Primal Scream :: 5 augustus 2013, Lokerse Feesten

Echte supersterren zijn ze nooit geworden, maar toch is Primal Scream al jaren een vaste waarde in de Britse rockscene. Met zijn beste plaat sinds lang onder de arm kwam de Schotse groep tonen dat hij nog altijd niets te leren heeft van jongere goden. Voor een matig gevuld plein maakten Bobby Gillespie en co bijzonder veel indruk met een erg snedig concert.

Het zijn taaie overlevers, die van Primal Scream, en dat is aan hen te zien. De gemiddelde leeftijd op het podium ligt ver boven de vijfendertig, jarenlang drugsgebruik (nu verleden tijd, kids: geen angst) heeft zijn sporen achtergelaten op het gezicht van de benige frontman Bobby Gillespie. Maar overleven wil ook zeggen: ze zijn er nog, en nu alle oorlogen gestreden zijn, staan de muzikanten scherper dan ooit. Met More Light bracht de groep afgelopen lente één van de beste platen uit zijn dertigjarige carrière uit, en ook op het grote podium van de Lokerse Feesten wordt gespeeld om de overwinning, zelfs al staat er aanvankelijk wel erg weinig volk voor het podium.

In die drie decennia dat Primal Scream bestaat — al waren de eerste vijf jaar nog een vrij onduidelijke aanloop — heeft de groep vele watertjes doorzwommen. In de schaduw van Jesus & Mary Chain, waarbij Gillespie aanvankelijk ook drumde, werd stevige rock gebracht, maar de echte doorbraak kwam er pas begin jaren negentig toen de groepsleden acid house omarmden en zich met Screamadelica de hitparade in lieten remixen door sterproducer Andrew Weatherall. Waarna de groep vervolgens doodleuk een plaat vol Rolling Stonesachtige boogierock maakte, vooraleer aan de hand van My Bloody Valentines Kevin Shields alweer een andere richting werd ingeslagen; die van de meer industriële rock van XTRMNTR en Evil Heat. Een ratjetoe van een carrière dus, maar toch slaagde Primal Scream er maandagavond in om met nummers uit elk van die uiteenlopende fases toch een coherent geheel te maken.

Je keek dus niet raar op toen de psychedelische trip met toeterende sax van “2013” werd opgevolgd door de gospelrock van “Movin’ On Up”, en gitarist Barrie Cadogan, in leren Keithbroek zoals dat hoort, daarna losjes de geweldige riff inzette van “Jailbird”; een swingende retrorocker met een aanstekelijk refrein dat het aanzwellende publiek gezellig aan het meeschuifelen krijgt. Gillespie stormde ondertussen elke richting uit, als maïzena die de boel bindt.

“Shoot Speed Kill Light” was een elektrische stroomstoot van drone-achtige industrial, waarin een blèrende sax en hamerende piano om het hoogste woord streden. Deze Primal Scream, die van XTRMNTR is wat ons betreft nog steeds de boeiendste incarnatie, maar op een al even gierend “Swastika Eyes” na, werd die op de Lokerse Feesten grotendeels genegeerd. Liever wordt nog wat meer geput uit het eveneens politieke en met avant gardeklanken flirtende More Light zoals een donker en bezwerend “River Of Pain” aantoont. De schetterende blazer in de outro gaf het geheel een grimmig Lost Highway-randje, zodat het even nieuwe “Goodbye Johnny” erna bijna lieflijk aandeed.

In het baggy “Loaded” — op een stemsample van Peter Fonda na zo goed als instrumentaal — was Gillespie quasi-werkloos, dus hield hij zich bezig met Bez-achtige maraca’s terwijl de rest van de groep zijn licks netjes op een rij op de rand van het podium afleverde. Bijzonder dat net deze groep zo’n dansnummer schreef, maar alweer: het werkte. Dit is dan ook terecht een klassieker uit de Madchestertijd, toen alle rockgroepen claimden dat hun muziek altijd al een danselement bevatte.

Twee jaar geleden bracht Primal Scream hier een optreden dat werd opgehangen aan de heruitgave van Screamadelica, en je merkt dat dat herbezoeken van eigen verleden deugd heeft gedaan. De groep staat met pret te musiceren, en kiest in die finale voor een laatste stevige eindspurt. “It’s Alright, It’s Ok” heeft weer die “You Can’t Always Get What You Want”-achtige Stonesvibe, “Country Girl” wordt opgedragen aan alle vrouwen op het plein. Waarna een stomend “Rocks” mag afsluiten, terwijl Gillespie nog een laatste keer de catwalk opzoekt. Missie geslaagd: Lokerse zieltjes zijn hier vanavond gewonnen, bewezen dat de groep nog wel een paar jaar meekan.

Primal Scream speelt op 13 november in de Vooruit in Gent.

http://www.primalscream.net/
https://myspace.com/primalscream‎
PiaS
First International
Beeld:
Joris Bulckens - wannabes.be

aanraders

verwant

Primal Scream

31 mei 2019Best Kept Secret, Hilvarenbeek

Best Kept Secret 2019 :: Band zkt. zanger

Fuck 21 juni, de zomer begint nú. Best Kept...

Primal Scream :: 16 juni 2017, De Roma

Primal Scream valt allesbehalve onder één gat te vangen....

Primal Scream :: More Light

”Vindt u zich in een keurslijf gewrongen? Voelt...

Primal Scream lost “It’s Alright, It’s Ok”

Op 13 mei laat Primal Scream zijn tiende album,...

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in