The Avengers

Voor niet-superheldenliefhebbers moet het een ongelooflijk
lame marketingcomplot hebben geleken: het plan om de
grootste superhelden van Marvel Comics allemaal in één film te
smijten en zonder ook maar één enkel spatje schaamtegevoel te
mikken op the superhero movie to end all superhero movies.
Marvel heeft het echter keurig aangepakt: in plaats van in 2008
meteen aan de superproductie te beginnen, werkten ze een nauwgezet
cinema-universum uit, geïnspireerd op maar niet afhankelijk van de
comics. Het resultaat: ‘Iron Man’, ‘The Incredible Hulk’, ‘Iron Man
2’, ‘Thor’ en ‘Captain America: The First Avenger’ werkten allemaal
(in de coda na de credits) toe naar een apotheose: het moment
waarop de werelden uit al die films met elkaar versmolten en al die
jeugdidolen zij aan zij konden strijden in een megalomaan gevecht
tegen het Kwaad. Awesome! Et voilà: nu is het dan
eindelijk tijd voor de geeks en de fanboys om hun zakdoekjes boven
te halen. Het epische ‘The Avengers’ is immers één lang geekgasm
geworden. En bovendien (niet onbelangrijk): één van de beste,
grappigste, spannendste en ass-kickendste superheldenfilms
ooit. Wat zeggen wij? Een instant classic!

Het verhaal volgt in eerste instantie het einde van de laatste
film uit het Marvel-rijtje, ‘Captain America’: de Tesseract, het
intergalactische energieartefact waarmee slechterik Red Skull zijn
legers aandreef is in het hedendaagse New York in handen gevallen
van Nick Fury (Samuel L. Jackson). Fury staat aan het hoofd van
S.H.I.E.L.D. – de overheidsorganisatie die de overkoepelende factor
vormde in voorgaande Marvel-films – en wil de gloeiende kubus
gebruiken om een onuitputtelijke energiebron te creëren. Een fijn
idee, ware het niet dat ‘Thor’-slechterik Loki (Tom Hiddleston) ook
zijn zinnen heeft gezet op het kleinood. Een korte schermutseling
later gaat die ermee aan de haal, en laat hij Fury machteloos
achter. Loki wil het apparaat gebruiken om een leger uit een ander
universum op de Aarde af te sturen, wat nooit goed nieuws is. Dus
besluit S.H.I.E.L.D. om een beroep te doen op onconventionele
middelen: The Avengers moeten worden bijeengebracht, of ze dat nu
zelf willen of niet. Enter Thor, Captain America, Iron
Man, Black Widow, Hawkeye en de Hulk. Yes!

Waarom is ‘The Avengers’ dan zó geweldig? We durven het succes
bijna integraal op het conto van regisseur Joss Whedon te
schrijven, de god der geeks – hij zei ooit over zichzelf, ‘er zijn
er die een moord zouden begaan om mijn handtekening te pakken te
krijgen maar de rest van de wereld heeft nog nooit van mij gehoord’
– die naam en faam verwierf met o.a. ‘Buffy, the Vampire Slayer’ en
‘Firefly’. Hij vindt de ideale balans tussen een lichte,
toegankelijke toon en het soort adoratie voor het bronmateriaal dat
je nodig hebt wanneer je een verhaal als dit wil verfilmen. Hij
ademt comic books, maar maakt het niet te ingewikkeld, heeft een
oneindig respect voor de personages, maar neemt het allemaal niet
te serieus en bovenal: hij weet hoe hij een goed verhaal moet
vertellen. Al kunnen we ons voorstellen dat mensen die de
voorgaande Marvel-films gemist hebben, af en toe eens in hun haar
zullen krabben. Personages als die van Clark Gregg en Stellan
Skarsgård zullen niet al te veel steek houden voor mensen die hen
niet aan het werk hebben gezien in eerdere films.

