokken in een politieonderzoek naar een onbekende dierenbeul die het gemunt heeft op het vee van de dorpelingen. Felix krijgt het zelfs zeer warm onder de voeten als de Parijse speurder Henri Nivoix zich aanmeldt om het onderzoek naar de veemoordenaar te leiden.
Wat volgt is een verhaal waarbij je steeds op het verkeerde been wordt gezet. Niemand lijkt te zijn wie hij zou moeten zijn. Het verhaal van de teruggekeerde frontsoldaat die zijn leven terug moet oppakken is niet bijster origineel. De vergelijking met de film Somersby met Richard Gere en Jodie Foster ligt er te dik op om toevallig te zijn. Toch sluipt er genoeg realiteit in het geheel om de spanning in het verhaal hoog genoeg te houden. Galandon zal ook het unhappy end niet vermijden, als dat het verhaal ten goede komt.
De samenwerking tussen Galandon en A. Dan is niet nieuw. Vorig jaar verscheen er ook een tweeluik van de vennootschap: Tahya El-Djazaïr, dat zich afspeelt in Algerije tijdens de oorlog van de jaren ’50. Samen met Bloemenschrift heeft Laurent Galandon intussen al een zeer respectabel palmares opgebouwd, met knappe verhaalconstructies die zo tot een blockbusterscenario kunnen worden omgezet. Het is ook door het door hem geschreven Tahya El-Djazaïr dat de carrière van tekenaar A. Dan (Daniel Alexander) een vlucht naar boven nam. Hij kan het zich nu permitteren om zelf zijn scenaristen uit te kiezen. Maar voor Galandon maakt hij graag zijn agenda vrij.
Ook hier heeft hij een heldere tekenstijl met filmische aspecten die het verhaal, ondanks de vele plotwendingen, goed te volgen maakt. Geen sinecure. We mogen dus ook verwachten dat er nog samenwerkingen tussen hem en de veeleisende Galandon zullen volgen.
De twee delen kwamen samen uit. Er is binnenkort ook een beperkte integrale uitgave voorradig. Voor deze uitgave moet je je portemonnee niet dicht laten. Met de twee delen, heb je een degelijk verhaal met knap tekenwerk in handen.
