Verduister de kamer, steek een kaars aan en maak je geest vrij, want Hupogrammos en Sol Faur van Negura Bunget hebben een waardig afscheid klaar voor de donkerste metalzielen.
De recente geschiedenis van de spirituele black metal-band uit Timisoara is al even donker en mistig als de betekenis van de bandnaam. Maiestrit is een herinterpretatie van het derde opus Maiastru Sfetnic en het laatste wapenfeit van de klassieke line-up met Hupogrammos en Sol Faur, die zich terugtrokken in een nieuw project, Dordeduh. Corb (schreeuw en gitaar) en Spin (aanvullende gitaar) werden de nieuwe spil van Negura Bunget en zijn beiden afkomstig uit de symfonische black metal-band Syn Ze Sase Tri. Ondanks onheilspellende berichten bleef drummer Negru toch op zijn vertrouwde plaats. Maiestrit moet de fans opwarmen voor Vîrstele Parmîntului, dat later op het jaar zal verschijnen.
Elke metalliefhebber op deze aardkloot zou Negura Bungets klassieker-in-wording OM moeten gehoord hebben. Met complexe en melodische black metal wisten de Roemenen vriend en vijand te verbazen. Een progressieve songopbouw, transcendentale ambient-passages en dark folk-rustpunten zorgen voor de nodige trancemomenten. In de muziek van de Roemenen staat sfeerschepping centraal; wie hen ervan durft te beschuldigen een cheesy folk metal-band te zijn, ziet schimmen. De onaardse gitaarklanken confronteren de luisteraar met een ongenadige natuurlijke woestheid, terwijl de verstikkende death grunts als een kluwen van doornen in de huid snijden. Voor hun verwoestende kracht hebbende Roemenen zelfs geen behoefte aan rollende drums zoals Wolves In The Throne Room of Nachtmystium.
Wat meteen opvalt aan opener “Al Locului” is het gebrek aan lange dark ambient-passages. Het tempo van de gitaarmelodieën en blastbeats versnelt aan een verschroeiend tempo terwijl even later de strijdkreten van Hupogrammos weerklinken en het heroïsche gitaarwerk wordt ingezet. Gedurende tien minuten worden we opgesloten in de duistere onderwereld van Hades. “Plecaciunea Mortii” sluit hierbij aan. Hupogrammos en Sol Faur betreden het nummer op een pikzwart ambient-tapijt en sleuren ons mee naar de donkerste plaatsen in de Karpaten, met allerhande folkgeluiden op de achtergrond om toch dat vertrouwde gevoel op te wekken. “Bruiestru” begint als een donkere postrockschijf. Naarmate de tien minuten vorderen, komen er steeds dikkere muzikale lagen als zwart voor de ogen. Net als op OM, wordt de luisteraar tijdens Maiestrit meermaals in een diep zwart gat meegezogen.
“Vremea Laului Sortit” maakt de paranoia compleet. In de sfeervolle black metal weerklinken zowel tegenstrijdige melodieën met belgerinkel en de zoveelste geweldige trancestukken als headbangmomenten. Het licht aan het einde van de tunnel lijkt nog steeds niet in zicht. Tijdens atmosferische versies van “Plecaciunea Mortii” en “Vint in Abis” voelen we ons één met de natuur. In “Vint in Abis” komt dan weer de geest van Burzum en Drudkh bovendrijven. Afsluiter “Zvicnerea Apusului” verbrandt de laatste restjes vlees in een spervuur van solowerk, blastbeats en strijdkreten. De rituele verbranding wordt begeleid door de folkinstrumenten van demon Sol Faur. Tegen een duistere achtergrond vliegen de assen met de wind mee.
Na vijfenzeventig minuten kippenvel en zweten is het tijd om uit deze nachtmerrie te ontwaken. Het horrorgehalte van Maiestrit ligt duidelijk nog hoger dan dat van zijn voorganger OM. De akelig koude lucht van de opvolger later dit jaar voelen we alvast in onze nek.