Het eerste uur reserveert Whedon bijna uitsluitend voor de
(her)introductie van alle helden: de weinige actie die op dat
moment in de film zit, komt voort uit de momenten waarop die mekaar
met veel gusto in de haren vliegen – góéie scènes, die!
Valt meteen op: de dialogen zijn uitmuntend én erg grappig. Zelden
zo (luidop!) moeten lachen met een superheldenfilm; wat wij toch
niet meteen hadden zien aankomen. Maar het is in de actiescènes dat
‘The Avengers’ écht schittert: in de twee ultralange gevechten (één
op een vliegdekschip en één in hartje New York) zit onmetelijk veel
gevoel voor timing, ritme en tempo. Bijna ontroerend hoe de
personages, als in een ballet verwikkeld, voortdurend van
danspartner wisselen en zich over het hele decor bewegen. Zo cool!
Combineer dat met een resem ‘fuck me, dééd-ie dat nu
net?!’-momentjes en je krijgt prachtig vormgegeven, sierlijke
cinema die het adrenalinepeil strak de hoogte injaagt.
Blockbusterentertainment van het niveau Spielberg of Cameron. Die
twee scènes blazen de beste actie in ‘Avatar’ zelfs gewoon wég, en
that’s saying something.

Nog belangrijker is dat die magistraal grootschalige
schermutselingen worden uitgevoerd door perfect geschreven én
gecaste personages. Buiten het feit dat het gewoon onwaarschijnlijk
cool is om de Hulk, Iron Man, Black Widow, Thor, Hawkeye én Captain
America in één shot te zien, kijk je ook naar een erg goeie
ensemblecast. Vooral Mark Ruffalo steelt de show, met enkele
very funny oneliners en een heel erg geslaagde motion
capture
-performance als de Hulk. Voorts is Tom Hiddleston –
da’s er eentje om in het oog te houden – een fantastische, zielige
en dreigende slechterik, speelt Samuel L. Jackson – opvallend
ingehouden – zijn beste rol in tijden en is Scarlett
Johansson niet alleen sexy, maar ook bad-ass als Black
Widow. Robert Downey Jr., Chris Evans en Chris Hemsworth zitten dan
weer gezellig in hun rol, net als in voorgaande films. Downey Jr.
slaagt er zelfs in om terug plezant te zijn. Alleen Jeremy Renner
loopt wat verloren. Het zal wat: je moet maar eens proberen om níét
te kirren van plezier wanneer de zes rug aan rug een legioen
aliensoldaten tegen de grond werken. Om het met de gevleugelde
woorden van Seth Rogen te zeggen: huhuhu, that’s
awesome!

Oké, oké, ’t is máár een popcornfilm, ’t gaat over superhelden
en er loopt ergens een groot groen monster in rond. En néén, er
worden geen diepmenselijke, sociaal relevante drama’s behandeld,
maar dat houdt ‘The Avengers’ niet tegen om een brok pure, van
kinderlijke energie en jeugdig enthousiasme bol staande cinema te
wezen. ’t Is een film die je nadien nog tien keer kan bekijken,
waar je binnen twintig jaar je (klein)kinderen mee kan vergasten;
een ‘Indiana Jones’ of ‘Star Wars’ van het nog steeds erg jonge
millennium. De superhero movie to end all superhero
movies
. Batman gaat deze zomer uit zijn pijp mogen komen. ‘The
Avengers’ SMASH!

9
Met:
Robert Downey Jr., Chris Evans, Mark Ruffalo, Chris Hemsworth, Scarlett Johansson, Tom Hiddleston, Jeremy Renner, Samuel L. Jackson
Regie:
Joss Whedon
Duur:
142 min.
2012
VS
Scenario:
Joss Whedon

verwant

Damaged

Terry McDonough is een regisseur wiens hele achtergrond te...

To the Moon

In tijden van 'fake news' en 'hoaxes' is het...

Hawkeye

Met hun eerste reeks tv-series bevestigen Marvel en Disney+...

Black Widow

De manier waarop Marvel, dat in 2009 onder de...

Dolittle

Dat het huidige filmlandschap geregeerd wordt door ‘franchises’ en...

aanraders

Vermiglio

Ter voorbereiding van Maternal (2019) ging Maura Delpero, die...

Black Bag

Steven Soderbergh is misschien niet meer de prominente Amerikaanse...

Mickey 17

Na het enorme internationale succes en een reeks Oscars...

Queer

Met Queer maakt Luca Guadagnino opnieuw een unieke en...

Memoir Of A Snail

Toen de Australische cineast Adam Elliot enkele jaren geleden...

recent

Adolescence

Met alle makkelijk verteerbare series die dezer dagen te...

Basia Bulat :: Basia’s Palace

Voor haar zevende album houdt Canadese singer-songwriter Basia Bulat...

Snow White

Toen een van mijn Amerikaanse collega’s me vroeg wat...
Vorig artikel
Volgend artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in