David B. blijft een vreemde man. Langs duistere wegen is opnieuw een commerciële dodensprong. Toch blijft zijn werk intrigeren en uitdagen.
In de jaren negentig brak de jonge David B. (kort voor Beauchard) door met het baanbrekende autobiografische epos Vallende Ziekte. Daarin vertelde hij op een onnavolgbare manier over de ziekte van zijn broer en de gevolgen ervan op zijn familie. Zowel zijn beeldentaal als de doorgedreven zin voor details zorgden ervoor dat Vallende Ziekte een bom werd in de ingeslapen stripwereld van Europa. David B. stond ook mee aan de wieg van de alternatieve uitgeverij L’Association, die het minder commerciële stripwerk de kans wilde bieden die het door de gevestigde uitgevershuizen ontzegd werd. In 2009 is David B. al lang geen onbekende meer en wordt zijn werk ironisch genoeg door de grootste uitgeverijen begeerd. Toch houdt hij sterk vast aan zijn eigen voorkeuren en interesses.
Langs duistere wegen was oorspronkelijk een tweeluik. Het revolutionaire Italië van het interbellum vormde de gedroomde locatie voor de kennisfreak David B. Hij combineert historische randfiguren en gegevens met een ongebreidelde zin voor mystificatie. Kleine pamfletjes, mythen, obscure tijdschriftjes, alles draagt zijn interesse weg, zolang de verbeelding maar regeert.
Lauriano is een intellectueel die tijdens de Eerste Wereldoorlog een kameraad verloor op het slagveld. Dat voorval tekent hem en zijn vrienden nog steeds. Ze houden zich schuil in Fiume, een kleine stad in Italië die de onafhankelijkheid van het moederland uitroept en zo de eerste dadaïstische staat wil worden. In dit stadje komen winnaars en verliezers van de oorlog samen en laten ze hun frustraties de vrije loop. Lauriano leert de zangeres Mina kennen en ze beginnen een relatie die fel contrasteert met de oorlogszuchtige omgeving. Lauriano vindt ook steun in zijn collectie tijdschriften en oude teksten die hem een alternatieve wereld bieden.
Bij L’Association publiceerde David B. eerder al de reeks Les incidents de la nuit, in de vorm van een fictief tijdschrift uit het begin van de twintigste eeuw. Nu keert deze strip terug als tijdschrift in Langs duistere wegen. Het toont aan dat een oeuvre voor David B. een organisch geheel is van naar elkaar refererende werken. Langs duistere wegen toont heel wat raakvlakken met Het alfabet der ruïnes, waarin de auteur ook een historisch gegeven als uitgangspunt koos. Daar toonde hij al eerder de absurditeit van oorlog. Nu gaat hij verder en toont hij de onnozelheid van machtsgeile leiders en hun volgelingen.
David B.’s oeuvre zal nooit commerciële toppen scheren. Anderzijds behoudt hij zijn unieke stem in een stripwereld die weerom verglijdt in grijze massaproductie. Zijn meest recente tocht langs de duistere wegen van de verbeelding is een krachttoer die ons in ieder geval een aparte en memorabele leeservaring bezorgde.
