Met hun eerste reeks tv-series bevestigen Marvel en Disney+ dat de gehele MCU superheldenserial eigenlijk op het televisiescherm thuishoort. Geen enkel van hun producten van de afgelopen 10 jaar toont amper een scene die hen de eer van een groot bioscoopscherm verleent. De grootheidswaanzin van Kevin Feige zal echter nog een paar jaar vrije baan krijgen zolang elke film meer dan een miljard dollar opbrengt en de exclusieve Disney+ series namen bevatten die net groot genoeg zijn om nog een paar honderdduizend kijkers een streamingsabonnement aan te smeren dat ze na een jaar vergeten stopzetten. Is dit een slechte serie? Bwah nee. Is dit goed? Ook niet echt. Het is middelmatig. Volledig op veilig gespeeld.
Hawkeye, de meest onzichtbare ‘Avenger’, krijgt als enige geen film, maar een serie. Dit was de vijfde tv-serie binnen de officiële MCU-canon: eerst was er het geestige en degelijke Wandavision, daarna het idiote The Falcon and the Winter Soldier, vervolgens het veel betere Loki en verder ook nog de What if …?-animatieserie die gekende verhalen binnen het multiversum plaatst. Dit ‘was’ de vijfde, want door deze serie worden de Netflix/Marvel-series (Daredevil, Luke Cage, …) met terugwerkende kracht ook canon.
Hawkeye dus, het kneusje onder de Avengers zou je denken. Maar hij is wel de enige echte mens van dat zootje met steroïde en/of technologie versterkt ongeregeld. Het past echter in deze Disneywereld dat we alles onnatuurlijk mogen verafgoden op een groot scherm en de echte mens herleiden tot de huiskamer. Dit is jammer, want het is al bij al een redelijke serie.
Dat deze reeks overeind blijft, komt niet door het vernieuwend en verhalend talent van Marvel/Disney, noch door het regietalent van Bert & Bertie, de wannabe Wes Andersons van de witte producten (cfr. hun film Troop Zero), noch door dat van Rhys Thomas, een ondermaats product van dat onding Saturday Night Live. De enscenering van de meeste gevechtscenes is ongeïnspireerd alsof er geen tijd was voor degelijke voorbereiding met het stuntteam. De cameraplaatsing bijvoorbeeld om Kingpin groter te doen lijken dan de andere personages, wordt nooit consequent doorgevoerd. Het kleurenpalet is echter wel mooi en blijft consistent (schatplichtig aan de comics).
Gelukkig werkt de cast. Zelfs een Jeremy Renner op halfautomatische piloot levert nog iets sterk af. Zijn interactie als Hawkeye met Kate Bischop (nog eens een zeer overtuigende Hailee Steinfeld – die na haar rol in True Grit (2010) een beloftevolle ster leek, maar opteerde voor een muziekcarrière) werkt echt goed. De enige andere sterke rol is voor Florence Pugh die haar rol uit Black Widow (als zuster van) herneemt en andermaal zelfs met een slecht accent overeind blijft. De ‘banter’ en grappen tussen hen werken. Al de rest van de cast zijn veredelde figuranten ondanks enkele grotere namen, maar wat die komen doen in het verhaal is niet altijd duidelijk.
De serie probeert in te spelen op de meme dat Die Hard een kerstfilm is en een dosis Shane Black te injecteren in een verhaal dat geript is van de geweldige Fraction/Aja comic uit 2012. Disney+ had beter Black ingehuurd in plaats van Fraction/Aja uit te kopen en hun een storycredit te ontzeggen. Hun Hawkeye/Clint Barton is een ‘regular joe’, met een hint van naargeestigheid die steevast wordt weggewerkt met terloopse kwinkslagen. Geen in spandex rondhuppelende superheld, maar een familieman in New York die onverwacht de sporen van zijn Roninleven tijdens de ‘blip’ (die 5 jaar tussen de vingerknip van Thanos en de knip van Stark) moet opruimen. Op zijn pad kruist hij Kate Bischop, een jonge getalenteerde boogschutter die het in de comics schopt tot ‘Young Avenger’ (iets waar Disney+ naartoe werkt). Na wat schermutselingen met de tracksuit mafia, weggelopen uit ‘Saturday-morning cartoons’, en hun leidster Echo (die ook nog een eigen serie krijgt), komen ze uit bij ‘big boss’ Kingpin. U weet wel, de reusachtige kale slechterik uit de Netflixhit Daredevil. Het verhaal blijft ietwat overeind omdat de zes afleveringen voorbijflitsen en het allemaal net niet te lang duurt om echt te vervelen terwijl je tegelijk op je mobiel scrolt.
Ach ja, tussendoor probeert Yelena ook nog Hawkeye te doden omdat ze is wijsgemaakt in de post-creditscene van Black Widow dat hij haar zus heeft vermoord. De persoon die haar dit wijsmaakte, Contessa Valentina Allegra de la Fontaine, probeert stiekem de ‘Dark Avengers’ op te richten, iets waar Disney+ ons in de komende jaren nog mee om de oren zal slaan.
Je hoeft geen Master in ‘Comiclore’ te hebben om dit allemaal te volgen, het zijn meer leuke ‘easter eggs’ voor de fans. De serie is ook te bekijken als een losstaand verhaal. Moet je dit gezien hebben? Komt dit in de lijst ‘beste 100 series ooit’? Nee. Heb je spijt achteraf dat je het zag? Nee. Het is een verteerbaar ‘middle of the road’ product om enkele winterse koude avonden te vullen. En vaak is dat genoeg.
