Het Kleine Afscheid is een one-shot die tot nadenken stemt. Het is een mep met een fluwelen handschoen. Een mep blijft een mep.
We kennen Marvano (kort voor Marc Van Oppen) natuurlijk als de geëngageerde tekenaar en co-scenarist van klassiekers als De Eeuwige Oorlog, Dallas Barr of recenter nog de trilogie Berlijn. Tot nu toe tekende hij steeds zelf de verhalen die hij bedacht. Met Het Kleine Afscheid levert hij voor het eerst een verhaal aan een collega. Met Magda koos hij heel zorgvuldig een tekenares wier werk perfect aansluit bij de toon van dit ongewone verhaal. De samenwerking levert een sterk resultaat op dat we hier met veel plezier aan jullie voorstellen.
Christine werkt al sinds jaren bij Teleonthaal. Als luisterend oor voor alle grote en kleine problemen verbergt ze steeds meer haar eigen frustraties. Op een inventieve manier speelt Marvano met de verwachtingen van de lezer en laat hij Christines werk en haar privé-leven steeds meer in elkaar overvloeien. Het verhaal verwarde ons door zijn nuances en het vermijden van zwart-wit tegenstellingen. De complexiteit van kindermisbruik wordt ook op die manier aangepakt in dit album. Marvano is natuurlijk een oude rot in het vak, maar niet eerder lazen we van hem een album dat zo sociaal relevant durft zijn. Hij hanteert ook voor het eerst niet de genres van sciencefiction of de historische strip, wat de moker alleen maar harder doet aankomen.
Hoe hard en complex het thema van dit verhaal ook is, toch brengt Magda haar gekende elegante tekeningen mee op de afspraak. We kennen haar natuurlijk van het jammer genoeg wat vergeten Charly, de superieure thriller die ze maakte met Denis Lapière. Haar personages zijn helemaal af, zonder franjes maar met een vat aan emoties. Zij bepaalt mee het realistische karakter van Het Kleine Afscheid. Marvanos eigen tekenwerk sluit meer aan bij de Amerikaanse school, met veel nadruk op schaduwcontrasten. Voor dit verhaal zijn we dan ook dankbaar voor zijn keuze om met Magda samen te werken. Het is een goede gelegenheid om opnieuw kennis te maken met het talent van deze Brusselse tekenares.
Het Kleine Afscheid is het resultaat van een geslaagde samenwerking. Wellicht blijft het album wat onder de radar van veel lezers steken door het gebrek aan sensatie of de afwezigheid van overweldigende tekeningen. Toch is het eindelijk nog eens een relevante aanvulling voor de wat stuurloze collectie Getekend van uitgeverij Lombard. Een album dat uitnodigt tot (vaak) herlezen.