Eindejaarslijstje 2012 van Toon Heylen

  1. Cold Specks :: I Predict A Graceful Expulsion          De Canadese nachtegaal verblufte op haar debuut, met soul zo donker en onheilspellend dat ze er meteen een nieuwe naam voor moest bedenken. Doom soul of gothic gospel, noem het zoals je wilt, maar weet vooral dat de imposante stem van Al Spyx geen wereldsongs nodig heeft om een meesterwerk bij elkaar te zingen. Een prachtplaat dus, en dat is nog maar het begin.
  2. Sukilove :: Drunkaleidoscope          Professionele duizendpoot Pascal Deweze en co zorgden in 2012 voor de meest sexy plaat van eigen bodem. Schreeuwende funk, ingetogen pianoriedeltjes, psychedelische elektronica en vooral: broeierige ritmes die het veelzijdige boeltje naadloos bijeen houden.
  3. Lana Del Rey :: Paradise          Nadat ze met Born To Die een gooi deed naar de titel van teleurstelling van het jaar, was Lana Del Rey nog net op tijd terug voor de comeback van het jaar. Strikt genomen is het een EP, maar Del Rey hijst zich met de acht songs van Paradise weer naar het niveau van onze eerste kennismaking. Dat we haar iets te snel tot Een Hele Grote bombardeerden, was evenveel onze schuld. Maar een jaar na “Video Games“ hebben we toch gelijk gekregen.
  4. Alt-J :: An Awesome Wave          An Awesome Wave verraadt dat de jongens van Alt-J duizenden ideeën hadden toen ze eraan begonnen, maar ze hebben ze verdorie mooi op één album gekregen. Wie de danspasjes van Hot Chip, de harmonieën van Fleet Foxes, de percussie van Vampire Weekend en de dromerige synths van Nathan Fake samensmelt, verdient heel goede punten.
  5. Paul Buchanan :: Mid Air          De minimalistische melancholie van Paul Buchanan hangt ergens tussen de pianostukken van Craig Armstrong en het gefluister van Lambchop in, zonder ervoor te moeten onderdoen. De momenten waarop er meer dan alleen een piano te horen is, zijn schaars, maar de momenten waarop ons kippenvel zich eventjes glad trekt zijn dat ook.
  6. Bob Dylan :: Tempest          Dylan zucht en kreunt nog wat meer dan voordien, maar verliest nog steeds niets van zijn pluimen. Het niveau van Modern Times haalt zijn laatste net niet, maar vind maar eens een singer-songwriter die voor een album als Tempest géén arm veil zou hebben.
  7. The xx :: Coexist          Met een opvolger die het debuut zou benaderen, waren wij al heel tevreden geweest, maar kijk: Coexist kan zonder complexen naast XX gaan staan. Veel is er niet veranderd, maar met enkele subtiele experimenten aan hun sound toegevoegd, weet The xx opnieuw te betoveren.
  8. Richard Hawley :: Standing At The Sky’s Edge          Hawley pakt zijn schaamteloos romantische ballads deze keer in met enkele lagen gitaargeweld, maar wie merkt met hoeveel plezier hij zich daarmee uitleeft, kan alleen maar toegeven dat the Sheffield Sinatra een absolute klasbak blijft.
  9. The Bony King of Nowhere :: The Bony King Of Nowhere          Nog puurder, nog kaler, nog breekbaarder, maar ook: nog beter. Bram Vanparys heeft voor zijn derde alles achterwege gelaten wat hij achterwege kón laten en schreef zo negen parels bij elkaar waarmee hij zijn faam als beste singer-songwriter van ons land bevestigt.
  10. Alabama Shakes :: Boys & Girls          De bluesrock van The White Stripes vond de soul van Aretha Franklin, zij het met heel wat extra korrel op de stembanden. Brittany Howard en haar Shakes stampten het genre met een stevige uithaal 2012 in.

Teleurstelling van 2012: de titelloze tweede van The Temper Trap, die bijlange na niet aan hun debuut kan tippen, en er zelfs geen seconde aan doet denken. Een dramatische koerswijziging.

Cover van 2012: Jonathan Jeremiah die op Pinkpop met een vurige soulversie van Massive Attacks “Protection” liet zien dat het niet steeds brave romantiek hoeft te zijn.

Single van 2012: “Flame On My Head” van Blaudzun, geen enkel ander nummer zorgde voor zo’n opwindend gevoel van weemoed en euforie tegelijk.

Concert van 2012: Om Radiohead in het Sportpaleis kunnen we echt niet heen, verder bliezen Admiral Freebee Solo in de Roma (van kunst naar slapstick en terug), Richard Hawley (in het gips) in de Botanique en The xx in (de bunker van) de Lotto Arena ons toch wel van de sokken.

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

verwant

Eindejaarslijstje 2016 van Toon Heylen

Car Seat Headrest :: Teens Of Denial      Het was...

Eindejaarslijstje 2013 van Toon Heylen

Dans Dans :: I/II     Het is echt niet omdat we...

Eindejaarslijstje 2011 van Toon Heylen

James Blake :: James Blake        ...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in